Brady Izquierdo Rodríguez
Daily Archives: March 21, 2018
Δέσποινα Μεϊμάρογλου: “Όσο δέχεσαι τη διαφορετικότητα του άλλου, όποια και να είναι αυτή, γίνεσαι πολύ καλύτερος άνθρωπος”
Η Δέσποινα Μεϊμάρογλου είναι κυριολεκτικά μια δημιουργός και πολίτιδα του κόσμου.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αλεξάνδρεια απ’ όπου η οικογένεια της αναγκάστηκε να φύγει μαζί με τους υπολοίπους Αιγυπτιώτες Έλληνες μετά το τέλος της βρετανικής επικυριαρχίας στην αφρικανική χώρα…
Σπούδασε ζωγραφική σε ένα φημισμένο κολέγιο Καλών Τεχνών στην Αγγλία, επέστρεψε στην Ελλάδα το ’66 όπου για βιοποριστικούς λόγους εργάστηκε επί δέκα χρόνια ως γραφίστρια και στη συνέχεια art director σε διαφημιστική εταιρεία πριν μπορέσει επιτέλους να αφοσιωθεί στην εικαστική δημιουργία.
Σήμερα, στα εξήντα εννέα της χρόνια, είναι πλέον διεθνώς αναγνωρισμένη με το – εννοιολογικό στην πλειοψηφία του – έργο της το οποίο εκτείνεται σε αρκετούς τομείς και χρησιμοποιεί εξίσου πολλά υλικά και μεθόδους να εστιάζει στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα και την προσωπική της φιλοσοφία να καθορίζεται, όπως λέι η ίδια, από τα δίπολα παρουσία/απώλεια και μνήμη/επανα-τοποθέτηση της Ιστορίας.
Le numéro – Saint Sauvant – Vienne
Τι είναι χαρισματικότητα και ποιο ορίζεται ως χαρισματικό παιδί; Είναι αναγνωρίσιμο στο περιβάλλον του, οικογενειακό, σχολικό, κοινωνικό; Και εάν ναι, πώς μεταφράζεται αυτό για το ίδιο;
Έχει ιδιαίτερες ανάγκες ένα χαρισματικό παιδί;
Στα ερωτήματα αυτά μας δίνει τις απαντήσεις η κυρία Δανάη Δεληγεώργη, δημιουργός και επιστημονικά υπεύθυνη του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Χαρισματικότητας της ελληνικής MENSA, του διεθνούς μη κερδοσκοπικού οργανισμού για την στήριξη της ανθρώπινης ευφυΐας.
Περισσότερα εδώ : https://www.talcmag.gr/ekpaideysi/xarismatiko-padi/
Σα θα μεγαλώσω….
Σα θα μεγαλώσω
θα γίνω ποίημα..
θα με κάνεις στίχους στο πρώτο σκίρτημα
Δύσκολα θα κάνω με άλλους ρήμα
Άνθρωπος θα γίνω, κι εσύ το θύμα…..
Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου
«Είμαστε οι κούκλες και η μοίρα ο κουκλοπαίκτης
Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά μια σοβαρή αλήθεια
Σε τούτο το θέατρο, η μοίρα τις κινήσεις μας καθοδηγεί
μέσα στην κασέλα της ανυπαρξίας, ένας-ένας εξαφανιζόμαστε.
Πίσω από τον μπερντέ βρίσκομαι εγώ κι εσείς,
μα όταν πέσει το πανί, εμείς θα είμαστε αμυδροί.»
Από τον δικό μας Φασουλή στον Ιρανό ομόλογό του Μουμπάρακ κι από το ιαπωνικό bunraku έως τους dalang της Ινδονησίας, το κουκλοθέατρο έχει τη δική του μεγάλη ιστορία αρθρώνοντας «μια γλώσσα τόσο πολυσχιδή και βαθιά, όσο και η πανάρχαια ικανότητά μας για χαρά και λύπη, μελαγχολία και ευτυχία».
Οι θεατρικές και λογοτεχνικές ρίζες των δραματικών τεχνών σε όλους τους πολιτισμούς συνδέονται με το κουκλοθέατρο, το οποίο έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων με ποικίλους και εξαιρετικούς τρόπους.
