Norman Rockwell – After the Prom

Ο Νόρμαν Ρόκγουελ που δημιούργησε περισσότερα από 4.000 έργα (απ΄αυτά πάνω από 300 ήταν τα εξώφυλλα για την εφημερίδα “The Saturday Evening Post” )

Αυτό είναι το αγαπημένο μου !!!!

Εξαιρετικός καλλιτέχνης, εύστοχος παρατηρητής κατ΄αρχάς της αληθινής ζωής ο πολυσυζητημένος Ρόκγουελ είναι διαχρονικός και παγκόσμιος, ένας από τους πιο αυθεντικούς εκφραστές μιας εποχής!

http://lesxianagnosisbiblioudegas.blogspot.gr/2016/12/norman-rockwell-1894-1978.html

https://en.wikipedia.org/wiki/Norman_Rockwell

Aποθήκευση συναισθημάτων

Attic Memories, 1925 – Norman Rockwell

Οι κούτες στην αποθήκη, προσωρινά . Όταν χρειάστηκε να μετακινηθούν, ο όγκος τους μέσα στον καύσωνα πολλαπλασιάστηκε δια μαγείας.

Μεγάλο κουράγιο το ξεκαθάρισμα. 

Κουρασμένοι , πτώμα , σέρνονται τα πόδια και τα χέρια δεν έχουν δύναμη.

Είναι θεωρητικά εύκολο ν’ ακουμπάς κάτι, μήπως το χρειαστείς αργότερα. Αυτό το αργότερα μπορεί να μεταφράζεται ποτέ.
Έτσι είναι όμως, όταν κάθε αντικείμενο που περνάει στα χέρια, κουβαλάει θύμισες, συναισθήματα και τόσα άλλα, πώς να μπορέσεις να τ’ απαρνηθείς.

Ιδιαίτερα όταν αποφασίζεις να το πετάξεις λόγω περιορισμένου χώρου, τότε ραγίζει η καρδιά σου. 

 Πόσο δύσκολο γίνεται! Το κάθε τι με την αξία του!

Τάσος Ορφανίδης

 

http://anastasiosskepseis.blogspot.gr/2017/06/blog-post_28.html

Bab el Wad – Χαΐμ Γκουρί

Θρήνος στον κόσμο της τέχνης και των γραμμάτων του Ισραήλ. Ο συγγραφέας, ποιητής και κινηματογραφιστής Χαΐμ Γκουρί, γνωστός κυρίως για τα έργα του για το Ολοκαύτωμα, πέθανε  σε ηλικία 94 ετών. Το θάνατο του επιβεβαίωσε με ανακοίνωση της η κόρη του.

Here I’m passing by. I stand beside the rock,
A black asphalt highway, mountain ridges, stones.
Evening darkens slowly and a sea breeze blows.
Over Beit Mahsir, the first starlight glows.

Bab el Wad,
Remember our names for all time. 
Where convoys to the city broke through 
Our dead lie sprawled by the roadside.  
The iron skeleton, like my comrade, is mute.  

Here tar and lead baked in the sun
Here nights passed with fire and blades
Here grief and glory dwell side by side
A scorched armored car and unknown men’s names.

Bab el Wad…

And here I walk by, making no sound
And I remember them all, remember each one.
Here together we fought on cliffs and harsh ground 
Here as one family, each to each bound.

Bab el Wad…

A spring day will come and cyclamens bloom
Anemones redden the hilltop and slope.
You who will walk here, on the path that we trod
Never forget us – we are Bab el Wad. 

Bab el Wad…

Translated from Hebrew by Vivian Eden

Το 2011 το γαλλικό υπουργείο Πολιτισμού τον ονόμασε Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων χαρακτηρίζοντάς τον “άνδρα της ειρήνης, ζώσα ψυχή της ιστορίας του Ισραήλ και ερωτευμένο με τη γαλλική γλώσσα”.

https://www.haaretz.com/israel-news/read-this-never-published-translation-from-the-late-great-haim-gouri-1.5782657

http://www.cnn.gr/style/politismos/story/115738/israil-pethane-o-ethnikos-poiitis-toy-olokaytomatos-xaim-gkoyri

Ξυλογραφία – To ξεκίνημα

Μια βασική ιδιότητα του ανθρώπινου είδους είναι να βρίσκει τις καλύτερες και ταχύτερες λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει.

Έτσι και με το πρόβλημα της αντιγραφής των βιβλίων, όταν οι αντιγραφείς δεν επαρκούσαν ή άρχισαν να έχουν μεγάλο κόστος,  ο άνθρωπος κατάφερε ν’ ανακαλύψει κάτι που δεν είχε προσέξει ως τότε.

Με κίνητρο τις αρχαίες σφραγίδες, εκμεταλλεύτηκε τη δυνατότητα που του έδινε το σκαλιστό ξύλο να μην καταστρέφεται μετά την πρώτη χρησιμοποίησή του.

Το τραμ στη Λογοτεχνία

Μια ανάρτηση του φίλου Rod από την Αυστραλία έγινε αιτία να ψάξω λίγο περισσότερο για το τραμ…

The Horse Drawn Trams of Victor Harbor.

The town of Victor Harbor is located on the coast of the Fleurieu Peninsula, about 80 km south of Adelaide, in South Australia.Photo: Drew Douglas.

• Μια από τις πρώτες λογοτεχνικές αναφορές στο τραμ εμφανίζεται στην αρχή του μυθιστορήματος του Χένρι Τζέιμς “Οι Ευρωπαίοι“:

Από καιρό σε καιρό ένα περίεργο όχημα πλησίαζε προς τον τόπο όπου βρισκόταν, ένα τέτοιο όχημα που δεν είχε δει ποτέ πριν: ένα τεράστιο, χαμηλό, συλλογικό, βαμμένο με λαμπερά χρώματα, και διακοσμημένο με κουδούνια που παράγουν το κουδούνισμα, που συνδέεται με ένα είδος αυλάκι στο πεζοδρόμιο, μέσω του οποίου σύρεται γερά με μεγάλη γουργουρητό, από ένα ζευγάρι εξαιρετικά μικρών αλόγων. Μυθιστόρημα της δεκαετίας του 1840, αν και τα ιππήλατα τραμ εισήχθησαν στη Βοστώνη μετά το 1850 δημοσιεύθηκε το 1878.

Glinoludy Boleslawiec – Η παρέλαση των “πήλινων ανθρώπων”

Από το ιστολόγιο του φίλου μου Zbyszek από την Πολωνία η παρακάτω ανάρτηση

https://zbigniew123.wordpress.com/2013/08/27/777/#comment-4064

Φημισμένη για τα πήλινα της η Πόλη Boleslawiec   στην Πολωνία διοργανώνει κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ Κεραμεικής, όπου εκτός των υπέροχων κεραμεικών που εκθέτει, λαμβάνει χώρα και ένα φεστιβάλ ξεχωριστό, όπου οι συμμετέχοντες κυριολεκτικά παρελαύνουν καλυμμένοι με άσπρο πηλό !

Μια επίσκεψη στο Μουσείο της πόλης θα σας πείσει για τα αριστουργήματα που δημιουργούν

Every year, in late August, in the small town of Boleslawiec, located in the Lower Silesia region of Poland, about 120 km west of Wroclaw, a Polish Pottery Festival transforms this town with live shows and beautiful crafts celebrating the most famous ceramics in Lower Silesia.

http://lscl.eu/gliniada.html

https://zbigniew123.wordpress.com/2013/08/27/777/#comment-4064

Slaves of greed – Hugo Dias Marduk

 

……The strong are who are suffer their innocence!

The cowards are who get victory smiles!

There’s the weak…

How they think they are lords of the world, darkened by destruction.

They are just lord slaves of greed…

Πτωχοκομεία το 1840 – Αν Σάλιβαν “miracle worker” και Έλεν Κέλερ

When Anne Sullivan came to Tewksbury, she wasn’t yet the renowned “miracle worker” who would teach Helen Keller to communicate. It was 1866, and 10-year-old Annie was a blind child living in abject poverty. Her years at the poorhouse—a facility designed to house poor people in a time before social services— were “a crime against childhood,” she later remembered.

Η Αν Σάλιβαν έζησε και μεγάλωσε στο πτωχοκομείο του Tewksbury και ήταν αυτή που δίδαξε την Έλεν Κέλερ να επικοινωνεί…
Αξίζει να το διαβάσετε και να δείτε και την ταινία!

Στο σήμερα, που οι ρυθμοί και οι απαιτήσεις των σύγχρονων κοινωνιών μοιάζουν εκδικητικοί με τους ανθρώπους – είτε είναι απολύτως υγιείς είτε παλεύουν με κάποιας μορφής αναπηρία – η περίπτωση της Έλεν Κέλερ περισσότερο από ποτέ φαντάζει με πραγματικό θαύμα της θέλησης ενός ατόμου κόντρα σε όλες τις πιθανότητες και όλες τις ατυχίες.

Το 1880 στην Αλαμπάμα από εύπορη και μορφωμένη οικογένεια.

19 μήνες μετά τη γέννηση της, χάνει την όραση και την ακοή της, πιθανότητα από οστρακιά. Μέχρι τότε είχε προλάβει να αναπτύξει έναν παιδικό κώδικα επικοινωνίας με την κόρη της μαγείρισσας και έως τα 7 μαζί με το ίδιο κορίτσι θα επινοούσαν περισσότερες από 60 χειρονομίες που θα βοηθούσαν τη μικρή Κέλερ στην καθημερινή επικοινωνία της με τους δικούς της ανθρώπους.

Από την αιθαλομίχλη … γίναμε Λονδίνο

Η οικονομική κρίση και η αύξηση της τιμής του πετρελαίου, οδήγησε δεκάδες καταναλωτές στη λύση του τζακιού και της ξυλόσομπας και έφερε την Αθήνα αντιμέτωπη με την ομίχλη αιθάλης.

Δείτε τη φωτογραφία από την Πεντέλη που κάνει το γύρο του διαδικτύου, τραβηγμένη από ερασιτέχνη φωτογράφο

 

Παρόμοιες σκηνές έζησε το Λονδίνο το ’50. Ας ανατρέξουμε να θυμηθούμε τι έγινε τότε!

Η ομίχλη στο Λονδίνο που «δολοφόνησε» 12.000 ανθρώπους

Η χειρότερη περίπτωση ρύπανσης του ατμοσφαιρικού αέρα της Ευρώπης διαδραματίστηκε το 1952

 

Το πρωινό της 5ης Δεκεμβρίου του 1952, ένα πέπλο ομίχλης κάλυψε το Λονδίνο. Μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν απλά μια ακόμη συνηθισμένη ημέρα όπου η ομίχλη είχε κάνει την εμφάνιση της.

Η ασυνήθιστα ψυχρή νύχτα όμως έκανε χιλιάδες Λονδρέζους να ανάψουν τις σόμπες καίγοντας κάρβουνο. Κατά την διάρκεια της επόμενης ημέρας η ατμόσφαιρα άρχισε να αλλάζει, ο ουρανός σκοτείνιασε και η ομίχλη μετατράπηκε σε ένα κίτρινο σύννεφο αιθαλομίχλης.