Mua Roi Nuoc – “making puppets dance on water“

One of the most popular tourist attractions in Hanoi is the iconic Water Puppets Show!

 

Για αιώνες, τα παιδιά στο Βιετνάμ παρακολουθούν ένα μοναδικό είδος κουκλοθέατρου που εκτελείται στο νερό. Οι παίκτες των κούκλων βρίσκονται μέσα στο νερό και από εκεί κινούν τους πρωταγωνιστές.

Μια παραδοσιακή βιετναμέζικη ορχήστρα παίζει κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ τραγουδιστές τραγουδούν την ιστορία της παράστασης. Τα θέματα προέρχονται από την καθημερινή ζωή στο Βιετνάμ αλλά και από παραμύθια και θρύλους.

Οι μαριονέτες είναι κατασκευασμένες από ξύλο, με ειδική

Advertisement

Puppet Museum, Salzburg

Ο κόσμος του κουκλοθέατρου στο Σάλτσμπουργκ!

Ιn the Prince’s cellars of Salzburg Fortress is a unique museum. Delve into the fabulous world of puppets.

The magical puppets in the cellars of the Prince of Salzburg Fortress will hold you and your family in awe. Many historic puppets of the world famous Salzburg Marionette Theatre and Marionette Museum are on display in Salzburg Fortress.

You can see, for example, the “Sound of Music”, a world with famous opera, which has for years been very successfully presented by the Salzburg Marionette Theater.

The Witches in Shakespeare’s Macbeth

 

Shakespeare wrote Macbeth at a time when interest in witchcraft bordered on hysteria. Witches were blamed for causing illness, death and disaster, and were thought to punish their enemies by giving them nightmares, making their crops fail and their animals sicken.

The Macbeth and the Three Witches 1855 painting originally painted by Theodore Chasseriau

Witches were thought to allow the Devil to suckle from them in the form of an animal, such as ‘Graymalkin’ and ‘Paddock’, the grey cat and the toad mentioned by the Witches in Act 1, Scene 1. Those who were convicted were often tortured, their trials reported in grisly detail in pamphlets that circulated in their hundreds. Often, those accused of witchcraft lived on the edges of society: they were old, poor and unprotected, and were therefore easy to blame.

Στο έργο, οι τρεις μάγισσες αντιπροσωπεύουν το σκοτάδι, το χάος και τη σύγκρουση, ενώ παίζουν και το ρόλο των μαρτύρων. Την εποχή του Σαίξπηρ, οι μάγισσες θεωρούνταν χειρότερες από επαναστάτες, αφού ήταν όχι μόνο πολιτικοί αλλά και πνευματικοί προδότες.

The most striking art inspired by opera

Η νύχτα στην όπερα είναι ηλεκτρισμένη. Δεν είναι περίεργο ότι οι εικαστικοί καλλιτέχνες εμπνέονται χρόνια τώρα από αυτές τις  μεθυστικές μορφές τέχνης.

 

1895 Typogravure Charles Courtney Curran Metropolitan Opera House New York Art

 

A night at the opera is electric. It’s no wonder that visual artists have long been inspired by this most intoxicating of art forms.

Some early artworks present a window into a world available only to a small handful of elite opera-goers; later works turn their attention from the stage and shine the spotlight on the audience and even use the architecture of opera houses as a canvas.

Here are our favourite pieces of visual art inspired by opera:

Εδώ είναι τα αγαπημένα μας κομμάτια εικαστικής τέχνης εμπνευσμένα από την όπερα

William Hogarth
A Scene from ‘The Beggar’s Opera’ VI (1731)

Detail of William Hogarth’s A Scene from ‘The Beggar’s Opera’ VI (1731)

William Hogarth’s painting captures the climactic scene of John Gay’s ballad opera – the moment the highwayman Macheath is sentenced to death.

Puppets in Theater – Bernd Ogrodnik

And when we feel that these fragile figures, attached to silken threads, have a heartbeat of their own – that they are able to express our deepest emotions, joys and fears – then we experience the true magic of Puppet Theatre.

Και όταν νιώθουμε ότι αυτές οι εύθραυστες φιγούρες, που συνδέονται με μεταξωτά νήματα, έχουν δικό τους κτύπο – ότι μπορούν να εκφράσουν τα βαθύτερα συναισθήματα, τις χαρές και τους φόβους μας – τότε βιώνουμε την αληθινή μαγεία του Κουκλοθέατρου.

 

Who is Bernd Ogrodnik?

Born 1961 in Germany, Bernd Ogrodnik founded his company (formerly known as Alchemilla Puppetworks) in 1986 while living in Iceland.

Bernd works as a performer, designer, builder, teacher and director.

 

http://worldsofpuppets.com/puppets-in-theater/

JENUFA of Leoš Janáček – Όπερα Γενούφα

Με τη Γενούφα του Λέος Γιάνατσεκ, ένα από τα σημαντικότερα αριστουργήματα του 20ού αιώνα -για πρώτη φορά στην Ελλάδα-, ανοίγει η καλλιτεχνική περίοδος 2018/19 για την Εθνική Λυρική Σκηνή, στις 14 Οκτωβρίου, σε μουσική διεύθυνση του Λουκά Καρυτινού και σκηνοθεσία της Νίκολα Ράαμπ.

Η Γενούφα, η “τέλεια όπερα”, όπως την χαρακτήρισε πρόσφατα ο Guardian, ξεπέρασε τα όρια του σύγχρονου ρεπερτορίου και επιβλήθηκε στα μεγαλύτερα θέατρα του κόσμου, χάρη στον λυρισμό, τη συναισθηματική της ειλικρίνεια, τη μεγαλειώδη μουσική που της χάρισε ο σπουδαίος Τσέχος συνθέτης Λέος Γιάνατσεκ και την υπόθεσή της, έντονα δραματική και ταυτόχρονα βαθιά ανθρώπινη.

With the JENUFA of Leoš Janáček, one of the most important masterpieces of the 20th century – for the first time in Greece – the 2018/19 artistic period opens for the National Opera on 14 October, under the direction of Loukas Karytinos and directed by Nicholas Rabb.

Genius, the “perfect opera”, as the Guardian recently described it, surpassed the limits of the modern repertoire and was imposed on the world’s biggest theaters, thanks to its lyricism, emotional honesty, grandiose music awarded to the great Czech composer Leoš Janáček and her case, dramatically dramatic and deeply human.

Opera of the Peaks – Όπερα με επιβλητικά φυσικά μοτίβα

The Belogradchik Rocks is an innovative idea by director Plamen Kartaloff whose unusual theatrical versions and design of the original director’s interpretation are associated with their conception among the magical beauty of the Rocks.

They give the audiencse the opportunity to experience their favourite works in a new way. Many guests come to enjoy opera and ballet art in the open air.

Tελείωσε το 3ο φεστιβάλ «Όπερα στις κορυφές», ενός από τα πιο πρωτότυπα φεστιβάλ της χώρας, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Μπελογκραντσίκ, στο ρωμαϊκό φρούριο που βρίσκεται στους πρόποδες των μαγευτικών και επιβλητικών βράχων, για τους οποίους περηφανεύεται αυτή η πόλη της Βορειοδυτικής Βουλγαρίας.

Οι βράχοι μοιάζουν με τεράστιες ανθρώπινες φιγούρες και μεταξύ τους, τις

Carmen Bregenz Festival 2018

 

The popular Bregenz Opera Festival 

Every August, the city takes its toll to host the Bregenz Festival Bregenz, one of the most popular festivals in Europe, with the floating stage being one of the most appealing festivals in the festival. 

For this summer we have Carmen by Georges Bizet

Το δημοφιλές Φεστιβάλ όπερας του Bregenz

Κάθε Αύγουστο  η πόλη βάζει τα καλά της για να φιλοξενήσει το θερινό φεστιβάλ όπερας του Μπρέγκεντς (Bregenzer Festspiele Bregenz), ένα από τα πλέον δημοφιλή φεστιβάλ στην Ευρώπη, με την πλεούμενη σκηνή να είναι ένα από τα πιο ελκυστικά πράγματα στο φεστιβάλ.

Για αυτό το καλοκαίρι έχουμε την Carmen του Georges Bizet

Ο Σωκράτης στην Αιθιοπία – «Barefoot in Athens – Socrates’ Life»

.

Παρακολούθησα χθες μια συνέντευξη στην εκπομπή  “Hellas Παντού”,  του Αιθιοπιανού ηθοποιού, που ενσαρκώνει το ρόλο του Σωκράτη και συγκινήθηκα με το πάθος του !!!!

Υπό την αιγίδα και με την συνεργασία του Πρέσβη της Ελλάδας στην Αντίς Αμπέμπα, κ. Νικολάου Πατακιά, το Εθνικό Θέατρο Αιθιοπίας, ο μεγαλύτερος – και ο μόνος Ομοσπονδιακός – πολιτιστικός οργανισμός της χώρας, ανεβάζει, στην Αμχαρική (επίσημη Αιθιοπική) γλώσσα, το θεατρικό έργο «Barefoot in Athens – Socrates’ Life» («Bado Egir» στα Αιθιοπικά), που έχει ως θέμα την ζωή του μεγάλου αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Σωκράτη.

Το σενάριο βασίζεται σε τρία έργα του Πλάτωνα: τους Διαλόγους «Φαίδων» και «Κρίτων» και στην «Απολογία» του Σωκράτη.

“Disney’s Aladdin – A Musical Spectacular”

.

Μόνο ένα λυχνάρι θα μας σώσει χαχα!!!!

Καλή θέαση σε όποιον το δει και καλή εβδομάδα!!

Performance on January 8th, 2016 in the Hyperion Theatre at Disney California Adventure.

Το περιώνυμο λυχνάρι του Αλαντίν ήταν ένα μαγικό λυχνάρι που εξασφάλιζε στον κάτοχό του ότι επιθυμούσε. Το λυχνάρι αυτό απέκτησε ο Αλαντίν, ένας από τους βασικούς ήρωες των αραβικών παραμυθιών των «χιλίων και μιας νύκτας», (γνωστών και ως της «Χαλιμάς»), με τη βοήθεια ενός μάγου.

Ο Αλαντίν φτωχός νέος, πλην όμως έξυπνος και ωραίος, κατάφερε με το λυχνάρι αυτό αφενός μεν να γίνει πάμπλουτος, αφετέρου στο τέλος να

Palau de la Música Catalana

 

 

Πρόκειται για ένα πραγματικό παλάτι της μουσικής , έναν επιτυχημένο συνδυασμό σύγχρονης κεραμικής , γλυπτικής και υαλογραφημάτων , που αποτελεί το σημείο αναφοράς στην πολιτιστική και κοινωνική ζωή της Βαρκελώνης.

Το Palau de la Música Catalana, είναι ο μοναδικός συναυλιακός χώρος στην Ευρώπη που διαθέτει φυσικό φωτισμό . Σχεδιάστηκε από τον Λούις Ντομένεχ ι Μοντανέρ και ολοκληρώθηκε το 1908.

Fiddler on the roof – If I were a rich man

This is every poor man΄s anthem

 

Ακόμη και αν ποτέ ως σήμερα δεν έτυχε να δείτε τον «Βιολιστή στη στέγη», η μελωδία του θρυλικού «If Ι were a rich man» σας είναι οπωσδήποτε οικεία. Και αυτό γιατί η μουσική που συνέθεσε  ο Τζέρι Μποκ για το κλασικό μιούζικαλ έχει διαγράψει τη δική της, αυτόνομη, διαδρομή υπερβαίνοντας τα όρια της παράστασης ή της κινηματογραφικής ταινίας.

Το «μυστικό» του εν λόγω επιτεύγματος – αφού πρόκειται για κάτι μάλλον σπάνιο στην ιστορία του είδους – εντοπίζεται στην ίδια την παράδοση του αμερικανικού ελαφρού τραγουδιού που προηγήθηκε του εν λόγω μιούζικαλ και είναι συνυφασμένη με την ιστορία των εβραίων της Αμερικής στο λυκόφως του 19ου αιώνα.

The secret life of Geisha

Πρόσωπα λευκά, αγαλμάτινα, με κόκκινο κραγιόν στα χείλη.
Βαριά, πολύχρωμα κιμονό, και βεντάλιες που με το άνοιγμά τους καθηλώνουν τον παρατηρητή σε μια ατμόσφαιρα αυστηρά δραματική.
Οι γκέισες, φιγούρες φτιαγμένες από συστατικά αθωότητας και ερωτισμού μαζί, γεννήθηκαν με την ευλογία της ομορφιάς και την κατάρα της σιωπής.

Τόνοι μελάνης έχουν χρησιμοποιηθεί για να περιγράψουν και να αναλύσουν το θεσμό της γκέισας στην Ιαπωνία.

Γκέισα σημαίνει καλλιτέχνης στα ιαπωνικά και οι γκέισες είναι ακριβώς αυτό, καλλιτέχνιδες που έχουν εκπαιδευθεί για χρόνια σε παραδοσιακές μορφές τέχνης και μέρος της δουλειάς τους είναι να ψυχαγωγούν τους πελάτες τους χορεύοντας, παίζοντας μουσική κτλ.

5 stand ‑ up comedians που πρέπει να ξέρεις

Το stand – up comedy έχει τεράστια άνθηση στην Αγγλία και στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, αλλά και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου. Οι Ολλανδοί το λατρεύουν, το ίδιο και οι Αυστραλοί και οι Γερμανοί. Στην Ελλάδα, δεν έχει την ίδια άνοδο, αν και έχουν γίνει προσπάθειες, οι περισσότερες όχι και τόσο προσεγμένες.

Οι stand – up comedians, ειδικότερα εκείνοι που προέρχονται από αγγλοσαξονικές χώρες, έχουν το καυστικό χιούμορ που θα πρέπει να συνοδεύει το stand up. Δεν μπορείς να βγεις απέναντι στο κοινό και να τους χαϊδέψεις τα αυτιά. Σατιρίζεις την κοινωνία, την κουλτούρα ή οτιδήποτε άλλο. Και αυτό το κοινό είναι η μικρογραφία της σάτιράς σου. Και πρέπει να μην εξαιρεθεί.

MARCEL MARCEAU – η παντομίμα του κύριου «Μπιπ»

«Αν δεχθούμε πως το γέλιο και τα δάκρυα είναι τα χαρακτηριστικά της ανθρωπότητας, τότε ασφαλώς όλες οι παιδείες επηρεάζονται, με έντονο τρόπο, από την τέχνη μου», αγαπούσε να λέει ο Γάλλος μίμος και είχε πολύ δίκιο.

Ο Μαρσέλ Μαρσό είχε δώσει παραστάσεις στις μεγαλύτερες σκηνές της Γαλλίας, αλλά και στο εξωτερικό. Στη χώρα μας τον είδαμε για πρώτη φορά το 1962 στο θέατρο «Κεντρικό» και για τελευταία το 2003 στο Ηρώδειο.

Ο Μαρσέλ Μαρσό γεννήθηκε το 1923 στο Στρασβούργο. Παρακολούθησε τη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών της Λιμόζ και το 1978 ίδρυσε σχολή μιμοδράματος.

Παγκόσμια Ημέρα Κουκλοθεάτρου

«Είμαστε οι κούκλες και η μοίρα ο κουκλοπαίκτης

Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά μια σοβαρή αλήθεια

Σε τούτο το θέατρο, η μοίρα τις κινήσεις μας καθοδηγεί
μέσα στην κασέλα της ανυπαρξίας, ένας-ένας εξαφανιζόμαστε.

Πίσω από τον μπερντέ βρίσκομαι εγώ κι εσείς,
μα όταν πέσει το πανί, εμείς θα είμαστε αμυδροί.»

Από τον δικό μας Φασουλή στον Ιρανό ομόλογό του Μουμπάρακ κι από το ιαπωνικό bunraku έως τους dalang της Ινδονησίας, το κουκλοθέατρο έχει τη δική του μεγάλη ιστορία αρθρώνοντας «μια γλώσσα τόσο πολυσχιδή και βαθιά, όσο και η πανάρχαια ικανότητά μας για χαρά και λύπη, μελαγχολία και ευτυχία».

Οι θεατρικές και λογοτεχνικές ρίζες των δραματικών τεχνών σε όλους τους πολιτισμούς συνδέονται με το κουκλοθέατρο, το οποίο έχει εξελιχθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων με ποικίλους και εξαιρετικούς τρόπους.

Gabriadze Theatre: Ramona

 

H αληθινή αγάπη εξακολουθεί να εμπνέει, όπως στη «Ραμόνα», το τραγικό love story μεταξύ δύο ατμομηχανών που παρουσίασε στο Σότσι το κουκλοθέατρο του Γεωργιανού Ρέζο Γκαμπριάτζε με μεγάλη επιτυχία.

Ο Λέο Γκαμπριάτζε, γιος του διάσημου σκηνοθέτη, εξηγεί την αγάπη του κοινού για αυτές τις παραστάσεις:

«Οι δραματικές ερμηνείες μας δεν είναι για παιδιά, αλλά για ενήλικες. Κι αυτό το μίγμα από μαριονέτες και δράμα, αληθινό δράμα, είναι που κάνει το θέατρό μας μοναδικό».

Κάρολος Κουν: Για αυτό κάνουμε θέατρο…

Σαν σήμερα, πριν 31 χρόνια, 14 Φεβρουαρίου 1987, έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που άλλαξε την πορεία του θεάτρου στη χώρα μας, ο Κάρολος Κουν (1908-1987).

«…Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στο χώρο μας.

 

Μόνος του ο καθένας είναι ανήμπορος. Μόνος του ο καθένας από σας τους πιο κοντινούς στην προσπάθειά μας, είναι ανήμπορος. Μαζί ίσως κάτι μπορέσουμε να κάνουμε.

 

Το θέατρο, ως μορφή Τέχνης, δίνει τη δυνατότητα να συνδεθούμε, να συγκινηθούμε, ν’ αγγίξουμε ο ένας τον άλλον, να νιώσουμε μαζί την αλήθεια. Να γιατί διαλέξαμε το θέατρο σα μορφή εκδήλωσης του ψυχικού μας κόσμου…»

Απόσπασμα από τη διάλεξη που δόθηκε στις 17 Αυγούστου 1943 για τον Όμιλο των Φίλων του «Θεάτρου Τέχνης».

http://www.imerodromos.gr/30-xronia-xwris-ton-karolo-koun/

«Frida κι άλλο»

Απίστευτη η ερμηνεία της Κατερίνας  …… απίστευτος και ο Ρόμπιν!!

Τη συνιστώ !!!!!

---

 

crafts efi 2018

Η παράσταση «Frida κι άλλο» που ανεβαίνει κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21.00 στο θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Γκάζι, Πληροφορίες: Τηλ.: 2103455020, είσοδος 5-10 ευρώ), παρουσιάζεται η ζωή της Φρίντα Κάλο.

Η Κατερίνα Δαμβόγλου αναλαμβάνει το ρόλο της μεξικανής ζωγράφου ενώ ο Ρόμπιν Μπιρ «επιστρατεύει» τις μαγικές δυνατότητες της τεχνολογίας δημιουργώντας καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης ζωντανά ήχο και βίντεο.

Με αυτόν τον τρόπο «ζωγραφίζει» τον περιβάλλοντα σκηνικό χώρο της πρωταγωνίστριας που ως Φρίντα αλληλεπιδρά μαζί του άλλοτε με οξύ μαύρο χιούμορ ξετυλίγοντας το – ματωμένο συχνά από τον πόνο – νήμα της ζωής της.

http://www.tanea.gr/news/lifearts/article/5509702/h-katerina-dambogloy-einai-h-frida-ki-allo/

Φόρος τιμής στον Τζούλιο Καΐμη

Η ζωή και το έργο του Τζούλιο Καΐμη (1897- 1982) είναι σε πολλούς άγνωστα- Πόσοι γνωρίζουν για παράδειγμα ότι, ο αξιόλογος ζωγράφος που γεννήθηκε στην Κέρκυρα, υπήρξε επίσης συγγραφέας και ο πρώτος συστηματικός μελετητής του Θεάτρου Σκιών;

 

Η μοναχικότητα, η αγάπη για τη γνώση, η αυθεντικότητα του έργου του, ήταν αυτά που χαρακτήριζαν τον Τζούλιο Καΐμη. Μεγάλο του πάθος ήταν οι εικαστικές τέχνες, παρόλο που, όσο ζούσε, δεν κατόρθωσε να εκθέσει έργα του. Η σημαντικότερη όμως συνεισφορά του στην ελληνική παράδοση ήταν η συστηματική μελέτη του για το Θέατρο Σκιών και τον Καραγκιόζη.

«Πέερ Γκυντ» του Χένρικ ‘Ιψεν

Να σου είναι αρκετός ο εαυτός σου

 Για όλους τους άλλους να ‘σαι πάντοτε κλειστός

Τίποτε άλλο δεν έχεις στο μυαλό σου

Αυτό θα είναι ο μόνος σου σκοπός 

–        Ορκος του Πέερ στα ξωτικά 

Με διπλό ρόλο σε μια παράσταση που ακροβατεί ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία, σε ένα ονειρικό παραμύθι για μεγάλους, η ηθοποιός Γιούλικα Σκαφιδά μας μιλά για το αριστούργημα του Χένρικ Ίψεν, «Πέερ Γκυντ», που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία  Δημήτρη Λιγνάδη, στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Μιλήστε μας για την υπόθεση του έργου.

«Το έργο παρακολουθεί τη ζωή του Πέερ Γκυντ στο πέρασμα του χρόνου, του “Σκανδιναβού Δον Κιχώτη” που είναι γνωστός στο χωριό του για τα παραμύθια του. Ο Πέερ Γκυντ, στην προσπάθειά του να γίνει μέγας και τρανός, περιπλανιέται καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου: γνωρίζει τόπους, ανθρώπους, ξωτικά, ερωτεύεται, αμφισβητείται, πλουτίζει. Γέρος πια και χορτασμένος, επιστρέφει πίσω στον τόπο του, στη Νορβηγία, και καλείται να απαντήσει στο ερώτημα κατά πόσο ήταν ο εαυτός του κατά της διάρκεια της ζωής του».

Βread and Puppet Theater

Σας προσφέρουμε ένα κομμάτι ψωμί μαζί με την παράσταση, επειδή το ψωμί και το θέατρό μας ανήκουν το ένα στο άλλο…

«Το θέατρο είναι σαν το ψωμί, κάτι σαν αναγκαιότητα» – Peter Schumann

 

This slideshow requires JavaScript.

Οι Domestic Resurrection Circus ιδρύθηκαν το 1963 από τον Peter Schumann, στο Lower East side της Νέας Υόρκης. Εκτός από τις παραστάσεις κουκλοθέατρου για παιδιά, η ομάδα ανέπτυξε και έντονη ακτιβιστική δράση.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, οργάνωσαν πολύωρες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και πορείες στις οποίες συμμετείχαν εκατοντάδες άνθρωποι. Χαρακτηριστικό τους στοιχείο είναι οι μεγάλου μεγέθους μαριονέτες, αλλά και η διαδικασία ζύμωσης του ψωμιού πριν την κάθε παράσταση και η προσφορά του μετά το τέλος της, στους θεατές.

Εντυπωσιακό κουκλοθέατρο του Βιετνάμ που παίζεται στο νερό!

Για αιώνες, τα παιδιά στο Βιετνάμ παρακολουθούν ένα μοναδικό είδος κουκλοθέατρου που εκτελείται στο νερό. Οι παίκτες των κούκλων βρίσκονται μέσα στο νερό και από εκεί κινούν τους πρωταγωνιστές.

 

This slideshow requires JavaScript.

Μια παραδοσιακή βιετναμέζικη ορχήστρα παίζει κατά τη διάρκεια της παράστασης, ενώ τραγουδιστές τραγουδούν την ιστορία της παράστασης. Τα θέματα προέρχονται από την καθημερινή ζωή στο Βιετνάμ αλλά και από παραμύθια και θρύλους.

Οι μαριονέτες της οικογένειας Carter και η Opera dei Pupi της Σικελίας

 

This slideshow requires JavaScript.

 

“Οι μαριονέτες έχουν μακρά παράδοση να μπορούν να γεφυρώνουν κόσμους και τάξεις”

Οι μαριονέτες της οικογένειας Carter είναι ιδιαίτερα γνωστές για  τη διατήρηση της παραδοσιακής σικελικής μαριονέτας, γνωστές ως Opera dei Pupi , η οποία χρησιμοποιεί μεγάλες μαριονέτες με ράβδους σιδήρου. Αυτή η παραδοσιακή μορφή μαριονέτας ανθεί στην δεκαετία του 19ου αιώνα, αλλά οι ρίζες της Όπερας dei Pupi εκτείνονται  στο Μεσαίωνα και νωρίτερα.

Το αρχικό ρεπερτόριο της Όπερα dei Pupi βασίστηκε στον Chanson de Roland του 11ου αιώνα, ο οποίος αναπαριστούσε τους θρύλους του αυτοκράτορα Καρλομάγνου και του στρατού των Χριστιανών ιπποτών και τις μάχες τους με τους εισβολείς Σαρακηνούς.

 

«Λου Χσουν: To ημερολόγιο ενός τρελού»

Το έργο «Λου Χσουν: To ημερολόγιο ενός τρελού», βασισμένο στο ομώνυμο διήγημα του Λου Χσουν, μιας θεμελιώδους για την ιστορία των κινέζικων γραμμάτων φυσιογνωμίας που συγκαταλέγεται επάξια ανάμεσα στα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ανεβαίνει στη σκηνή του Small Argo full of Art, σε σκηνοθεσία Αυγουστίνου Ρεμούνδου, 4 τελευταίες παραστάσεις.
4 / 5 / 11 / 12 Δεκεμβρίου στις 9 το βράδυ

 

Η πλοκή του ακολουθεί κατά βήμα την ιστορία ενός κινέζου που βλέπει και αισθάνεται το περιβάλλον του εντελώς διαφορετικά από τους συγχωριανούς του. Πρώην δημόσιος υπάλληλος σε μια κινέζικη επαρχία, θέτει συνεχώς άμεσα ερωτήματα για τη θέση του ανάμεσα στους συνανθρώπους. Απροστάτευτος και

THE CURING ROOM

THE CURING ROOM

το αντιπολεμικό κοινωνικό δράμα του David Ian Lee

σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά

 

Το αντιπολεμικό κοινωνικό δράμα του David Ian Lee, σε μετάφραση Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά μετά την μεγάλη απoδοχή από κοινό και κριτικούς την περασμένη σεζόν, συνεχίζεται για δεύτερη χρονιά από Νοέμβρη στον Πολυχώρο VAULT. Βασισμένο σε αληθινά γεγονότα και αυστηρώς ακατάλληλο, παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Ένα έργο βαθιά συγκινητικό, ανθρώπινο, σκληρό, άγριο, σπαρακτικό. Ένα αγωνιώδες, τολμηρό, αποτρόπαιο και έντονο θρίλερ.

«Υο-κι-χι – Tο τραγούδι της αιώνιας θλίψης»

Ένα έργο της ιαπωνικής παράδοσης του Θεάτρου Νο παρουσιάζει ο Μιχαήλ Μαρμαρινός σε μουσική Φίλιππου Τσαλαχούρη, με Έλληνες ηθοποιούς. Το Πνεύμα της Υο-κι-χι ερμηνεύει η Ρένη Πιττακή

«Δεν είναι μουσικό θέατρο και δεν είναι όπερα, αλλά έχει μέσα του τόση μουσική και τέτοια μουσικότητα, που ηχεί ολόκληρο σαν μουσικό έργο!» μας λέει ο Φίλιππος Τσαλαχούρης για το «Υο-κι-χι. Το τραγούδι της αιώνιας θλίψης», μια παράσταση την οποία και ο ίδιος­ δυσκολεύεται να κατηγοριοποιήσει.

Του ζητήσαμε να μας την αποκωδικοποιήσει, αν και είναι από αυτές τις περιπτώσεις που τα λόγια –ή και η φαντασία μας– αδυνατούν να συλλάβουν πλήρως το καλλιτεχνικό γεγονός.

«Frida Κι Άλλο»

Υπέροχη ερμηνεία της Κατερίνας … υπέροχα συντονισμένος ο Robin στο στήσιμο των σκηνικών εκείνη τη στιγμή που η Φρίντα εξιστορεί τη ζωή της και τη δουλειά της……

 

This slideshow requires JavaScript.

Φωτογραφίες : gefi63

Στο «Frida Κι Άλλο» η ομάδα χρησιμοποιεί τις αρχές που έχει κατακτήσει – προσήλωση στο χώρο, το ρυθμό, το σώμα και το θεατρικό παιχνίδι- για να φέρει την Frida στη ζωή επί σκηνής.

Η Κατερίνα Δαμβόγλου αναλαμβάνει το ρόλο της Μεξικανής ζωγράφου. Ο Robin Beer χειρίζεται και δημιουργεί ζωντανά ήχο και βίντεο δημιουργώντας τον κόσμο γύρω της. Με προβολή και ζωντανό βίντεο ζωγραφίζουμε τη σκηνή και εξερευνούμε την ιστορία της Frida, τους φυσικούς περιορισμούς και τον πόνο που την ώθησαν να δημιουργήσει έναν κόσμο που κυριαρχείται από κίνηση και ζωή.

Μουσείο – Θέατρο Σκιών Χαρίδημος

Το Μουσείο Χαρίδημου  στεγάζεται  στο ισόγειο του Πολιτιστικού Κέντρου «Μελίνα» του Δήμου Αθηναίων, στην οδό Ηρακλειδών 66 και Θεσσαλονίκης στο Θησείο.

This slideshow requires JavaScript.

Πίσω από τη γοητεία της σκιάς που φωτίζεται στο πανί, τις ωραίες έγχρωμες φιγούρες με τα μεγάλα χαρακτηριστικά και την υψηλή αισθητική και τις στεντόρειες λαρυγκοφωνές που ζωντανεύουν τους ήρωες του θεάτρου σκιών, υπάρχουν τρεις γεννεές μεγάλων καλλιτεχνών.

Οι Χαρίδημοι.

Ο πατέρας Χρήστος Χαρίδημος (1895-1970)

Ο γιός Γιώργος Χαρίδημος (1924-1996)

Ο γιός Σωτήρης Χαρίδημος (1941-μικρότερος αδελφός)

O Iονέσκο … o ρινόκερος και η τωρινή κρίση

Επίκαιρο το θέμα, αν παρατηρήσουμε τις αντιδράσεις της σημερινής κοινωνίας στις καινούριες προκλήσεις των καιρών. Μετανάστες, Τσιγγάνοι, Καταναλωτές, ψηφοφόροι, συνειδητοποιημένοι πολίτες της γhς, συντηρητισμός.

Αναμφίβολα μια μουδιασμένη κοινωνία, παγκοσμίως και ανίκανη να διαχειριστεί τον εαυτό της, κινδυνεύοντας να συνθλιβεί κάτω από το βάρος των επιλογών της.

Σε μια μάλλον αλλόκοτη και παράλογη ιστορία του θεατρικού του έργου με τίτλο «Ο ρινόκερος»[i] ο Ευγένιος Ιονέσκο μάς περιγράφει μια μικρή επαρχιακή πόλη στην οποία όλοι οι άνθρωποι μετατρέπονται βαθμιαία σε ρινόκερους, δηλαδή χάνουν την ανθρωπιά τους, αποκτηνώνονται και προσαρμόζονται στο κομφορμιστικό ρεύμα της εποχής τους με την ενσωμάτωσή τους στη νέα ζωώδη κυρίαρχη κατάσταση πραγμάτων.

“Η Τρελή του Σαγιό” του Jean Giraudoux … με την ερμηνεία της Δέσπως Διαμαντίδου

Ο Μονόλογος “Η Ομορφιά της Ζωής” από το θεατρικό έργο “Η Τρελή του Σαγιό” του Jean Giraudoux … με την ερμηνεία της Δέσπως Διαμαντίδου, σε σκηνοθεσία του Αντρέα Βουτσινά και σε μουσική υπόκρουση του Γιώργου Κουρουπού.

Θεατρικό έργο του γάλλου θεατρικού συγγραφέα Ζαν Ζιρωντού. Τίτλος πρωτοτύπου: La Folle de Chaillot. Γράφτηκε το 1943 και η πρώτη παράσταση έλαβε χώρα το 1945.

Το έργο περιστρέφεται γύρω από μια εκκεντρική Παριζιάνα και τον αγώνα της ενάντια στις μορφές εξουσίας που επηρεάζουν τη ζωή της.

Στην Ελλάδα το έχει ανεβάσει μεταξύ άλλων και το Εθνικό Θέατρο το 2013 και το 2014.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CE%AE_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8C

Μουσικό Βαγόνι Orient Express Paris-Constantinople-Bagdad

Μπορεί χθες βράδυ Παρασκευής να μην είδαμε τα Πεφταστέρια λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά επιβιβαστήκαμε στο διάσημο τρένο Orient Express για να συνεχίσουμε το μυθικό ταξίδι με αφετηρία το Gare de l’ Est του κοσμοπολίτικου Παρισιού και προορισμό αυτή τη φορά τη μακρινή Βαγδάτη.

This slideshow requires JavaScript.

Καινούργια τραγούδια και μουσικές από τη δεκαετία του ΄30 ως και τη δεκαετία του ΄70, με στάσεις στις πόλεις που διέσχιζε το μυθικό τρένο στην Ευρώπη, από το πολύβουο Παρίσι στο ανήσυχο Βερολίνο, τη ρομαντική Βενετία και τη Βουδαπέστη, το Βουκουρέστι και το Βελιγράδι, τη νεοκλασική Αθήνα ως τη μελωδική Σόφια.

Μετά από ένα ταξίδι 2.740 χιλιομέτρων φτάνουμε στην αισθαντική Κωνσταντινούπολη των κατασκόπων και των εμιγκρέδων, αναπαυόμαστε για λίγο

Δεν Είμαι Εγώ – Γρ. Ξενόπουλου

Η θεατρική ομάδα “Μέλισσες” παρουσιάζει την κωμωδία του Γ. Ξενόπουλου “Δεν είμαι εγώ” σε σκηνοθεσία Κ. Ραβνιωτόπουλου,στο θέατρο του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης, Σοφοκλή Βενιζέλου & Μ. Αντύπα, Ηλιούπολη (πίσω από την καφετέρια Μιράντα).

 

Σας προσκαλούμε να απολαύσετε μια ξεχωριστή και πρωτότυπη κωμωδία του μεγάλου δραματουργού, που με τα έργα του άφησε και αυτός το αποτύπωμά του στο Ελληνικό θεατρικό ρεπερτόριο! Παραστάσεις: Σάββατο και Κυριακή 25 , 26 Νοεμβρίου και 2, 3 Δεκεμβρίου. Έναρξη 19:00, είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά.

ΔΙΑΝΟΜΗ
Μαρίκα: Ανδρομάχη Καρατζόγιαννη
Πολύμνια: Θεώνη Πασπαλιάρη
Φρόσω: Καλλιόπη Αποστολίδου
Μαμά: Μαριάννα Πριονά
Κυρα-Σταμάτα: Ανθή Μάστορα
Θέμος: Σήφης Νικολακάκης
Γκαρσόνα: Κασσιανή Σιδερίδου
Πέτρος: Δημήτρης Κοντός
Πετράκης: Γιώργος Φολόκης
Βάσω: Κασσιανή Σιδερίδου
Γιώργος: Δημήτρης Βαμβόλης
Κική: Μιχαέλα Σαρρή
Ντεζιρέ: Βάλια Κωνσταντοπούλου
Μπάρμπας: Ντίνος Αντωνιάδης
Ξάδερφος: Εμμανουήλ Μαντάς
Guest Star: Δημήτρης Πετρόπουλος

Wael Shawky – Το τραγούδι του Roland

Χρώματα, μουσική, τραγούδι: ένα μεγάλο, πολιτικό παραμύθι για την Ανατολή και τη Δύση μέσα από το βλέμμα ενός από τους πιο σημαντικούς εικαστικούς καλλιτέχνες της Αιγύπτου.

 

Mέσα σε ένα υπέροχο σκηνικό, σαν μια μεγεθυμένη τεράστια μινιατούρα από εκατοντάδες ψηφίδες που συνθέτουν τους χάρτες του Χαλεπιού, της Βαγδάτης και της Κωνσταντινούπολης, Άραβες μουσικοί και τραγουδιστές αφηγούνται στη δική τους γλώσσα το Άσμα του Ρολάνδου, ένα μεσαιωνικό γαλλικό έπος του 11ου αιώνα.

Το θέμα του μεσαιωνικού ποιήματος, μια μάχη ανάμεσα στους Χριστιανούς και τους Σαρακηνούς, δίνει την ευκαιρία στον Ουάελ Σόκι, ανασυνθέτοντάς το, να σχολιάσει το στερεοτυπικό βλέμμα της Δύσης στην Ανατολή και να το ανατρέψει.

To ORIENT EXPRESS στο τρένο του Ρουφ

To ORIENT EXPRESS έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και σας καλημερίζει……..

Είχα την τύχη να είμαι χθες επιβάτης αυτης της ιστορικής μουσικής διαδρομής ..Παρίσι, Μόναχο, Βιέννη, Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Κωνσταντινούπολη…….. ΑΠΛΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ………

Ξεκίνησε τα δρομολόγια του κάπου στα 1883. Το Orient Express ήταν σύμβολο πολυτέλειας και άνεσης για τους ταξιδιώτες του 19ου αιώνα.

Έμεινε γνωστό επειδή για δεκαετίες ήταν το βασικό μέσο μεταφοράς βασιλιάδων, πριγκίπων, πρωθυπουργών, αρχηγών Κρατών, μαζί με λαθρέμπορους, εγκληματίες, τυχοδιώκτες και πάσης φύσης τσαρλατάνους, που έψαχναν να βρουν τη δόξα και την περιπέτεια από την κοσμοπολίτικη Ευρώπη και το Παρίσι, στην Ανατολή και στην Κωνσταντινούπολη.

Theatre de Guignol de Lyon

Γκραν Γκινιόλ (γαλ.: Le Théâtre du Grand-Guignol) ονομαζόταν ένα μικρό θέατρο στο Παρίσι το οποίο έπαιζε έργα φρίκης.

Ο Κινόλο-Πο ζούσε έξω από την Παβία. Ψάχνοντας μια καλύτερη ζωή αποφασίζει να μεταναστεύσει στην Λυών. Από τα κομμάτια των υφασμάτων που του περίσευαν, άρχισε να κατασκευάζει κάτι περίεργες μαριονέτες, που τους έδωσε το όνομα Guignols.

Αυτές οι περίεργες κούκλες τράβηξαν το ενδιαφέρον των Γάλλων. Έτσι ξεκίνησε ένα περίεργο θέατρο με μαριονέτες που ονόμασαν Guignol. Ο Guignol θεωρείται ο θεμελιωτής των παραστάσεων Grande Guignol.

ΣΙΧΤΙΡ ΕΥΡΩ, ΜΠΟΥΝΤΡΟΥΜ ΔΡΑΧΜΗ, ΘΑ ΠΕΙΣ ΚΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

10 – 25 Οκτωβρίου 2016

«Είμαι Έλλην. Ως εκ τούτου, μου είναι αδύνατον να είμαι σοβαρός. Σας ζητώ συγνώμη.»

 

Ο Φωκίων Καπνίδης είναι τρόφιμος του ΑΑΨΟΥ (Ασυλο Ανιάτως Ψεκασθέντων Ολικής Υστερήσεως).

Κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό για τον «Τρόφιμο της Χρονιάς» καθώς αυτοαναγορεύτηκε,» Ο Νεκρός της Αμφιπόλεως» και έκτοτε επιδεικνύει ανάλογη διαγωγή. Σήμερα ο Φ.Κ. έχει την τιμητική του.

Δίνει την καθημερινή διάλεξη που αναλαμβάνει κάθε χρόνο ο «Τρόφιμος της Χρονιάς» μπροστά σε ένα ακροατήριο που αποτελείται από τους άλλους τροφίμους, συγγενείς και φίλους καθώς και από το ιατρικό, νοσηλευτικό κτλ. προσωπικό του ιδρύματος…

• ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ – ΦΡΥΝΙΧΟΥ

  Φρυνίχου 14, 210-3236732

  Σκηνοθεσία – Κείμενο – Ερμηνεία: Βασίλης Παπαβασιλείου. Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρί Νοέλ Σεμέ. Φωτογραφίες: Μυρτώ Αποστολίδου. Φωτισμοί: Ελευθερία Ντεκώ

• Προπώληση
  www.viva.grΤηλέφωνα ταμείου: +302103222464 & +302103236732
• http://www.theatro-technis.gr/

Μια φάλαινα έμελλε να φέρει… Τρικυμία στη Royal Shakespeare Company

Ο Σαίξπηρ στον 21ο αιώνα

Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας θα χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά σε παράσταση της Royal Shakespeare Company, που θα κάνει τους θεατές να αισθάνονται ότι βρίσκονται μέσα στο μεταφυσικό σύμπαν του έργου

 

Πριν από έναν περίπου χρόνο ο Γκρέγκορι Ντόραν, καλλιτεχνικός διευθυντής του κορυφαίου θεατρικού οργανισμού στην Αγγλία, παρακολούθησε ένα τρίλεπτο εταιρικό βίντεο της Intel Corporation με πρωταγωνίστρια μια απίθανη ιπτάμενη φάλαινα.

Στο βίντεο, το εντυπωσιακό θηλαστικό διασχίζει κολυμπώντας τρεις οθόνες, τη μία δίπλα στην άλλη, προτού ξεπηδήσει από την τελευταία και αρχίσει να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια εκατοντάδων ανθρώπων καθισμένων σε ένα αμφιθέατρο. «Αυτό θέλω για την “Τρικυμία”!» αναφώνησε ο Ντόραν, εννοώντας φυσικά ότι θα ήθελε να χρησιμοποιήσει αυτού του είδους την προηγμένη τεχνολογία στη νέα παράσταση που ετοιμάζει η Royal Shakespeare Company για να τιμήσει τα 400 χρόνια από τον θάνατο του μεγάλου βάρδου.

“Γιατί μαμά;”

Ένας σκληρός μονόλογος για τη σχέση μάνας – κόρης στο Studio Μαυρομιχάλη

 

Ένα σκληρό έργο που λέει αλήθειες και διαπραγματεύεται τη σχέση κόρης και μάνας ξεκινάει στο Studio Μαυρομιχάλη την Κυριακή 9 Οκτωβρίου με τίτλο “Γιατί μαμά;”

Το παραλήρημα μιας γυναίκας που ζει αιώνια κάτω από τη σκιά της μητέρας της. Διατάραξη της οικογενειακής ησυχίας, ψίθυροι αυτογνωσίας που πνίγονται στο καλώδιο του τηλεφώνου σε ένα και μοναδικό, σε ένα καθοριστικό τηλεφώνημα.

Ένα τηλεφώνημα που διαπερνά σαν ρεύμα το σώμα της, στην προσπάθεια της για συναισθηματική διασύνδεση. Ένα τηλεφώνημα που έχουμε σκεφτεί να κάνουμε όλοι αλλά δεν τα έχουμε καταφέρει. Η σαραντάχρονη δασκάλα, μια γυναίκα αλλά και ένας άντρας ένα ον που ζει και εργάζεται που ερωτεύεται και αγαπά μέσα στη σύγχρονη πραγματικότητα.

«Ο σκοπός της Τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα»

Με σκοπό να αποτίσουν έναν ελάχιστο φόρο τιμής σε έναν από τους μεγαλύτερους δραματουργούς όλων των εποχών, τριάντα εικαστικοί εμπνέονται από τα έργα του και παρουσιάζουν την ομαδική έκθεση με τίτλο «Αφιέρωμα στον Ουίλιαμ Σαίξπηρ» και υπότιτλο τη γνωστή του φράση «Ο σκοπός της Τέχνης είναι να δώσει στη ζωή σχήμα».

This slideshow requires JavaScript.

Η έκθεση, η οποία πραγματοποιείται από τις γκαλερί kaplanon, με αφορμή τη συμπλήρωση τετρακοσίων χρόνων από τον θάνατο του κορυφαίου Άγγλου ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Ουίλιαμ Σαίξπηρ (1564 – 1616), εγκαινιάστηκε στην αίθουσα τέχνης ena, την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου και θα διαρκέσει έως τις 22 Οκτωβρίου.

ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ ΖΩΖΩ – Είμαι Κορίτσι Ζόρικο

 

Αειθαλής και εντυπωσιακά λαμπερή, κινείται στο σανίδι σαν να είναι είκοσι χρονών. Για την ακρίβεια, σε συνεπαίρνει τόσο πολύ η ζωντάνια της, που όχι μόνο αδυνατείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της, αλλά δε σε νοιάζει και τι κάνει για να διατηρεί τη φρεσκάδα και το σώμα της -τα πόδια της θαρρείς πως έχουν αποκλειστικό συμβόλαιο με τη νεότητα.

Αΐντα με το Ηρώδειο να μοιάζει με αρχαία Αίγυπτο

Νομίζεις ότι βρίσκεσαι στις όχθες του Νείλου στο παλάτι του Φαραώ

Τα εντυπωσιακά σκηνικά, ήταν και ο λόγος που προβλημάτιζε κάποιους το ανέβασμα της συγκεκριμένης παραγωγής στο Ηρώδειο. Ωστόσο η απόφαση του ΚΑΣ ήτανε θετική και η μεγαλειώδη Αΐντα του Τζουζέππε Βέρντι από την Εθνική Λυρική Σκηνή, ανοίγει το φετινό Φεστιβάλ Αθηνών στις 10, 11, 12, 15 Ιουνίου στο Ωδείο Ηρώδου Αττικού.

Η δημοφιλής όπερα παρουσιάζεται σε νέα παραγωγή της ΕΛΣ, από το φημισμένο Φεστιβάλ Όπερας της Ταορμίνας, σε μουσική διεύθυνση Μύρωνα Μιχαηλίδη και Ηλία Βουδούρη και σκηνοθεσία Ενρίκο Καστιλιόνε.

2ο Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου Λάρισας

Η Αντιδημαρχία Πολιτισμού & Επιστημών Δήμου Λαρισαίων και o Δημοτικός Κουκλοθίασος «Τιριτόμπα», διοργανώνουν το 2ο Φεστιβάλ Κουκλοθεάτρου Λάρισας, από τις 24 έως 29 Μαΐου στο Μύλο του Παππά.

Περιλαμβάνει, παραστάσεις κουκλοθεάτρου για μικρούς και μεγάλους στο Κουκλοθέατρο στο Μύλο, αφηγήσεις παραμυθιών και εργαστήρια κατασκευής κούκλας στο Μουσείο Κούκλας και στο προαύλιο του Μύλου, παραστάσεις δρόμου, show με σαπουνόφουσκες, παραστάσεις μαθητών.

Insomnia Greca: The Christus Mortuus Insomnia «Η Αγρυπνία του Πάθους»

Σειρά εγκαταστάσεων & performaces
στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ηρώων Πολυτεχνείου & Βασ. Γεωργίου, Πειραιάς

Για 1 μόνο νύχτα:
28 προς 29 Απριλίου 2016
από τις 24.00 έως τις 04.00
Ξημερώνοντας Μεγάλη Παρασκευή

Από αριστερά: Νεφέλη Σωτηράκη, Κωνσταντίνος Ντέλλας,
Κωνσταντίνα Μαρδίκη – © ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΜΠΗΣ

Κωνσταντίνος Ντέλλας
Insomnia Greca: The Christus Mortuus Insomnia
«Η Αγρυπνία του Πάθους»
Τιμώντας το θάνατο του Μεγάλου Ξένου

ὁ Ἰωσὴφ θεασάμενος, προσῆλθε τῷ Πιλάτῳ καὶ καθικετεύει λέγων·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ·
δός μοι τοῦτον τὸν ξένον, ἵνα κρύψω ἐν τάφῳ, ὃς ὡς ξένος οὐκ ἔχει τὴν κεφαλὴν ποῦ κλῖναι

[Τροπάριο Μεγάλης Παρασκευής]

Ο Κωνσταντίνος Ντέλλας με τη δημιουργική ομάδα από το BOUΛOUKI PROJECT (Ανδρέας Σκούρτης, Κωνσταντίνα Μαρδίκη και Νεφέλη Σωτηράκη), ολοκληρώνουν τον κύκλο της τριλογίας «Insomnia Greca» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με την «Αγρυπνία του Πάθους» (The Christus Mortuus Insomnia).

Στην τρίτη και τελευταία Αγρυπνία, η έννοια του ξένου που διέτρεξε τις δύο προηγούμενες, παίρνει νέες διαστάσεις μέσα από το ψαλμικό κείμενο κατά το οποίο ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίας ζητά από τον Πιλάτο το νεκρό σώμα του Ιησού, λέγοντας: «Δος μοι τούτον τον ξένον».

Οι έννοιες του πάθους, του θανάτου  – του κυριολεκτικού αλλά και συμβολικού-, του θρήνου, της ταφής, η σχέση του ανθρώπου με τον άλλο κόσμο, η ξενιτειά του επέκεινα, είναι τα μοτίβα που συνυφαίνουν την αφήγηση της καταληκτικής Αγρυπνίας του κύκλου «Insomnia Greca».

Με τη μορφή in-situ εγκαταστάσεων και performances που αναπτύσσονται σε όλο το εύρος και τα επίπεδα του κτιρίου του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά, αρθρώνεται το υλικό και αυτής της Αγρυπνίας, ενώ ως είθισται η βραδιά ολοκληρώνεται με μια κοινή τράπεζα στην οποία επισκέπτες και συντελεστές θα συναντηθούν λίγο πριν τα ξημερώματα, στο κατώφλι της Μεγάλης Παρασκευής.

Ο ΘΕΑΤΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΛΘΕΙ ΟΠΟΙΑ ΩΡΑ ΘΕΛΕΙ, ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ,  ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΕΛΕΙ

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΣΚΙΑΣ

Μία ιστορική αναδρομή, πάνω στην ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ του ΘΕΑΤΡΟΥ ΣΚΙΩΝ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΔΕΣ

 

– Πόσες φορές δεν παίξαμε με τη σκιά μας, που μια μεγαλώνει και μια μικραίνει! Πόσες φορές δεν την κυνηγήσαμε, δεν τρέξαμε να την ξεπεράσουμε, δεν κοντοσταθήκαμε να μην την πατήσουμε, δεν κρυφτήκαμε από το φως, για να σταματήσει να μας παρακολουθεί!… Ποιος τη γεννάει τη σκιά μας;

ΤΟ ΦΩΣ. Οταν έχουμε φως, έχουμε και σκιά.Το φως είναι η πηγή της δημιουργίας, της ύπαρξής μας. Πρώτα ο ήλιος, και μετά η φωτιά. Σήμερα στο παιχνίδι με τη σκιά, βοηθάνε και οι ηλεκτρικοί λαμπτήρες. Τόσο παλιά είναι η ύπαρξη της σκιάς. Μαζί με την γέννηση του ήλιου.

To be or not to be σε μια άλλη διάσταση

Σε ένα διάλειμμα της δύσκολης καθημερινότητάς τους, οι μετανάστες σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Καλαί στην Γαλλία, είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το έργο του Σαίξπηρ «Άμλετ», και μάλιστα από τον θίασο του θεάτρου Globe.

Ποπκόρν σε σακουλάκια μοιράστηκε στον κόσμο, κάποιοι από τους οποίους πρώτη φορά το δοκίμαζαν…..

Όμως πέρα από το διασκεδαστικό κομμάτι … πως θα ακούγονταν στα αυτιά τους, αυτό το “ΤΟ ΒΕ or NOT TO BE” ????????

This slideshow requires JavaScript.

Actors from Shakespeare’s Globe perform Hamlet to migrants at the Good Chance Theatre Tent in the Jungle Refugee Camp in Calais, France

«Πηνελόπη Δέλτα» στο θέατρο της Ημέρας

Μετά την επιτυχία της προηγούμενης θεατρικής σεζόν
η «Πηνελόπη Δέλτα», ως μια γυναίκα σημερινή,

στο Θέατρο της Ημέρας για 2η χρονιά

 

Μετά την επιτυχία της περασμένης θεατρικής σεζόν, το ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ, παρουσιάζει για 2η συνεχή χρονιά, το έργο «Πηνελόπη Δέλτα» του Γιώργου Α. Χριστοδούλου σε σκηνοθεσία Ανδρομάχης Μοντζολή, η οποία αντιμετωπίζει την κορυφαία ηρωίδα ως μια γυναίκα σημερινή που έχει πολλά να πει στην εποχή μας.

Την Πηνελόπη Δέλτα ενσαρκώνει η Τζένη Καλλέργη. Νέος πρωταγωνιστής

Australia’s Strange Fruit – “Αέρινοι χορευτές”

Οι Strange Fruit,  ηθοποιοί- χορευτές χορεύουν 5 μέτρα πάνω από τη γη παρασύροντας τους θεατές σε κόσμους γεμάτους χρώματα και μουσική.

Η ομάδα από την Αυστραλία, τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί σε πολλές χώρες, συμμετέχοντας σε  φεστιβάλ και κατατάσσεται επάξια στην κορυφή των θεαμάτων θεάτρου του δρόμου.

Αγγέλων Βήμα – Τόπος Συνάντησης Ανατολής-Δύσης

Το διατηρητέο κτίριο της οδού Σατωβριάνδου 36, στην Ομόνοια, αγοράσθηκε το 2000 για να γίνει ακριβώς αυτό που βλέπουμε σήμερα: ένας Τόπος Συνάντησης Ανατολής-Δύσης μέσα από τον πολιτισμό.

This slideshow requires JavaScript.

 

Οι φωτογραφίες των πινάκων είναι από την έκθεση της Ειρήνης Μπαδόλα “Non Representanional” που με ενθουσίασαν περισσότερο από την παράσταση που είδα……

Όλη του η γειτονιά ήταν, έτσι κι αλλιώς, από τότε, ακριβώς αυτό. Ένα πολύβουο, πολύχρωμο, πολυπολιτισμικό νησί γεμάτο με όλων των λογιών τα δέντρα και όλων των λογιών τα πουλιά μέσα στην καρδιά της πόλης μας.

International Mime Festival 2015

International Mime Festival
στη Θεσσαλονίκη
Contemporary Visual Theater
Ένας νέος θεσμός γεννιέται –
2, 10, 22 Οκτωβρίου & 7 Νοεμβρίου 2015

‘Ενας νέος θεσμός δημιουργείται στη πόλη, το πρώτο Διεθνές Mime Φεστιβάλ, ένα ιδιαίτερο φεστιβάλ παραστατικών τεχνών μικρής φόρμας.

Κάποιες από τις πιο εντυπωσιακές και απόλυτα πρωτότυπες παραστάσεις του εξωτερικού, όπου το λόγο αντικαθιστά μονάχα η έκφραση, παρουσιάζονται στις σκηνές του Μεγάρου Μουσικής.

Το σώμα, η μουσική, τα εφέ, αλλά και όλες οι σύγχρονες τεχνικές του σωματικού θεάτρου και του τσίρκου συνδυάζονται και δημιουργούν νέες φόρμες θεατρικής έκφρασης. Εδώ, οι λέξεις παραμερίζουν και δίνουν τη θέση τους σε μια άλλου είδους «ομιλία» που αναμένεται να συναρπάσει και να ενθουσιάσει το κοινό της Θεσσαλονίκης…