Milford Sound – the Eighth Wonder of the World

Māori Milford Sound History

Milford Sound history begins a long time ago, back when all of New Zealand was an unspoiled land of forest and mountains, rivers and sea. Māori people living in the South Island discovered Milford Sound more than 1,000 years ago.

Tribes would travel there to fish and hunt around the fiord, and to collect precious pounamu. These treks from the east used traditional pathways across passes, including what is now known as MacKinnon Pass on the Milford Track.

In Māori legend, Milford Sound was formed by Tu-te-raki-whanoa. He was an atua (godly figure) who was in charge of shaping the Fiordland coast. Chanting a powerful karakia (prayer), he hacked at the towering rock walls with his toki (adze) called Te Hamo and carved it from the earth.

The Māori name for Milford Sound, Piopiotahi, means “a single piopio”. When the legendary hero Maui died trying to win immortality for his beloved people, a piopio (a long-extinct native bird) was said to have flown here in mourning.

European Milford Sound History

Early European settlers did not explore Milford Sound by boat, not realising that inside its narrow entrance there was such a beautiful region to explore. In fact, it is so well hidden that the famous explorer Captain Cook managed to miss the entrance to the fiord twice!

In 1823 a sealer called John Grono was the first European settler to visit. He named it Milford Sound after Milford Haven, a long narrow inlet on the Welsh coast.

Later that century, a Scotsman called Donald Sutherland became Milford Sound’s first permanent resident. Sutherland had lived an interesting life, spending time in the army, as a sealer and a gold prospector. In 1877 he left everything behind and sailed down the Fiordland coastline, with only his dog for company. When he reached Milford Sound, he decided to stay.

Sutherland chose a spot to live near what is now Lady Bowen Falls. Although he lived as a hermit for many years, he envisioned a flourishing ‘Milford City’. He also discovered the Sutherland Falls which were named after him. In 1890 he married and his wife Elizabeth joined him in Milford Sound.

Word begins to spread

Together, the Sutherlands built the first hotel in Milford Sound, to accommodate the growing number of walkers arriving there on what is now the Milford Track. After Donald died in 1919, Elizabeth sold the hotel to the government.

More and more walkers came, and tales of the region’s untouched beauty began to spread. British writer Rudyard Kipling visited it in the 1890s and declared Milford Sound ‘the eighth wonder of the world’.

From 1935, workers began to build the Homer Tunnel, drilling through solid rock from the Hollyford Valley into the Cleddau Valley. The work was hard and the conditions tough, but they persisted. The tunnel finally opened in 1954, allowing road access to Milford Sound, and visitors began to flock there to see it for themselves.

In 1990 Milford Sound, along with the rest of Fiordland and three other national parks, was named a UNESCO World Heritage Site.

Today Milford Sound is New Zealand’s most famous tourist destination and frequently tops lists of the most beautiful places in the world. You can visit Milford Sound on a day tour and enjoy its stunning views with a cruise on the fiord.

 

https://www.milford-sound.co.nz/about/milford-sound-history/

Το Μίλφορντ Σάουντ αποκαλείται «Πιοπιοτάχι» στη γλώσσα των Μαορί, που πρώτοι το ανακάλυψαν πριν από 1.000 χρόνια, µια και οι υδάτινοι δρόµοι ήταν οι µόνοι που χρησιµοποιούσαν οι Μαορί στα ταξίδια τους για εξεύρεση της πολύτιµης πράσινης πέτρας (για εργαλεία ή αντικείµενα) και τροφής.

Ο θρύλος των Μαορί µιλάει για τη θεϊκή µορφή του Του-τε-ρακι-γουανόα που είχε την αποστολή να «σχεδιάσει» τις ακτές της Φιόρδλαντ. Τραγουδώντας ένα µυστικιστικό «καράκια» (τραγούδι) άρχισε να σµιλεύει τα βράχια µε ένα θεϊκό σκεπάρνι που λεγόταν τε χάµο.

 

 

Όσο πιο βόρεια προχωρούσε τόσο τελειοποιούσε την εργασία του δηµιουργώντας απάνεµα λιµανάκια όπου µπορούσαν να καταφύγουν οι άνθρωποι όταν υπήρχαν καταιγίδες και φουρτούνες. Λέγεται ότι το Μίλφορντ Σάουντ ήταν το γλυπτό αριστούργηµά του.

Ωστόσο, έφυγε για να σµιλεύσει άλλες περιοχές χωρίς να ανοίξει κάποιον δρόµο στο εσωτερικό του. Άλλος θρύλος εξηγεί ότι Πιοπιοτάχι σηµαίνει το κανό µε το οποίο έφθασαν οι Μαορί στο Μίλφορντ Σάουντ, ενώ άλλος µύθος λέει ότι ήταν το όνοµα του µυθικού πουλιού πιοπιό που ανήκε στον ηµίθεο Μαούι Τικιτίκι-α-Ταράνγκα που επισκέφθηκε τα νότια νερά γύρω από τη Φιόρδλαντ.

Από τους Ευρωπαίους πρώτος ο Τζέιµς Κουκ πέρασε από την περιοχή το 1770, χωρίς όµως να εισχωρήσει στα ενδότερα. Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που ανακάλυψαν το Μίλφορντ ήταν κυνηγοί φώκιας το 1793. Ενας πασίγνωστος κυνηγός, ο κάπτεν Τζον Γκρόνο, που είχε γεννηθεί στο Μίλφορντ Χέβεν της Ουαλίας, ήταν εκείνος που «βάφτισε» την περιοχή µεταξύ 1809-1823.

Το 1870 εγκαταστάθηκαν οι πρώτοι κάτοικοι ιδρύοντας την Πόλη του Μίλφορντ, µε πρωτοστάτη τον Σκωτσέζο Ντόναλντ Σάδερλαντ. Μάλιστα, αυτός µαζί µε τη γυναίκα του Ελίζαµπεθ έφτιαξαν και το πρώτο ξενοδοχείο µε 12 δωµάτια για όσους αναζητούσαν ένα κατάλυµα στην περιοχή.

Σήµερα η δίωρη διαδροµή µε το σκάφος κατά µήκος του φιορδ ξεκινά από το ξενοδοχείο «Μίλφορντ», που κτίστηκε το 1954 στη θέση του παλαιού ξενοδοχείου του Σάδερλαντ, και φθάνει ως τη Θάλασσα της Ταζµανίας.

Μπορείτε να δείτε ενδιαφέροντα σηµεία φυσικής οµορφιάς, κορυφές βουνών χιονισµένες, όπως το Μάιτρε Πικ µε τετράγωνη κορυφή κατακόρυφα από το φιορδ ύψους 1.692 µ., παγετώνες, µικρούς καταρράκτες αλλά και τεράστιους, όπως ο εντυπωσιακός Στέρλινγκ ύψους 155 µ. που πήρε το όνοµα του καπετάνιου του HMS Clio.

Το Μίλφορντ Σάουντ µήκους 16 χλµ. είναι το µακρύτερο φιορδ της χώρας. Στα βράχια του θα δείτε αραγµένες φώκιες, που πριν από κάποια χρόνια ήταν είδος προς εξαφάνιση καθώς θηρεύονταν για το δέρµα και το λάδι τους, ενώ σήµερα ο πληθυσµός τους έχει αυξηθεί.

Τρέφονται τη νύχτα µε καλαµάρια, ψάρι µπαρακούντα και χταπόδια, είναι δεινοί κολυµβητές και καταδύονται σε βάθος ως 230 µ. Αν είστε τυχεροί, θα συναντήσετε και κάποια είδη δελφινιών και σπανιότερα φάλαινες, καθώς και τους µπλε πιγκουίνους που απαντώνται µόνο στη Νέα Ζηλανδία και στην Αυστραλία και αποτελούν σπάνιο είδος, ενώ οι πιγκουίνοι µε λοφίο είναι ένα από τα σπανιότερα είδη και µπορείτε να τους δείτε µόνο από τον Οκτώβριο ως τον ∆εκέµβριο όπου έρχονται στο φιόρδ για να φωλιάσουν.

 

https://www.tovima.gr/2011/10/16/afieromata/nea-zilandia-o-pio-filikos-topos/