The art of ancient perfumery in Greece

In Greece,  perfume was already central to worshipping and pleasing of the gods and goddesses.  The Greeks believed that anything as wondrous must actually have come from the gods:  vast quantities were used in religious ceremonies, and those too poor to afford fragrance for funerals simply painted a perfume bottle on the coffin.

An entire book, ‘Concerning Odours’ – written by Theophrastus, ‘the father of botany’ – was dedicated to fragrance, its pages documenting spikenard, iris, cistus, rose, mint, myrtle, hyacinth, cinnamon and narcissus, among other perfume ingredients.

Advertisement

Thiseio – Ancient agora of Athens

.

Thiseio is the name of a traditional neighbourhood in downtown Athens,northwest of the Acropolis.. Long ago, the name was derived from the Temple of Hephaestus which was mistakenly known as Thiseion in reference to Theseus, the mythical king of Athens, which gave rise to the neighbourhood being named Thiseio.

 

 

photos Efi 2019

The area has many cafés and cultural meeting points Thiseio is served by the nearby Thiseio metro station.

The Agora was the heart of ancient Athens, the focus of political, commercial, administrative and social activity, the religious and cultural centre, and the seat of justice.

Chiribiquete National Park – “The Maloca of the Jaguar”

.

Chiribiquete National Park, the largest protected area in Colombia

 

 

Over 75,000 figures have been made by indigenous people on the walls of the 60 rock shelters from 20,000 BCE, and are still made nowadays by the uncontacted peoples protected by the National Park.

These paintings depict hunting scenes, battles, dances and ceremonies, as well as fauna and flora species, with a particular the worship of the jaguar, a symbol of power and fertility.

Ancient campfires led to the rise of storytelling

.

Sometime about 400,000 years ago, humans learned to fully control fire. This breakthrough radically changed our diets, because we could now cook food, but did it transform our culture as well?

 

….Campfires allowed human ancestors to expand their minds in a similar way and also solidified social networks.

“Stories told by firelight put listeners on the same emotional wavelength,” she writes in the paper, and “elicited understanding, trust, and sympathy.”

Riders On The Storm: Ancient Clay Horse Heads Emerge After Heavy Rain In Israel

.

Many important archaeological finds are a result of chance events and good fortune. In Israel, two clay horses’ heads which once were part of equine sculptures have been found by sheer luck.

 

They were only uncovered because of heavy rains and floods which exposed them in the ground according to the Israeli Antiquities Authority. These artifacts come from two different historic periods and are allowing experts to understand the importance of the horse in these distinct eras.

The Neoclassical Trilogy in Athens

.

Η «νεοκλασική τριλογία» της Αθήνας, όπως συνήθως λέγεται, στην οδό Πανεπιστημίου, ταυτίζεται με την καρδιά της πνευματικής ζωής της πόλης. Αριστερά, η Εθνική Βιβλιοθήκη, στο κέντρο το Πανεπιστήμιο Αθηνών, δεξιά η Ακαδημία Αθηνών. Πρόκειται για τρία επιβλητικά νεοκλασικά μέγαρα που κατασκευάστηκαν τον 19ο αιώνα.

 

photo Efi 2019

Το Πανεπιστήμιο σχεδιάστηκε από τον Δανό αρχιτέκτονα Χριστιανό Χάνσεν, τα άλλα δύο κτίρια από τον αδελφό του, Θεόφιλο, και ολοκληρώθηκαν από τον Έρνστ Τσίλλερ. Και τα τρία έχουν πλούσιο διάκοσμο στο εσωτερικό τους, ενώ γύρω τους διαμορφώνονται κήποι με γλυπτά σπουδαίων Ελλήνων καλλιτεχνών, σχηματίζοντας ένα ξεχωριστό σύνολο στο κέντρο της πόλης.

Okay, we know we cheated, but once you’ve seen the Trilogy, you’ll understand why. Located in the centre of the city on Panepistimiou Street, these three neoclassical buildings, which include ancient Greek, Roman and Renaissance elements, are the University, the National Library of Greece and the Academy of Athens.

Conservation of Tutankhamun’s Tomb Completed

Ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση του τάφου του Τουταγχαμών

 

 

LOS ANGELES, CALIFORNIA—Live Science reports that conservators from the Getty Conservation Institute and the Egyptian Ministry of Antiquities have completed a decade-long project to restore the 3,000-year-old tomb of Tutankhamun and upgrade its infrastructure.

Tutankhamun began his rule during the New Kingdom, around 1336 B.C., at the age of nine, and died in his late teens. His mummy remains in the tomb.

800 bamboo strips rewrite history

 

 

This is like the discovery of the Dead Sea Scrolls

 

Bamboo slips from the Tang Yu Zhi Dao, an ancient text from the Guodian excavation advocating ‘rule by the most meritorious’ and ‘abdication as a means of succession.’ According to Sarah Allan in Buried Ideas, it ‘reflects ideas that were current in the late fifth and early fourth centuries BCE.’

An eighteenth-century painting showing Emperor Qin Shi Huang of the Qin dynasty ‘burning all the books and throwing scholars into a ravine’ in order to stamp out ideological nonconformity after the unification of China in 221 BCE. ‘For over two millennia,’ Ian Johnson writes, ‘all our knowledge of China’s great philosophical schools was limited to texts revised after the Qin unification.’ Now a trove of recently discovered ancient documents, written on strips of bamboo, ‘is helping to reshape our understanding of China’s contentious past.’ Illustration from Henri Bertin’s album The History of the Lives of the Chinese Emperors.

Near a river in Guodian, China, not far from a farmhouse made of earth and thatched with straw, Chinese archaeologists in 1993 discovered a tomb dating back to the fourth century B.C.

The tomb was just slightly larger than the coffin and stone sarcophagus within. Scattered on the floor were bamboo strips, wide as a pencil, and up to twice as long. On closer scrutiny, scholars realized they had found something remarkable.

“This is like the discovery of the Dead Sea Scrolls,” says Tu Weiming, director of the Harvard Yenching Institute (HYI), who has played a key role in the preservation of, accessibility to, and research on the Guodian materials since 1996.

Ñain An sculptures: New secrets revealed at ancient Chan Chan

Η ανακάλυψη 17 ξύλινων αγαλμάτων στο Chan Chan είναι αρκετή για να αλλάξει την κατανόηση του αστικού κέντρου Chan Chan. Ενσωματωμένα στα τείχη του μεταγενέστερου συγκρoτήματος Ñain An, επίσης γνωστό ως Bandelier, οι ξύλινες φιγούρες πιστεύεται ότι αποτίουν φόρο τιμής  στους αποθανόντες ηγέτες.

The discovery of 17 wooden statues at Chan Chan are enough to change our understanding of the Chan Chan urban centre. Embedded in the walls of the later Ñain An complex, also known as Bandelier, the figures are thought to have bid farewell to the deceased leaders.

Vending machine, 100 BC

Αγιασμό …..έβγαζε ο πρώτος «αυτόματος πωλητής»
στην αρχαία Ελλάδα το 100 μ.Χ

Modern vending machines had a predecessor that was used to sell holy water in ancient temples. It was invented by Hero of Alexandria. A person put a coin inside the vending machine, and it pushed a lever that opened a valve. This allowed some holy water to pour out. Unfortunately, this brilliant idea was forgotten, and vending machines were reinvented at the end of the 19th century.

 

 

Σε ένα από τα συγγράμματα του Ήρωνα του Αλεξανδρινού στα «Πνευματικά» πέρα από τις απλές συσκευές, που βοηθούν στην πειραματική απόδειξη επιστημονικών αρχών, παρατίθενται και πολλές άλλες σύνθετες κατασκευές, που εκτελούσαν με διάφορους τρόπους αυτόματες λειτουργίες.

Maya Dance and the Spirit World

Dancing, for the Maya, was more than just a way to pass the time. The Maya danced to communicate with their gods. By leaping and moving, they believed that they could bring themselves into a trance-like state that would bring them into another, more spiritual world.

Ο χορός, για τους Μάγια, ήταν κάτι περισσότερο από απλός τρόπος να περάσει η ώρα. Οι Μάγια χόρευαν να επικοινωνούν με τους θεούς τους. Με το άλμα και τη μετακίνηση, πίστευαν ότι θα μπορούσαν να φτάσουν σε μια κατάσταση που μοιάζει με έκσταση που θα τους φέρει σε έναν άλλο, πιο πνευματικό κόσμο.

A five-pound jade head pendant has been found at Ucanal, an archaeological site in what was once the Maya city of K’anwitznal.

The massive jade pendant, the heaviest of its kind ever found, once hung off of the belt of a Maya elite while he danced. It is believed that this is just one

Archaeologist Arthur Evans

The calendar was shown on July 8, 1851, when the British archaeologist Arthur Evans was born. Evans, who left life on July 11, 1941, having completed 90 years of his life, is famous in Greece and especially in Crete, as he was the head of the excavations that brought to light the antiquities in Knossos.

 

 

 

Το ημερολόγιο έδειχνε 8 Ιουλίου του 1851 όταν γεννιέται ο Βρετανός αρχαιολόγος Άρθουρ Έβανς. Ο Έβανς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιουλίου του 1941, έχοντας συμπληρώσει 90 χρόνια ζωής, είναι διάσημος στην Ελλάδα και ειδικότερα στην Κρήτη, καθώς ήταν ο επικεφαλής των ανασκαφών που έφεραν στο φως τις αρχαιότητες στην Κνωσό.

Sir Arthur John Evans  was an English archaeologist most famous for unearthing the palace of Knossos on the Greek island of Crete and for

Οι γλαύκες της Αφροδίτης Λίτη στο Νομισματικό μουσείο

Στις 7 Ιουνίου  στο Νομισματικό Μουσείο Αθηνών, εγκαινιάστηκε η έκθεση:  «Οι Γλαύκες και η Αθηναϊκή Δημοκρατία. Από την Αρχαία Νομισματική στη Σύγχρονη Γλυπτική».

Αφορμή για την έκθεση, που πραγματοποιείται στην αίθουσα «Μάντω Οικονομίδου» του Ιλίου Μελάθρου σε συνεργασία με την καταξιωμένη γλύπτρια Αφροδίτη Λίτη, καθηγήτρια της ΑΣΚΤ, αποτελεί ο πανελλαδικής εμβέλειας εορτασμός των Πράσινων Πολιτιστικών Διαδρομών στον οποίο το Νομισματικό Μουσείο συμμετέχει δυναμικά τα έξι τελευταία χρόνια.

Η έκθεση εντάσσεται στις καινοτόμες δράσεις του Νομισματικού Μουσείου που ως στόχο έχουν τόσο το διαπολιτιστικό διάλογο, όσο και την προβολή στο ευρύ κοινό της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, όπως αυτή καταγράφεται σε αρχαία τέχνεργα, αλλά και σύγχρονα έργα τέχνης.

Στο πλαίσιο αυτό, που το κατέστησαν ένα σταθερό και καίριο σημείο αναφοράς στην πολιτιστική ζωή της Αθήνας, το Νομισματικό Μουσείο

Μουσείο για Φαραώ δίπλα στις πυραμίδες

Υπό τη σκιά των πυραμίδων, η Αίγυπτος χτίζει ένα μουσείο εμβληματικό για να στεγάσει τα θαυμαστά αντικείμενα που έχουν βρεθεί στην περιοχή.

Το νέο μουσείο ονομάζεται GEM (Grand Egyptian Museum), όνομα που παραπέμπει σε «κόσμημα».

Περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι εργάζονται καθημερινά κάτω από τον ήλιο της ερήμου για να χτίσουν αυτό το φαραωνικό κτίριο. Το ύψος του κτιρίου θα είναι χαμηλότερο από αυτό των πυραμίδων, έτσι ώστε να μην εμποδίζεται η θέα στις πυραμίδες.

Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Graphic Design)

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Graphic Design) θα σας πάω στο σπήλαιο του Λασκό την Καπέλα Σιξτίνα της προϊστορικής τέχνης

Μια τυχαία ανακάλυψη από τέσσερις Γάλλους πιτσιρικάδες των περίφημων σπηλαίων του Λασκό , στα Πυρηναία, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1940, μετακίνησε την ιστορία της Τέχνης μερικές χιλιάδες χρόνια προς τα πίσω!!!!

Οι εγχάρακτες πάνω στην πέτρα παραστάσεις των προϊστορικών προγόνων μας έδειξαν ότι το ανθρώπινο είδος δεν ήταν προορισμένο να ζει κυνηγώντας μόνο την τροφή του, αλλά ένιωθε και την ανάγκη να εκφράσει τον κόσμο του με τα μαγικά εργαλεία της Τέχνης.

Η σπουδαία τέχνη της αρωματοποιίας στην αρχαία Ελλάδα και τα Μυρεψεία

Η αρωματοποιία αποτελούσε έναν κλάδο ξεχωριστό, που απαιτούσε δεξιοτεχνία, εφευρετικότητα, αλλά και την απαραίτητη μυστικότητα. Επρόκειτο για μια σπουδαία τέχνη για την οποία γράφτηκαν ποικίλα αρχαία συγγράμματα, με περιεχόμενο θεραπευτικό, καλλωπιστικό και επικουρικό.

Οι αρχαίοι διέκριναν τα αρώματα σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά που βρίσκονταν σε υγρή κατάσταση, τα έλαια, και στα παχύρρευστα και στερεά, τις αλοιφές. Τα ρήματα που χρησιμοποιούσαν αντίστοιχα ήταν το χρίω και το αλείφω, ενώ συναντάται επίσης το ξεραλοίφειν για επάλειψη σε στεγνό και όχι υγρό σώμα. Τα αρωματικά έλαια χαρακτηρίζονται ως ευώδη.

Περισσότερα :

https://efisoul63.wordpress.com/…/%ce%b7-%cf%83%cf%80%ce%b…/

Αρχαιολογικός χώρος Ελευσίνας

Η Ελευσίνα, η πόλη που αποφασίστηκε ότι θα είναι  η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021, είναι ένας τόπος ποτισμένος από μυστήρια και ιστορίες μέχρι σήμερα. Μια πόλη που μεταμορφώνεται, αλλάζει, διατηρεί τα παλιά και σήμερα προσπαθεί να τα συνδέσει με την καθημερινή ζωή.

 

Η Ελευσίνα είναι μια πόλη ταλαιπωρημένη, ανθεκτική, έχει περάσει πολλές φορές ακμή και παρακμή, αλλά οι προνομιούχοι κάτοικοί της, εκεί στην καρδιά της πόλης τους, δίπλα σε αστικά και βιομηχανικά ερείπια, παίρνουν μια ανάσα διαφορετική σ’ ένα περιβάλλον αναλλοίωτο και μυστηριακό μέσα στους αιώνες, στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Και κάθε φορά, σαν μικρά παιδιά, επιστρέφουμε στην αρχή στον περίφημο μύθο της πόλης και της ιερότητάς της.

Τροφώνιο Άντρο – Μαντείο Διός

«Ο οδηγός μου και εγώ, στον κρύφιο τούτο δρόμο μπήκαμε για να βρούμε του φωτός τον κόσμο, και δίχως να ζητούμε ανάπαυση καμιά, ανεβήκαμε πρώτος αυτός και εγώ ξωπίσω του, μέχρι που είδα εγώ τα πράγματα τα ωραία που’ χει ο ουρανός, από ένα στρόγγυλο φωταγωγό, κι εβγήκαμε απ’ αυτόν να ξαναδούμε τ’ άστρα!”

Από την τελευταία στροφή της «Κόλασης» στη «Θεία Κωμωδία» του Δάντη

 

 

Το  Τροφώνιο Άντρο ήταν μία κρύπτη Ψυχεδέλειας (η λέξη σημαίνει φανέρωση της ψυχής) κι εκείνοι που κατέβαιναν εκεί (δια της απαγωγής) έκαναν μία εξομοίωση της κατάβασης στον Άδη, περνούσαν από μυητικό θάνατο της προσωπικότητάς τους (την οποία δεν θυμόντουσαν όταν ανέρχονταν), ταξίδευαν στο εσωτερικό της γης

Ιπτάμενη Περιστερά του Αρχύτα

Πετούσαν οι αρχαίοι Έλληνες αετό;
Τι ήταν η Ιπτάμενη Περιστερά;
Μπορούμε σήμερα να την ξαναδούμε να πετάει;

 

Πρόκειται για την πρώτη αυτόνομη πτητική μηχανή της αρχαιότητας. Αποτελούνταν από ένα ελαφρύ αλλά ισχυρό κέλυφος που είχε τη μορφή περιστεριού και έφερε εσωτερικά την κύστη ενός μεγάλου ζώου.

Η αεροδυναμική περιστερά ήταν τοποθετημένη με το άνοιγμα της κύστης προσαρμοσμένο στο ανοικτό άκρο ενός θερμαινόμενου στεγανού λέβητα (ή μιας ισχυρής εμβολοφόρας αεραντλίας).

Ανάμεσα στο αλάτι και το πιπέρι – Cure dent

 

Η ιστορία της οδοντογλυφίδας

Σήμερα η οδοντογλυφίδα, ξύλινη ή πλαστική, χρησιμοποιείται στην παρουσίαση των εδεσμάτων (για να στερεώνονται ρολάκια, να φτιάχνονται μίνι-σουβλάκια, να παίρνει κανείς ορεκτικά χωρίς πιρούνι και χωρίς να λερώνει τα δάχτυλά του), αλλά και για τη στοματική υγιεινή. Αυτή η τελευταία χρήση είναι και εκείνη που οδήγησε στην επινόηση της οδοντογλυφίδας.

Από την αρχαιότητα οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν λεπτά ξυλάκια, ακίδες από κόκαλο ή μεταλλικά ελάσματα, για να αφαιρούν τα υπολείμματα των τροφών τους από τα μεσοδόντια διαστήματα. Σημάδια τριβής στα δόντια αρχαίων κρανίων πιστοποιούν τη χρήση αυτή.

Η Αθήνα απέκτησε «Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας»

 

Τα επιτεύγματα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας θα μπορούν πλέον να θαυμάζουν Έλληνες και ξένοι επισκέπτες του κέντρου της Αθήνας.

Πρόκειται για το νέο μόνιμο «Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας Κώστα Κοτσανά», που στις 8 Ιανουαρίου άνοιξε τις πόρτες του στην οδό Πινδάρου 6 στο Κολωνάκι.

Το ανακαινισμένο και ανακατασκευασμένο τριώροφο κτίριο «αρ νουβό» έχει μια μακρά ιστορία, καθώς ανήκε στην οικογένεια της Ασπασίας Μάνου, συζύγου του βασιλιά Αλέξανδρου Α’ και, μεταξύ άλλων, φιλοξένησε για αρκετά χρόνια το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Η ιστορία του δαχτυλιδιού

Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως ανταλλακτική μονάδα

 

Αν το καλοεξετάσει κανείς, όλα σχεδόν τα αντικείμενα οφείλουν τη γέννησή τους στη χρηστικότητα. Έτσι το διακοσμητικό σήμερα δαχτυλίδι δημιουργήθηκε αρχικά ως αντικείμενο ανταλλαγής, προτού εξελιχθεί σε κόσμημα.

Τα αρχαιότερα δαχτυλίδια που έχουν βρεθεί ως σήμερα ανήκουν στην Παλαιολιθική εποχή και προέρχονται από τη θέση Παβλόφ, στην Τσεχία. Είναι κατασκευασμένα από κόκαλο μαμούθ και η ηλικία τους είναι 21.000 χρόνια.

Οι ειδικοί έχουν αποφανθεί πως στην αρχή τα δαχτυλίδια χρησιμοποιήθηκαν ως ανταλλακτική μονάδα με εύκολη και ασφαλή «αποθήκευση», περασμένα στα δάχτυλα.

Ελληνίδα βρήκε το μυστικό που κρύβουν οι διάσημες αιγυπτιακές μούμιες των ‘Δύο αδελφών’

Οι δύο μούμιες, είναι τις πιο γνωστές μεταξύ των Αιγυπτιολόγων, προέρχονται από δύο άνδρες της αρχαίας αιγυπτιακής ελίτ που έζησαν περίπου το 1800 π.Χ. Πώς η ερευνήτρια έφτασε στο συμπέρασμά της

 

Δύο διάσημες αιγυπτιακές μούμιες που βρίσκονται στο Μουσείο του Μάντσεστερ, έχουν βαφτισθεί «Οι δύο Αδελφοί», επειδή έως τώρα πιστευόταν ότι ήσαν κανονικά αδέλφια. Όμως μια νέα αρχαιογενετική έρευνα, με επικεφαλής μία Ελληνίδα επιστήμονα, η οποία μελέτησε δείγματα DNA από τις δύο μούμιες, αποκάλυψε ότι στην πραγματικότητα αυτές είχαν διαφορετικό πατέρα, άρα ήσαν ετεροθαλή αδέλφια.

Canopic jars

Τα κανόπια βάζα ήταν τέσσερα σε αριθμό, το καθένα για τη φύλαξη συγκεκριμένων ανθρώπινων οργάνων: το στομάχι, τα έντερα, οι πνεύμονες και το ήπαρ, όλα όσα, όπως πιστεύεται, θα χρειαζόταν στη μετά θάνατον ζωή. Δεν υπήρχε βάζο για την καρδιά: οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι ήταν η έδρα της ψυχής και έτσι έμεινε μέσα στο σώμα.

 

Ο σχεδιασμός των κανόπι βάζων άλλαξε με την πάροδο του χρόνου. Η παλαιότερη ημερομηνία από την Ενδέκατη ή τη δωδέκατη δυναστεία , και είναι κατασκευασμένα από πέτρα ή ξύλο. Τα τελευταία βάζα χρονολογούνται από το Νέο

Μελάμποδος: Ο μεγάλος ξεχασμένος τιμώμενος ήρωας/μάντης/Ιατρός των αρχαίων Μεγάρων

Στο μεγάλο ιερό/θεραπευτήριο του Μελάμποδος στα Αιγόσθενα που λειτούργησε παγκοσμίως και το πρώτο ψυχοθεραπευτήριο.

Στα αρχαία Μέγαρα γιορτάζονταν κάθε χρόνο τα ‘’Μελαμπόδεια’’ προς τιμή του Μελάμποδος, στο Ιερό του στα Μέγαρα , όπου τελούνταν αγώνες κι ο νικητής έπαιρνε ως έπαθλο ένα μέρος των θυσιαζόμενων σφαγίων.

Ο Θεουργός/ ιατρός Μελάμποδος έδρασε τον 14ο π.χ., θεωρείται δε ο πρώτος ιατρός της Ευρωπαϊκής ιστορίας και υπήρξε 900 χρόνια προ του Ασκληπιού και 400 χρόνια προ του Ιπποκράτους. 

Οι Ταναγραίες κόρες

Οι Ταναγραίες κόρες είναι περίφημα αρχαία Ελληνικά έργα πλαστικής τέχνης από τερακότα. Παρουσιάζουν γυναίκες σε όρθια ή καθιστή στάση, και προέρχονται από τα λεγόμενα κοροπλαστικά εργαστήρια της Τανάγρας, στην αρχαία Βοιωτία. Το μέγεθός τους κυμαίνεται από 15 ως 35 εκατοστά και χρησίμευαν ως ταφικά αναθήματα, ή για να φέρνουν γούρι στον κάτοχό τους.

 

 

This slideshow requires JavaScript.

Αν και μεμονωμένα ευρήματα ήταν ήδη γνωστά από διάφορους αρχαιολογικούς τόπους, τα έργα των κοροπλαστών δεν είχαν προσελκύσει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των αρχαιολόγων, μέχρι που το 1874 ένα σημαντικό εύρημα τα έκανε γνωστά στο ευρύ κοινό. Ένας αγρότης που όργωνε το χωράφι του στην Τανάγρα, ανακάλυψε ένα σύμπλεγμα αρχαίων τάφων, στους οποίους βρίσκονταν πολλές Ταναγραίες κόρες, οι οποίες μάλιστα ήταν διατηρημένες σε πολύ καλή κατάσταση.

Aστραγαλισμός

Ειδώλιο από τερακότα του 3ου αι. π.χ.που αναπαριστά δύο νεαρές να παίζουν αστραγάλους

Ένα από τα πιο αγαπητά παιχνίδια στην αρχαία Ελλάδα, τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια, ήταν ο αστραγαλισμός, το παιχνίδι δηλαδή με τους οστέινους αστραγάλους αμνών, εριφίων και ελαφιών.

Οι παίχτες ρίχνοντας διαδοχικά τους αστραγάλους, καθεμία πλευρά των οποίων έχει συγκεκριμένη αξία, συγκέντρωναν ανάλογους πόντους. Τέσσερα τουλάχιστον οστάρια αστραγάλων (κότσια) ήταν απαραίτητα για το παιχνίδι, ενώ για τη φύλαξη και τη μεταφορά τους οι παίχτες χρησιμοποιούσαν σακουλάκια από δέρμα ή ύφασμα (φορμίσκοι).

YPTION 3 pontous, PRANES 4 pts, KWON 6 pts kai XION 1 pt

Το παιχνίδι του αστραγαλισμού επιβίωσε στην ύπαιθρο μέχρι και τις τελευταίες δεκαετίες του 20ού αιώνα, με την ονομασία «κότσια».

Κράτα το

Οι Αινιγματικές Σπηλιές Longyou στην Κίνα

Βρίσκονται κοντά στο χωριό Shiyan Beicun στην επαρχία Zhejiang στην Κίνα. Τα σπήλαια Longyou – ένας μεγάλος, υπέροχος και σπάνιος αρχαίος υπόγειος κόσμος θεωρείται στην Κίνα ως «το ένατο θαύμα του αρχαίου κόσμου».

 

Τα σπήλαια Longyou, πιστεύεται ότι χρονολογούνται τουλάχιστον 2.000 ετών ενώ αποτελούν μία από τις μεγαλύτερες υπόγειες εκσκαφές των αρχαίων χρόνων και είναι ένα διαρκές μυστήριο που έχει φέρει σε αμηχανία ειδικούς και αρχαιολόγους. Επιστήμονες από όλο τον κόσμο στους τομείς της αρχαιολογίας, της αρχιτεκτονικής, της μηχανικής και γεωλογίας δεν έχουν απολύτως καμία ιδέα για το πώς χτίστηκαν, από ποιον και γιατί.

Aρχαία παιχνίδια …. “εξομοίωσης”

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Χρήστου Ζ. Κώνστα «Η Αρχαιοελληνική Βίβλος των Νεκρών» εκδ. ΑΡΧΕΤΥΠΟ, 2007.

Μοιάζει σε μας παράξενο ότι και οι αρχαίοι είχαν παιχνίδια «εξομοίωσης» (simulators) γιατί νομίζουμε ότι χρειάζεται τεχνολογία για κάτι τέτοιο. Οπωσδήποτε χρειάζεται κάποια τεχνολογία, αλλά περισσότερο χρειάζεται τέχνη και εφευρετικότητα και αυτά δεν έλειπαν από τους αρχαίους.

Άλλωστε το κάθε παιχνίδι, ως «μίμηση πράξεως», είναι ένα είδος εξομοίωσης. Στο θέμα όμως των Καταβάσεων στον Άδη κάποια πολύ ειδικά παιχνίδια έπαιξαν ρόλο.

Μας είναι τόσο οικεία σήμερα για να περνάμε την ώρα μας ευχάριστα ώστε να φαίνεται δύσκολο να δούμε ότι μέσα από αυτά τα παιχνίδια οι αρχαίοι «ψυχαγωγούνταν» στην κυριολεξία: άγονταν η ψυχή τους… προς τον Άδη. Πρόκειται για τα γνωστά μας «Επιτραπέζια» παιχνίδια και την πιο πρόσφατη εξέλιξή

Εξωγήινο το μαχαίρι του φαραώ Τουταγχαμών

Αλλά η εξήγηση είναι πολύ πεζή

Το μαχαίρι του φαραώ Τουταγχαμών και διάφορα άλλα αντικείμενα της Εποχής του Χαλκού, που βρίσκονται σε μουσεία της Αφρικής και της Ασίας, έχουν μερικά ή ολικά εξωγήινη προέλευση.

This slideshow requires JavaScript.

Λεπτομερέστερα, μια γαλλική επιστημονικοί ομάδα υπό τον καθηγητή κ. Αλμπέρ Ζαμπόν του Ινστιτούτου Ορυκτολογίας, Φυσικής Υλικών και Κοσμοχημείας, φασματομέτρησε με ακτίνες Χ και ανάλυσε πολλά μεταλλικά αντικείμενα από

Αιγυπτιακή συλλογή: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας

 

This slideshow requires JavaScript.

 

Η αιγυπτιακή συλλογή του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου είναι από τις σημαντικότερες παγκοσμίως, λόγω της ποικιλίας, της ποιότητας και της σπανιότητας των αντικειμένων και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη στην Ευρώπη με περίπου 7.000 εκθέματα!

Σαρκοφάγοι, μούμιες, Αιγύπτιοι θεοί στέκουν μπροστά μας και μας καλούν… Πάμε να ανακαλύψουμε μαζί, τα μυστικά αυτού του θαυμαστού κόσμου φτάνοντας εκεί που η αιγυπτιακή τέχνη συναντάει την ελληνική..!

Με τι παιχνίδια έπαιζαν τα παιδιά στην αρχαιότητα;

Επισκεφθήκαμε το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και εντοπίσαμε, με τη βοήθεια της δρ. Μαρίας Λαγογιάννη-Γεωργακαράκου, αρχαιολόγου και διευθύντριας του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, τα παιχνίδια –αθύρματα, όπως ονομάζονταν στην αρχαιότητα− που κρύβονται ανάμεσα στα χιλιάδες εκθέματά του, παιχνίδια με τα οποία εξακολουθούν να παίζουν τα παιδιά μέχρι σήμερα.

Αν μπορούσαμε να περιηγηθούμε σ’ ένα σπίτι της αρχαίας Πομπηίας….

Ιστορία και Τεχνολογία συναντιούνται σε ένα εξαιρετικό πρότζεκτ virtual reality αποκατάστασης της ισοπεδωμένης πόλης

Πόλη – όνειρο στην ακμή της και εφιάλτης μετά τα χτυπήματα σεισμών και ηφαιστείων, η Πομπηία για πάντα θα αποτελεί πρόκληση για αρχαιολόγους, ιστορικούς και εξπέρ της ψηφιακής αναπαράστασης του μεγαλείου της.

Το 62 μ.Χ δοκιμάστηκε από ισχυρότατο σεισμό, το 79 μ.Χ ισοπεδώθηκε από το ξέσπασμα του Βεζούβιου αφήνοντας πίσω της λιγοστά ερείπια και ακριβώς αυτά ήταν που υπέστησαν τις φθορές ισχυρού σεισμού που έπληξε τη Νάπολη στις αρχές της δεκαετίας του ’80.

Από τότε, επιστήμονες και καθηγητές αρχαιολογίας αναζητούσαν μία αξιόπιστη μέθοδο όχι απλώς καταγραφής των αρχαιολογικών ερειπίων, αλλά και επανασύνδεσης τους με αυτό που ήταν κάποτε.

Κάπως έτσι γεννήθηκε το “Swedish Pompeii Project”, ένα φιλόδοξο εγχείρημα που ξεκίνησε το 2000, με τη συνεργασία ιστορικών, αρχαιολόγων και ειδικών της virtual reality απεικόνισης, προκειμένου να “ξαναζήσει” ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο της θαυμαστής πόλης της αρχαιότητας.

«Κυκλαδική Κοινωνία: 5.000 χρόνια πριν»

Πώς ήταν η ζωή στις Κυκλάδες πριν από 5.000 χιλιάδες χρόνια; Ποιο το φυσικό περιβάλλον, ποιες οι ασχολίες, η ιεραρχία και οι δοξασίες των κατοίκων των νησιών την Πρωτοκυκλαδική Περίοδο;

 

 

Μια μοναδική έκθεση, από αυτές που μας συνηθίζει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, με αφορμή τα 30 χρόνια από την ίδρυσή του, ξεκινά τέλος Νοεμβρίου.

Τίτλος της, «Κυκλαδική Κοινωνία: 5.000 χρόνια πριν» και θα έχει διάρκεια ώς τον Μάρτιο 2017. Στόχος της έκθεσης είναι να πληροφορήσει για το μακρινό παρελθόν των Κυκλάδων, για το οποίο, λόγω απουσίας γραπτών τεκμηρίων, δεν γνωρίζουμε πολλά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν πολύτιμες πληροφορίες που μπορούν να αποκρυπτογραφηθούν.

Ανοίγει τις «πύλες» του το Φετιχιέ Τζαμί στη Ρωμαϊκή Αγορά

Το Φετιχιέ Τζαμί, γνωστό και ως Τζαμί του Σταροπάζαρου, βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου της Ρωμαϊκής Αγοράς και έχει χαρακτηρισθεί ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

 

 

Το αργότερο έως τον Νοέμβριο θα αποδοθεί στο κοινό το Φετιχιέ Τζαμί, γεγονός που θα προσθέσει ακόμη ένα συντηρημένο μνημείο στη Ρωμαϊκή Αγορά, μετά την πρόσφατη αποκατάσταση του Ωρολογίου Κυρρήστου (Αέρηδες), το οποίο, πλέον, είναι επισκέψιμο και στο εσωτερικό του.

 

«Οδύσσειες»: Επετειακή έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωσή του

Η έκθεση αναμένεται να ξεκινήσει στις 3 Οκτωβρίου, ενώ για την υλοποίηση της γενναιόδωρη ήταν η συμβολή του ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν τη μοναδική ευκαιρία να θαυμάσουν 184 έργα από τις συλλογές του ίδιου του μουσείου, τρία δάνεια από το Επιγραφικό Μουσείο και τρία ακόμα δάνεια από το Μουσείο Ακροπόλεως, όπως και κάποιες «εκπλήξεις».

Η εντυπωσιακή έκθεση επιχειρεί να εξιστορήσει τις περιπέτειες ανθρώπων που έζησαν στον ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια των αιώνων από τη νεολιθική εποχή ως τα ρωμαϊκά χρόνια.

 

http://www.protothema.gr/

The Muppets – Never On Sunday

 

Απολαύστε την Miss Piggy ως άλλη Μελίνα Μερκούρη και τα muppets ντυμένα Έλληνες να χορεύουν συρτάκι, να φωνάζουν για ρετσίνα, τζατζίκια και μπακλαβάδες και να σπάνε πιάτα…

Jean Pierre Heim ….έτσι οραματίζεται το αρχαιολογικό μουσείο στη Δήλο

Το όραμά του για ένα νέο πρωτοποριακό αρχαιολογικό μουσείο στη Δήλο είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει στον αρμόδιο υπουργό, Αριστείδη Μπαλτά, ο διεθνώς αναγνωρισμένος φιλέλληνας αρχιτέκτονας,  Jean Pierre Heim.

Πρόκειται για ένα σύγχρονο Μουσείο, απόλυτα εναρμονισμένο με το περιβάλλον, το οποίο αποτελεί από μόνο του σημείο αναφοράς. Λάτρης της Μυκόνου, ο Γάλλος αρχιτέκτονας σχεδίασε ένα μουσείο πλήρως εξοπλισμένο με όλες τις σύγχρονες μεθόδους για την εξασφάλιση και προστασία των εξαιρετικά σημαντικών εκθεμάτων, αλλά και με πρόβλεψη να στεγάσει και τα εκθέματα που θα φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη τα επόμενα χρόνια από την περιοχή της Δήλου.

Η ελληνική μυθολογία απέκτησε τον δικό της κήπο

• 

 

Σύμφωνα με τον μύθο, όταν κάποιος επιχειρούσε να ξεριζώσει ένα νούφαρο, η Νύμφη που προστάτευε τη λίμνη τον σαγήνευε με το τραγούδι της και τον παρέσυρε στον βυθό. Γι’ αυτό και οι αρχαίοι ‘Ελληνες βούλωναν τα αυτιά τους με κερί όταν ήθελαν να συλλέξουν τα βρώσιμα νούφαρα, όπως μας εξηγεί η διευθύντρια του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου Μαρία Λαγογιάννη.

Μια μικρή τεχνητή λίμνη με νούφαρα και νέα, περίπου 700, φυτά απέκτησε το αίθριο του μουσείου έπειτα από την πρόσφατη αποκατάστασή του, η οποία έγινε στο πλαίσιο της επετείου για τα 150 χρόνια από τη θεμελίωσή του, από τον αρχιτέκτονα τοπίου Αντώνη Σκορδίλη, με την υποστήριξη της εταιρείας Japan Tobacco International.

Η πρώτη φύτευση του κήπου πραγματοποιήθηκε μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και

Ελληνίδες Καρυάτιδες μπήκαν στο Βρετανικό Μουσείο αναζητώντας την χαμένη αδερφή τους!!

Η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν είναι προσωπική υπόθεση κανενός. Είναι Εθνική υπόθεση που χρειάζεται όραμα, ψυχή, πίστη.

Καλλιτεχνικό δρώμενο – διαμαρτυρία, για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα το οποίο έλαβε χώρα το Σαββατοκύριακο στο Λονδίνο, ξεπέρασε, τουλάχιστον ως ιδέα, κάθε προηγούμενη εκδήλωση διαμαρτυρίας….

Η διεθνούς φήμης σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου συνοδευόμενη από έξι Ελληνίδες ντυμένες στα λευκά, ως άλλες Καρυάτιδες, μπήκαν στο Βρετανικό Μουσείο αναζητώντας την χαμένη αδερφή τους, προκαλώντας το ενδιαφέρον τόσο των τουριστών αλλά και όσων επισκέπτοντα…

http://www.e-vima.gr/

Sillustani η νεκρόπολη των Ίνκας

Καθ’ οδόν προς το Πούνο, καμιά τριανταριά χιλιόμετρα πριν απ’ αυτό, κι ενώ η Τιτικάκα αρχίζει να διαφαίνεται αριστερά μας, μικρή παρέκκλιση δεξιά οδηγεί σε μιά περουβιάνικη περιοχή που περικλείει ένα ακόμη τοπικό μυστήριο, τη νεκρόπολη Sillustani.

 

This slideshow requires JavaScript.

Πάνω σε μιά γραφική και όμορφη χερσόνησο στη μικρή λίμνη Ουμάγιο υπάρχουν εγκατεσπαρμένοι 28 πέτρινοι πύργοι, με αρκετή απόσταση ο ένας από τον άλλο, γεγονός που καθιστά πολύ κουραστική την περιήγηση στο σύνολο του χώρου. Ιδίως όταν, γιά την οικονομία του χρόνου, τούτο επιχειρείται άμα τη αφίξει και καθ’ οδόν προς Πούνο, πριν την εξοικείωση στο μεγάλο υψόμετρο.

 

To Άλσος του Αριστοτέλη

Σε υψόμετρο 500 μέτρων βρίσκεται το μοναδικό θεματικό πάρκο της Χαλκιδικής. Το ονόμασαν «Άλσος του Αριστοτέλη», ώστε να τιμήσουν τον μεγάλο φιλόσοφο ο οποίος γεννήθηκε στα Αρχαία Στάγειρα, ενώ την έκταση κοσμεί ένα μεγαλοπρεπές άγαλμα του φιλοσόφου από το 1956.

Λύκειο (Περιπατητική Σχολή) του Αριστοτέλη

Έναν νέο -ιδιαίτερα σημαντικό- αρχαιολογικό χώρο και ταυτόχρονα ένα ακόμα θαυμάσιο πάρκο, ιδανικό για περίπατο και αναψυχή, απέκτησε πρόσφατα η Αθήνα.

Πρόκειται για το περίφημο Λύκειο (Περιπατητική Σχολή) του Αριστοτέλη, ένα από τα τρία αρχαιότερα γυμνάσια της πόλης μαζί με αυτά της Ακαδημίας Πλάτωνος και του Κυνοσάργους, που βρίσκεται στο κέντρο της ελληνικής πρωτεύουσας (μεταξύ των οδών Βασ. Σοφίας, Βασ. Κωνσταντίνου και Ρηγίλλης), ανάμεσα σε τρία από τα εμβληματικότερα κτήριά της: το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, το Σαρόγλειο Μέγαρο (Λέσχη Αξιωματικών) και το Ωδείο Αθηνών.

ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΣ

Στην αρχαία Ελλάδα το συμπόσιο (συν+πίνειν) ήταν μια διαδεδομένη συνήθεια. Μια συγκέντρωση φίλων, ή ένα πάρτυ όπως θα λέγαμε σήμερα.

This slideshow requires JavaScript.

Σε ορισμένα από αυτά, οι συμμετέχοντες συνεισέφεραν ή οικονομικά, ή με τρόφιμα, τα οποία και λέγονταν “συμβολές”. Ο Όμηρος τα αποκαλεί “εράνους”, ενώ γνωστές είναι οι αρχαίες σχετικές φράσεις “δειπνείν από συμβολών”, ή “δείπνον από σπυρίδος”.

Το συμπόσιον (λέξη που σημαίνει «συνάθροιση ανθρώπων που πίνουν») αποτελούσε έναν από τους πιο αγαπημένους τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων. Περιελάμβανε δύο στάδια: το πρώτο μέρος ήταν αφιερωμένο στο φαγητό, που σε γενικές γραμμές ήταν λιτό, ενώ το δεύτερο στην κατανάλωση ποτού.

Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι έπιναν κρασί και μαζί με το γεύμα, ενώ τα διάφορα ποτά

Διαγόρας ο Ρόδιος: O σπουδαιότερος πυγμάχος των αρχαίων

 

This slideshow requires JavaScript.

 

 

Διαγόρας ο Ρόδιος

O Διαγόρας ήταν γιος αριστροκρατικής οικογένειας τους νησιού και η περιγραφή του μοιάζει να έχει πολλά κοινά στοιχεία με αυτές και άλλων γνωστών αθλητών. Ψηλότερος και πιο όμορφος από τον συνηθισμένο άντρα της εποχής διακρινόταν για μια σειρά προτερημάτων, όπως ευστροφία, σωματική ευλυγισία κ.α.

Όσον αφορά το πυγμαχικό του στυλ αυτό μάλλον θα παρομοιαζόταν με έναν σημερινό «infighter» πυγμάχο που προσπαθεί να μειώσει την απόσταση με κάθε τρόπο και να περάσει δυνατά χτυπήματα και ας δεχτεί και ο ίδιος μερικά. «Aγωνιζόταν χωρίς να στρίβει ή να σκύβει, δεν απέφευγε τον αντίπαλό του. Πήγαινε κατευθείαν επάνω του, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια να αποφύγει τα δικά του χτυπήματα. Από αυτή του την στρατηγική ονομάστηκε και «ευθυμάχας»διαβάζουμε γι” αυτόν.

Εφεδρισμός και …..καλικούτσα

This slideshow requires JavaScript.

Ο εφεδρισμός είναι παιδικό παιχνίδι των αρχαίων: σε απόσταση συμφωνημένη από τους παίχτες τοποθετούσαν μια πέτρα, “δίορον”, την οποία προσπαθούσαν να πετύχουν με τόπια και πέτρες· ο νικημένος ήταν υποχρεωμένος να φέρει στους ώμους του τον νικητή έως το σημείο που ήταν ο λίθος· κατά τη διάρκεια της μεταφοράς ο νικητής έκλεινε με τα χέρια του τα μάτια του νικημένου για να μη βλέπει.

http://www.ancienthellas.ga/2015/04/efedrismos.html

Διεθνής Ημέρα Μουσείων (με δωρεάν είσοδο)

Ποιο Μουσείο κρατά τα σκήπτρα του ενδιαφέροντος στις 18/5, Διεθνή Ημέρα Μουσείων (με ελεύθερη είσοδο) και γιατί;

Αναλυτικός οδηγός των εκδηλώσεων του δήμου Αθηναίων.

Για την προσφορά του στον πολιτισμό όσο και για τον πανελλήνιο χαρακτήρα των συλλογών του, που εκπροσωπούν τις πανανθρώπινες αξίες» ο μεγάλος πρωταγωνιστής της 18ης Μαΐου, της ημέρας που όλα τα Μουσεία γιορτάζουν είναι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. 

Στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων, που καθιέρωσε το ICOM από το 1977 στην προσπάθειά του να αναδείξει τον ρόλο των ιδρυμάτων αυτών στη σύγχρονη κοινωνία, τα Μουσεία ανοίγουν εκείνη την ημέρα τις πύλες τους με ελεύθερη είσοδο στο κοινό και με πλήθος εκδηλώσεων να περιβάλλουν τον εορτασμό σε εύρος αρκετών ημερών.

Ένα νέο υπερσύγχρονο μουσείο για την Πομπηία

Ένα νέο μουσείο στον αρχαιολογικό χώρο της Πομπηίας έρχεται να δώσει μια διαφορετική εικόνα για το πώς ήταν η ζωή εκεί, πριν την εξαφανίσει η έκρηξη του Βεζούβιου.

Πρόκειται για μια νέα μοντέρνα, ζωντανή παρουσίαση της Πομπηίας, μέσω μιας εντυπωσιακής οπτικοακουστικής παραγωγής

 

Το παλιό μουσείο της Πομπηίας καταστράφηκε από τους βομβαρδισμούς το 1943. Ξαναφτιάχτηκε το 1948 από τον Αμεντέο Μαιούρι. Έκλεισε μετά το σεισμό της Νάπολης το 1980. Τώρα άνοιξε ξανά για τους επισκέπτες με την έκθεση «Sacra Pompeiana».

 

Το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό

Μετά από μία περίοδο εννέα χρόνων που έμεινε κλειστό, το Αρχαιολογικό Μουσείο Κυθήρων, ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό, πλήρως ανακαινισμένο και με μία σύγχρονη έκθεση.

Το Μουσείο, που βρίσκεται στην Χώρα Κυθήρων, φιλοδοξεί να γίνει εφαλτήριο για την γνωριμία του επισκέπτη με τους αρχαιολογικούς χώρους των Κυθήρων και των Αντικυθήρων. Στην έκθεση παρουσιάζονται αρχαιότητες από τα δύο νησιά που καλύπτουν μία χρονική περίοδο από το 5000 π.Χ. έως και τον 3ο αι. μ.Χ.

Βόλος Έναρξη 14ου Ανοιχτού Σπηλαιολογικού Σεμιναρίου

Η Εταιρεία Σπηλαιολογικών Ερευνών Θεσσαλίας (Ε.Σ.Ε.Θ.) ο «Χείρων», ξεκινά και φέτος την Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016, τη διοργάνωση του 14ου Ετήσιου Ανοιχτού Σπηλαιολογικού σεμιναρίου.

Η Ε.Σ.Ε.Θ. ΧΕΙΡΩΝ διοργανώνει κάθε χρόνο Σεμινάρια Σπηλαιολογίας με σκοπό την Εκπαίδευση νέων Σπηλαιολόγων, που θα προσφέρουν αργότερα με τις γνώσεις και την εκπαίδευσή τους, τόσο στην εξερεύνηση όσο και στην επιστημονική μελέτη και καταγραφή, των σπηλαίων.

Ιδρύθηκε το 2004 και μέχρι σήμερα, έχει εξερευνήσει πάνω από 300 σπήλαια στη Θεσσαλία, σε όλη την Ελλάδα και στο εξωτερικό. Κάθε χρόνο από τα Σεμινάρια προκύπτει ομάδα