14 comments on “With a little help from my friends”

    • Tώρα μόλις διάβαζα την ανάρτησή σου και με έκανες να κλάψω Βεατρίκη …..

      Και να πω το “κλασσικό” τι είμαστε … τίποτε δεν είμαστε .. αλλά το λέμε αργά .. όταν χάνεται κάποιος …

      Σε ευχαριστώ που μου έγραψες αυτό… και λυπάμαι για τη Δήμητρα και για όλες τις Δήμητρες που χάνουμε στη ζωή μας……

      Liked by 2 people

      Reply

      • Λυπάμαι που σε στενοχώρησα..είναι μέρες τώρα που η σκέψη της τριγύριζε στο νου μου..Με στοίχειωνε. Είχα ανάγκη να το βγάλω προς τα έξω..Δεν ξέρω γιατί ,ίσως επειδή αυτό το καιρό έχω να κάνω με
        άλλες απώλειες άλλων γνωστών μου ανθρώπων σε διαφορετικές καταστάσεις….
        Χμ. Όσο για το άλλο που λες.έχω άλλη άποψη..Πολλά είμαστε ο καθένας μας. Μόνο” τίποτε” δεν είμαστε καθώς λες- αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα..

        Like

      • Μεταφορικα το εγραψα, οπως συνηθιζουμε να το ακουμε οταν χανεται καποιος! Καταλαβαινω τη αναγκη σου και καλα εκανες !! Μνημοσυνο λογιζεται κι αυτο !!! Οσο για τις απωλειες επειδη εργαζομαι σε ενα χωρο με παρα πολλα ατομα καθε ημερα ακουμε τοσα πολλα που πια εχω καταλαβει πως ειναι αναποφευκτες και οι απωλειες!!! Για αυτο πριν πεθανουμε ας ζησουμε Βεατρικη μου!! Σε φιλω καλο Σαββατοκυριακο!!!!

        Like

Leave a comment