Broadway’s butterflies

By imen al-nighaoui

Image Credit

Johnny Mad Dog movie

Amadi was sitting on the floor with his classmates, it was an English class. Their teacher was a volunteer from UNHCR, she was perfectly nice and helpful. Amadi was reading his homework when she stopped him and asked: “When you grow up what do you want to be Amadi?”

He stood up on his feet and simply answered: “Before thinking of the future we have to first figure out how to deal with our present, and for the moment I want to be a butterfly; to wear my wings, to stand on the Broadway stage and to be a butterfly.

She smiled “And why a butterfly?” she asked.

“Butterflies are beautiful and they have wings; I mean the butterfly is a strong creature, she comes out of her cocoon after a great struggle and in order for her to metamorphosis she has to go through pain, butterflies struggle to be free. No matter how much painful the pupa was, at the end of the day the butterflies will be free and that is why I want to be a butterfly. “

Ο Αμάντι καθόταν στο πάτωμα με τους συμμαθητές του, ήταν μια αγγλική τάξη. Ο δάσκαλός τους ήταν εθελοντής από την Ύπατη Αρμοστεία των Η.Ε., Ο Amadi διάβαζε την εργασία του όταν τον σταμάτησε και τον ρώτησε: «Όταν μεγαλώνεις τι θέλεις να γίνεις Amadi;»

Στάθηκε στα πόδια του και απλά απάντησε: «Πριν να σκεφτόμαστε για το μέλλον πρέπει πρώτα να καταλάβουμε πώς να χειριστούμε το παρόν μας και προς το παρόν θέλω να είμαι πεταλούδα να φορέσω τα φτερά μου για να σταθώ στο Broadway και να γίνω μια πεταλούδα.

Χαμογέλασε “Και γιατί μια πεταλούδα;” ρώτησε.

“Οι πεταλούδες είναι ωραίες και έχουν φτερά, εννοώ ότι η πεταλούδα είναι ένα ισχυρό πλάσμα, βγαίνει από το κουκούλι της μετά από έναν μεγάλο αγώνα για να μεταμορφωθεί, πρέπει να περάσει από τον πόνο, οι πεταλούδες αγωνίζονται να είναι ελεύθερες. Όσο επώδυνο είναι το κουκούλι, τελικά, οι πεταλούδες θα είναι ελεύθερες και γι ‘αυτό θέλω να είμαι πεταλούδα. “
_________________________________

Amadi’s dream is simple, to have a normal life and to be free. He wants to wake up in the morning, to have a healthy breakfast, to see his mother smiling and to go to school peacefully. Amadi wants to have books, plenty of them, he wants a nice house with a big garden and a dozen of friends that won’t disappear by any time. He wants a hospital to go to when he is sick and not a health care tent, Amadi dreams to have a bright future and a successful career. But Amadi’s reality is much different then that, he actually has no house, he lost it to another armed gang. Amadi’s mother doesn’t smile, she is always worried about her children safety and crying her late husband. Healthy breakfast is a delusion, for example this morning Amadi had no breakfast, they have a rice shortfall, which is all they have. His friends left the place so long ago, exactly after a bench of an armed men took over his small village and now he is all alone, even his English class teacher left.

Το όνειρο του Amadi είναι απλό, να έχει μια φυσιολογική ζωή και να είναι ελεύθερος. Θέλει να ξυπνήσει το πρωί, να έχει ένα υγιεινό πρωινό, να δει τη μητέρα του να χαμογελά και να πάει στο σχολείο ειρηνικά. Ο Αμάντι θέλει να έχει βιβλία, πολλά από αυτά, θέλει ένα ωραίο σπίτι με μεγάλο κήπο και δεκάδες φίλους που δεν θα εξαφανιστούν ποτέ. Θέλει ένα νοσοκομείο για να πάει όταν είναι άρρωστος και όχι μια σκηνή υγειονομικής περίθαλψης, ο Amadi ονειρεύεται να έχει ένα λαμπρό μέλλον και μια επιτυχημένη καριέρα.

Αλλά η πραγματικότητα του Amadi είναι πολύ διαφορετική από ότι, στην πραγματικότητα δεν έχει σπίτι, το έχασε σε μια άλλη ένοπλη επίθεση. Η μητέρα του Amadi δεν χαμογελάει, ανησυχεί πάντα για την ασφάλεια των παιδιών της και κλαίει για το σύζυγο της. Το γιεινό πρωινό είναι μια αυταπάτη, για παράδειγμα σήμερα το πρωί Amadi δεν είχε πρωινό, έχουν έλλειψη ρυζιού, το οποίο είναι ότι έχουν. Οι φίλοι του εγκατέλειψαν τον τόπο πριν από λίγο καιρό, ακριβώς αφού ένοπλοι άνδρες κατέλαβαν το μικρό του χωριό και τώρα είναι μόνος του, ακόμα και ο δάσκαλος των Αγγλικών έφυγε!

Amadi’s school is closed and the armed men are surrounding the village, the UN peacekeepers announced that his village is a closed area. Amadi now has two choices; to join the armed group or to die with his family. Amadi wants to be a butterfly, he knows well that the pupa is a painful stage but he has to bear with, to be strong and to survive this hardship, that is why he chose to carry the gun and to wear the butterfly’s wing in a hope of a salvation. Amadi’s choice may seem wrong to some of you and some to others, maybe you won’t care at all. This little kid had to do what seemed right for him. I, myself, I don’t know what is the right thing to do in such situations but I am sure that we have to help him have a normal life and to prevent such situations from happening.

Το σχολείο του Αμάντι είναι κλειστό και οι ένοπλοι άντρες κατέλαβαν το χωριό, οι ειρηνευτικές δυνάμεις του ΟΗΕ ανακοίνωσαν ότι το χωριό του είναι χώρος υπό κατάληψη . Ο Amadi έχει τώρα δύο επιλογές
…να ενταχθεί στην ένοπλη ομάδα ή να πεθάνει με την οικογένειά του.

Ο Αμάντι θέλει να είναι πεταλούδα, γνωρίζει καλά ότι το κουκούλι της μεταμόρφωσης είναι μια οδυνηρή φάση αλλά πρέπει να αντέξει, να είναι ισχυρός και να επιβιώσει από αυτή την κακουχία, γι ‘αυτό επέλεξε να φέρει το όπλο και να φορέσει τα φτερά της πεταλούδας σαν μια ελπίδα για σωτηρία. Η επιλογή του Amadi μπορεί να φανεί λανθασμένη σε μερικούς από εσάς και κάποιους άλλους, ίσως να μην σας νοιάζει καθόλου. Αυτό το μικρό παιδί έπρεπε να κάνει ότι φαινόταν σωστό γι ‘αυτόν. Εγώ, δεν ξέρω τι είναι το σωστό πράγμα σε τέτοιες καταστάσεις αλλά είμαι βέβαιη ότι πρέπει να τον βοηθήσουμε να έχει μια φυσιολογική ζωή και να αποτρέψει τέτοιες καταστάσεις.

There are millions of Amadis out there and all they need is peace. As one global nation we have to put an end to these wars, and as a global citizens we have to act firmly to raise the awareness of world peace. Governments won’t do anything to stop wars, they are busy manufacturing weapons and locating new natural resources. This is why we have to make the first step by ourselves and to speak loudly in order to save those little children.

Well, to be honest I trust Amadi. Today a cocoon, tomorrow a butterfly.

Υπάρχουν εκατομμύρια Amadis εκεί έξω και το μόνο που χρειάζονται είναι η ειρήνη. Ως ένα παγκόσμιο έθνος πρέπει να τερματίσουμε αυτούς τους πολέμους και ως παγκόσμιοι πολίτες πρέπει να ενεργήσουμε σταθερά για να ευαισθητοποιήσουμε την παγκόσμια ειρήνη. Οι κυβερνήσεις δεν θα κάνουν τίποτα για να σταματήσουν τους πολέμους, είναι απασχολημένοι με την κατασκευή όπλων και τον εντοπισμό νέων φυσικών πόρων. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα από τον εαυτό μας και να μιλήσουμε δυνατά για να σώσουμε αυτά τα μικρά παιδιά.

Για να είμαι ειλικρινής, εμπιστεύομαι τον Amadi. Σήμερα στο κουκούλι, αύριο μια πεταλούδα.

 

 

 

 

https://www.voicesofyouth.org/blog/broadways-butterflies