Sneak a Peek at the Facebook of 400 Years Ago

The more people wrote in your book, the better you could show the rest of the world that you were a social and popular young lady. And by looking at who wrote what in whose album, Sophie now reconstructs social networks, friendships, acquaintances, and social exchanges from over 400 years ago.

 

 

 

Αlba amicorum – στα λατινικά “βιβλία φίλων” ή το Facebook του… 16ου αιώνα

Τα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να είναι ένα φαινόμενο (ας το πούμε έτσι) του 21ου αιώνα, αλλά η ιδέα πίσω από το LinkedIn και το Facebook υπήρχε πριν από πολλά, πολλά χρόνια (και αυτό…).

Η Ολλανδέζα λόγια Sophie Reinders ερευνά επί του παρόντος το πώς τα προσωπικά βιβλία πολλών αιώνων πριν γνωστά ως alba amicorum –στα λατινικά “βιβλία φίλων”– λειτουργούσαν σαν κάποιο είδος προγόνων των σημερινών social media.

Σύμφωνα με την Reinders, τα alba amicorum χρησιμοποιήθηκαν για να δημιουργήσουν και να στερεοποιήσουν προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις ανάμεσα στους αριστοκράτες νέους της Βόρειας Ευρώπης ήδη από το 1560.

Χρησιμοποιήθηκαν για να μοιράζονται τα αγαπημένα τους τραγούδια, να αποκαλύπτουν τι τους θλίβει, να δίνουν συμβουλές, να ανταλλάσσουν απόψεις και σχόλια (σας θυμίζει κάτι;).

Και όπως με το Facebook, όλα ξεκίνησαν στο πανεπιστήμιο.

Τον 16ο αιώνα, οι νεαροί Ολλανδοί, Γερμανοί και Γάλλοι αριστοκράτες έκαναν περιοδείες στην Ευρώπη προκειμένου να εκπαιδευτούν για τον κόσμο και να επισκεφθούν τις πιο σημαντικές πόλεις, πανεπιστήμια και εκπαιδευτικούς της εποχής.

Για να καταγράψουν τα δίκτυα που έφτιαξαν κατά τη διάρκεια αυτών των περιηγήσεων, οι άντρες κουβαλούσαν μαζί τους ένα βιβλίο στο οποίο έγραφαν κάτι σύντομο επιστήμονες, φιλόσοφοι, καλλιτέχνες και συμφοιτητές τους, υπενθυμίζοντας την ευχάριστη συνάντηση.

Ένα πλήρες βιβλίο υπογράμμιζε την κοινωνική θέση των ανδρών και αύξανε τις πιθανότητές τους στον επαγγελματικό κόσμο -όπως το LinkedIn δηλαδή…

 

Τα alba amicorum των ανδρών ήταν συχνά πολύ ελκυστικά, καθώς καλούνταν διάσημοι καλλιτέχνες να ζωγραφίσουν τα όπλα ή πλούσιες εικόνες που συμβόλιζαν τις καλές προθέσεις των νεαρών και τις περιπέτειες που ξεκινούσαν.

Από την άλλη, οι γυναίκες είχαν σπάνια πρόσβαση σε διάσημους καλλιτέχνες. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα δικά τους βιβλία υστερούσαν ή ήταν λιγότερα ενδιαφέροντα.

Οι γυναίκες δεν είχαν την ελευθερία να ταξιδέψουν στον κόσμο. Αντ’ αυτού, στέλνονταν σε μοναστήρια ή σε αυλές για να εκπαιδευτούν και να λάβουν μια υψηλή κοινωνική θέση. Και έτσι δημιουργούσαν τα δικά τους βιβλία.

Πώς λοιπόν αυτά τα βιβλία συγκρίνονται με το Facebook;

Αντί να μοιράζονται φωτογραφίες ή βίντεο, τα ζωγράφιζαν. Αντί να μοιράζονται μια γνώμη ή ένα άρθρο, μοιράζονταν συμβουλές ή κάποιο εδάφιο από την Αγία Γραφή. Αντί να μοιράζονται τα αγαπημένα τους τραγούδι ή μια λίστα με τραγούδια, έγραφαν τους στίχους από το αγαπημένο τους τραγούδι. Έγραφαν δικά τους ποιήματα, αναδεικνύοντας τις γλώσσες που ήξεραν. Και έκαναν καταχωρήσεις για τον γάμο τους…

If you’d like to learn more about Sophie’s research, you can visit her (Dutch) website here.

https://sophiereinders.wordpress.com/

Κράτα το

Advertisement