The King & the Ring – This Too Shall Pass

 

Do you feel sometimes that life overwhelms you with stress, worries, mounting “to do” list, demanding bosses, clients, family members, responsibilities, bills, and challenges?
This legend and the song are for you.

During the festive Passover meal with his ministers, King Solomon teased Benaiah son of Jehoiada, his arrogant Chief of Army.

– “Benaiah, I was told that there is a special ring that has a special power. It can change the mood of a person. A sad person becomes happy when watching it and a happy person becomes sad. I know that you of all people in the kingdom can find the ring. Would you be able to find this ring and bring it to me until the eve of Sukkot eve, that is 6 months from now?”

– “If it exists anywhere on earth, your majesty, I will find it and bring it to you” replied Benaiah.

King Solomon smiled as he knew that no such ring existed, but he wanted to give his minister a taste of humility.

Time passed and Benaiah sent soldiers and messengers throughout the kingdom, examined records, consult with elders yet he could not find even a hint of the existence of the magic ring. Spring passed so did summer.

The last harvest of the year, and with it the Succoth festival, was approaching. Then came eve of Sukkot day. With only a few hours to go before the deadline, Benaiah was wandering in the streets of Jerusalem. The sun was setting casting a golden light on the city which until today all its buildings are made of stone. All the merchants were busy with the last sale and prepared to close their stalls. In desperation, he turned to an old silversmith.

– “Have you by any chance heard of a magic ring that makes the happy person forget his joy and the broken-hearted person forget his sorrows?” asked Benaiah.

The silversmith listened carefully and smiled. He took a plain silver ring from his old and dusty box and engrave something on it. When Benaiah read the words on the ring, his face lighted up as he knew he had found the right ring. “This is the ring!” he cried and gave the poor jeweler all the money in his purse. “Come to the palace and you shall have more,” he added, “for I cannot thank you enough.”

The sun had set. The time for the holiday dinner arrived. That night the palace was full of guests ready to celebrate with the king.

– “Well, my friend,” said Solomon, “Have you found a ring that can make a happy man sad and a sad man happy?” Everyone who knew about the search for the impossible ring laughed and Solomon himself smiled.

But to everyone’s surprise, Benaiah held up a ring and declared, “Here it is your majesty! I found a ring. It has three Hebrew letters engraved on it: Gimel, Zayin, Yod. Then he whispered the meaning of these initials in the king’s ear.

As soon as Solomon heard the meaning of the inscription, the smile vanished from his face. He looked at the guests filling the banquet hall, the tables covered with shining serving pieces, silver goblets, and the finest food one can find. Tears rolled down his eyes. He felt sad. The entire hall was in total silence. A ring that makes the king cry?

Then King Solomon looked at the ring again and started to smile again then laughed so hard infecting the entire palace with giggles and laughter. Everyone wanted to know the meaning of the initials.

The King revealed to his guests what was written on the ring: “The three letters are ג,ז,י represented three words: Gam Zeh Ya’avor”. It means in English: “This too shall pass.”

Και στην ελληνική εκδοχή του ….

Και αυτό θα περάσει..

 
Κάποτε ένας μεγάλος βασιλιάς μάζεψε τους σοφούς της αυλής του και τους είπε:

«Φτιάχνω ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι. Έχω το πιο όμορφο διαμάντι του κόσμου. Θέλω όμως να βάλω μέσα στο δαχτυλίδι ένα μήνυμα το οποίο θα μου φανεί χρήσιμο σε καιρό απόλυτης και μεγάλης απελπισίας. Το μήνυμα πρέπει να είναι μικρό για να χωράει κάτω από το διαμάντι».

Ήταν όλοι τους σοφοί και σπουδαίοι επιστήμονες. Έψαξαν τα βιβλία τους , σκέφτηκαν, αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν κάτι. O βασιλιάς είχε έναν γέρο υπηρέτη που ήταν σαν πατέρας του. Η μητέρα του βασιλιά πέθανε πολύ νέα κι από τότε τον πρόσεχε ο γέρος αυτός υπηρέτης. Ο βασιλιάς έτρεφε απέραντο σεβασμό και αγάπη γι΄αυτόν. Ο υπηρέτης, λοιπόν, είπε του βασιλιά: 

 «Δεν είμαι σοφός, ούτε επιστήμονας, ούτε καν σπουδαγμένος. Αλλά ξέρω το μήνυμα που ψάχνεις-γιατί υπάρχει μόνο ένα μήνυμα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να στο δώσουν. Μπορεί να σου δοθεί μόνον από έναν μυστικιστή, από έναν άνθρωπο που έχει συνειδητοποιήσει τον εαυτό του.

Στην μακρόχρονη παραμονή μου στο παλάτι γνώρισα λογιών λογιών ανθρώπους. Κάποτε ένας τέτοιος φωτισμένος μυστικιστής ήταν προσκαλεσμένος του πατέρα σου και ήμουνα στις διαταγές του όλο το διάστημα που έμεινε εδώ. Όταν έφευγε, σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης μου έδωσε αυτό το μήνυμα», και ο υπηρέτης το έγραψε σε ένα μικρό κομματάκι χαρτί, το τύλιξε και είπε του βασιλιά:

«Μην το διαβάσεις, μόνο κρύψτο μέσα στο δαχτυλίδι. Άνοιξε το μόνο όταν όλα τα άλλα που έχεις δοκιμάσει έχουν αποτύχει, όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει καμμία άλλη διέξοδος».

Και σύντομα ήρθε για τον βασιλιά μια τέτοια ώρα. Ο βασιλιάς έχανε το βασίλειό του, εχθροί τον κυνηγούσαν κι αυτός κάλπαζε απελπισμένος πάνω στο άλογό του προσπαθώντας να σώσει τη ζωή του.

Ήταν μόνος, οι εχθροί πίσω του, αναρίθμητοι. Έφτασε σ΄ ένα μέρος που ήταν αδιέξοδο. Δεν μπορούσε να πάει ούτε μπροστά , ούτε πίσω. Ξαφνικά, θυμήθηκε το δαχτυλίδι. Το άνοιξε, έβγαλε το χαρτί το οποίο απλά έγραφε:

«Και αυτό θα περάσει».

 

Καθώς διάβαζε, έμεινε σιωπηλός. Όλα σιώπησαν, μέσα του και γύρω του.

«Κι αυτό θα περάσει».

 

Και πέρασε. Όλα περνούν, τίποτα δε μένει το ίδιο. Οι εχθροί που τον κυνηγούσαν, πρέπει να χάθηκαν στο δάσος ή να πήραν λάθος κατεύθυνση. Έπαψαν να τον κυνηγούν. Ο βασιλιάς ήταν ευγνώμων και στον υπηρέτη και στον άγνωστο μυστικιστή.

Αυτές οι λίγες λεξούλες αποδείχτηκαν θαυματουργές. Ξανάβαλε το χαρτάκι μέσα στο δαχτυλίδι του, μάζεψε τα στρατεύματά του και κατάφερε να κυριέψει πάλι το βασίλειό του. Όταν έμπαινε θριαμβευτής στην πρωτεύσουσά του, αισθανόταν μεγάλη περηφάνια.

Όλοι γιόρταζαν ανά την επικράτεια, παντού ακούγονταν μουσικές και ο κόσμος χόρευε στους δρόμους. Ο πιστός υπηρέτης περπατούσε δίπλα του ανάμεσα στη συνοδεία του. Του είπε:

«Αυτή η στιγμή είναι επίσης κατάλληλη: ξαναδιάβασε το μήνυμα ».

Ο βασιλιάς ξαφνιάστηκε. «Τι εννοείς? Τώρα είμαι νικητής, οι υπήκοοί μου πανηγυρίζουν. Δεν βρίσκομαι σε απόγνωση. Δεν βρίσκομαι σε μια κατάσταση που να μοιάζει αδιέξοδη».

 

 Ο γέρο-υπηρέτης απάντησε:

«Άκου. Αυτό είπε ο φωτισμένος εκείνος άνθρωπος και σε μένα τότε: αυτό το μήνυμα δεν είναι μόνο για ώρες απόγνωσης και απελπισίας. Δεν είναι μόνο για όταν αισθάνεσαι ή είσαι νικημένος. Είναι, επίσης, και για όταν είσαι θριαμβευτής. Όχι μόνο για όταν είσαι ο τελευταίος αλλά και για όταν είσαι ο πρώτος».

Και ο βασιλιάς άνοιξε το δαχτυλίδι, διάβασε πάλι το μήνυμα. «Και αυτό θα περάσει», και ξαφνικά η ίδια σιωπή μέσα του.

Τα πλήθη εξακολουθούσαν να πανηγυρίζουν και να χορεύουν. Η υπερηφάνεια, η έπαρση, το εγώ του είχε εξαφανιστεί. Όλα περνούν. Ζήτησε από τον υπηρέτη του να έρθει και να καθίσει μαζί του και τον ρώτησε: 

« Υπάρχει τίποτα άλλο? Όλα περνούν.. Το μήνυμά σου με βοήθησε αφάνταστα».

Ο πιστός υπηρέτης μίλησε ξανά:

 

«Το τρίτο πράγμα που ο σοφός εκείνος άνθρωπος είπε ήταν:θυμήσου, κάθε τι περνάει, όλα περνούν. Μόνο εσύ παραμένεις, εσύ παραμένεις για πάντα ως μάρτυρας,ως παρατηρητής».

Όλα περνούν, εσύ παραμένεις. Εσύ είσαι η πραγματικότητα, όλα τα υπόλοιπα είναι απλά ένα όνειρο, μία ψευδαίσθηση.

Υπάρχουν όμορφα όνειρα, υπάρχουν τρομαχτικοί εφιάλτες..Αλλά δεν έχει σημασία εάν είναι όνειρο ή εφιάλτης. Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι αυτός που βλέπει το όνειρο.

Αυτός που βλέπει,ο παρατηρητής, είναι η μοναδική πραγματικότητα.

https://www.linkedin.com/pulse/20141021084324-7280985-the-king-and-the-ring-this-too-shall-pass

http://mythagogia.blogspot.com/search?updated-max=2013-12-08T03:46:00-08:00&max-results=7&start=11&by-date=false