Δώσε μου το χέρι σου και μη φοβάσαι

Όσο κρατάει ο ένας το χέρι του άλλου, τόσο το δέσιμο μεγαλώνει.

cf5a8e45fc6591cb48a3b65fb88019f2

Ξέρετε πόσα πράγματα διδάσκει αυτό το χέρι-χέρι;
Όχι μόνο πρακτικά αλλά και συναισθηματικά.

Η αφή χρησιμοποιεί το μεγαλύτερο αισθητήριο όργανο του σώματος, το δέρμα. Με το δέρμα αντιλαμβανόμαστε τ’ άλλα σώματα και τα χαρακτηριστικά τους. Κάτω από την επιφάνεια του δέρματος υπάρχουν χιλιάδες αισθητήρια νεύρα που εξυπηρετούν αυτό το σκοπό.

Το «χέρι-χέρι» δεν είναι μόνο προνόμιο των ερωτευμένων, είναι προνόμιο σε όλων των ειδών τις σχέσεις.
Μια μητέρα κρατάει από το χέρι το παιδί της για να πάνε στο πάρκο, ένας πατέρας Continue reading

Advertisement

Η οικογένεια του ερωδιού

sfw_melissa_groo_great_egret_aud0515_md20

 

Ο μύθος της οικογένειας του Αυτόνοου και της Ιπποδάμειας παραδίδεται μόνο από τον μυθογράφο του 2ου μ.Χ. αι. Αντωνίνο Λιβεράλι  και δεν φαίνεται να αντλεί από κάποιον παλαιότερο, ενώ ο διδακτικός του χαρακτήρας προς γεωργούς και κτηνοτρόφους είναι εμφανής, όπως και προς γονείς και δασκάλους.

Με την Ιπποδάμεια ο Αυτόνοος απέκτησε τέσσερις γιους, τον Άνθο, τον Ερωδιό, τον Σχοινέα, τον Άκανθο, και μια κόρη, την Ακανθίδα ή Ακανθυλλίδα. Η οικογένεια ήταν ευκατάστατη, διέθετε μεγάλες εκτάσεις και βοσκοτόπια.

Όμως η γη απέδιδε λίγα, γιατί η οικογένεια δεν τα φρόντιζε πολύ, με αποτέλεσμα τα χωράφια να γεμίσουν με σχοίνα και αγκάθια -εξου και τα ονόματα των δύο από τους αδελφούς (Άκανθος και Σχοινέας) και της κόρης· αλλά και τον Ερωδιό τον ονόμασε έτσι, γιατί ἠρώησεν ὁ χῶρος (=«υποχώρησε»). Continue reading

«Σκιάς όναρ, άνθρωπος»

reincarnation-2

«Εφήμεροι· τί είναι κανείς και τί δεν είναι;

Ίσκιος ονείρου ο άνθρωπος.
Μα σαν τον βρει αίγλη θεόσταλτη,
φέγγος λαμπρό τον αγκαλιάζει,
κι είναι γλυκύτατη η ζωή του ανθρώπου.»

Πινδάρου Επίνικοι

Άνθρωποι προς πώληση


23659575_10155339189614833_263403312731875897_n

Τρίπολη, Λιβύη: «800», λέει ο δημοπράτης. «900… 1.000… 1.100… Πουλήθηκαν».
Για 1.200 λιβυκά δηνάρια, που ισοδυναμεί με 800 δολάρια.

Δεν είναι ένα μεταχειρισμένο αντικείμενο, δεν είναι ένα κομμάτι γης ή κάποιο έπιπλο. Δεν είναι καν «εμπόρευμα», αλλά δύο ανθρώπινα πλάσματα. Continue reading

Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου – «Πρόσφυγες στην άμμο»

Μα εγώ έπλενα τα χέρια μου. Άγρια μοναξιά

τα χρόνια που έφυγαν με είχανε ποτίσει…

the-scream-web

Alwy Fadhel, «The Scream», The Refugee Art Project

Νύχτωσε στην Ελ Μίνα και πυκνή

σιωπή ανέβαινε απ’ τη μεριά της θάλασσας

κι αντάμωνε το κάστρο∙ ολημερίς

ξαπλώνονταν αμίλητο και σκυθρωπό

σα μουδιασμένο ζώο

Τότε ξεχώρισα ήχο πνιχτό καθώς το φύλλο

που τσαλακώνεται μέσα σε χέρια ανάρμοστα

γρατσούνισμα σε σώμα ακάθαρτο, αρρωστημένο

Κι είδα έναν Άραβα μικρό, σημαδεμένο

έφεγγαν χέρια, πρόσωπο, μάτια κι ήταν όλος

χιλιάδες που άφηναν τη γη τους κι επιστρέφανε

μέσα στην άμμο, σε σκηνές, στο άσπρο φως.

Κι όταν μιλούσε δάκρυζε η φωνή και όλο ικέτευε

για κάποια θέση στη ζωή ή έστω αντίσταση

στο θάνατο που ερχότανε αργά και τον ρουφούσε

Μα εγώ έπλενα τα χέρια μου. Άγρια μοναξιά

τα χρόνια που έφυγαν με είχανε ποτίσει

 

https://kostasvakouftsis.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html