Category EFI’SOUL
Δονήσεις ….με όνομα ΤΖΕΝΗ
Αφιερωμένο στην αδελφούλα μου …. εκεί ψηλά στο δικό της ουρανό ……
Τζένη, γελώντας θα μπορούσες να ρωτήσεις,
γιατί “Στην Τζένη” απευθύνω τα τραγούδια μου,
Όταν για σένα μόνον ο σφυγμός χτυπάει πιο γρήγορα,
Όταν για σένα το τραγούδι μου ηχεί μ’απελπισία,
Κι όταν εσύ μονάχα με εμπνέεις,
Όταν σε κάθε λέξη βρίσκω τ’όνομά σου,
Όταν χαρίζεις μελωδία σε κάθε ήχο,
Κι όταν η κάθε ανάσα σου είναι θεϊκή,
Γλυκά τ’ωραίο σου όνομα ηχεί
Και ο ρυθμός του πάλι μου μιλάει
Κι ο πλούσιός του ήχος είναι μουσική,
Σαν τις δονήσεις των πνευμάτων στο σκοτάδι
Και σαν την αρμονία κάποιας χρυσής χορδής,
Μιας ύπαρξης υπέροχης και μαγικής…..
To ORIENT EXPRESS στο τρένο του Ρουφ
To ORIENT EXPRESS έφτασε στην Κωνσταντινούπολη και σας καλημερίζει……..
Είχα την τύχη να είμαι χθες επιβάτης αυτης της ιστορικής μουσικής διαδρομής ..Παρίσι, Μόναχο, Βιέννη, Βουδαπέστη, Βουκουρέστι, Κωνσταντινούπολη…….. ΑΠΛΑ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ ………
Ξεκίνησε τα δρομολόγια του κάπου στα 1883. Το Orient Express ήταν σύμβολο πολυτέλειας και άνεσης για τους ταξιδιώτες του 19ου αιώνα.
Έμεινε γνωστό επειδή για δεκαετίες ήταν το βασικό μέσο μεταφοράς βασιλιάδων, πριγκίπων, πρωθυπουργών, αρχηγών Κρατών, μαζί με λαθρέμπορους, εγκληματίες, τυχοδιώκτες και πάσης φύσης τσαρλατάνους, που έψαχναν να βρουν τη δόξα και την περιπέτεια από την κοσμοπολίτικη Ευρώπη και το Παρίσι, στην Ανατολή και στην Κωνσταντινούπολη. Continue reading
Μακριά σου … μισή…
Τέσσερα χρόνια .. και ακόμα δεν μπορώ να συνηθίσω στην ιδέα της απώλειάς σου Τζενούλα μου…..
Όταν αρρώστησες εσύ ήσουν η γενναία κι εγώ η άρρωστη.
Εσύ το αποδέχτηκες κι εγώ τα έβαλα με Θεούς και δαίμονες.
Αυτό το θάνατο δεν μπόρεσα ποτέ να τον ξεπεράσω……
Είμαι μισή….
Κάθε φορά που κάτι καλό ή κάτι κακό συμβαίνει στη ζωή μου, θέλω να σηκώσω το τηλέφωνο για να το μοιραστώ μαζί σου….
Μα …. λείπεις… θα λείπεις….. ΠΑΝΤΑ .. και αυτό … δεν αλλάζει …… με ΤΙΠΟΤΕ……
Μου λείπεις…………… απίστευτα πολύ……..
Κλείνω τα μάτια μου και προσπαθώ να θυμηθώ το γέλιο σου, τη μυρωδιά σου, το άγγιγμά σου…… έρχεσαι λίγο και σε χάνω ξανά….
Ακόμα και οι φωτογραφίες … δεν μπορούν να μου δώσουν αυτό που ζητώ…..
Θέλω να σ’ αγκαλιάσω να νοιώσω τη ζεστασιά σου …. θέλω να σ’ ακούσω να μιλάς …. θέλω να σε δω να καμαρώνεις τις κόρες σου που γίνανε ολόκληρες κοπέλες………
Θέλω αλλά δε γίνεται …….
Πριν λίγο καιρό μια υποψία για κάτι που ίσως μ’ έφερνε πιο γρήγορα κοντά σου ….. στην αρχή με φόβισε … μετά ένοιωσα πως αν ήταν να γίνει .. τουλάχιστον ίσως σε ξανάβρισκα….
Μα ίσως δε με θες ακόμα .. να’ μαι εκεί .. όσο γίνεται στη θέση σου … να τις προσέχω .. να τις καμαρώνω εγώ…..
Τέσσερα χρόνια …. και ο πόνος μεγαλώνει….. τέσσερα χρόνια ….
Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα σου εκεί στα αστέρια ……..
Εχθροί και φίλοι…
Αν ο κροκόδειλος έφαγε τον εχθρό σου,
αυτό δεν σημαίνει πως έγινε και φίλος σου.
Γκαίτε
Η κρίση τέχνας κατεργάζεται
Συχνά αντιλαμβανόμαστε τη δημιουργικότητα ως κάτι που είτε έχεις είτε όχι.
Σύμφωνα όμως με μία μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Harvard, η δημιουργικότητα είναι κατά 85% μία επίκτητη ικανότητα.
Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να τη βελτιώσεις
Δεν αντέχω τους ανθρώπους που λένε βαριέμαι……
Βρες κάτι να κάνεις…… Αν ψάξεις σίγουρα θα βρεις….
Στην εποχή μας ειδικά δεν υπάρχει η δικαιολογία…. ότι και να κάνεις θέλεις λεφτά….
Το διαδίκτυο αν το εκμεταλλευτείς σου δίνει άπειρες ευκαιρίες να μάθεις…..
Και ας μην γίνεις τέλειος… τουλάχιστον απασχολείς το μυαλό σου και γίνεσαι δημιουργικός, αποφεύγοντας την κατάθλιψη……
Να….. για του λόγου το αληθές μια δική μου προσπάθεια……
efi’s crafts
Ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα
XΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΑΝΟΥΛΑ ΜΟΥ!!!!
Έτσι πορεύομαι στη λίμνη Αχερουσία.
Σε μια σχεδία μια ζωή, σε ένα σώμα.
Κι αυτό που θα ‘θελα μονάχα στην ουσία,
ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα.
Σε μια σχεδία μια ζωή, σε ένα σώμα.
Κι αυτό που θα ‘θελα μονάχα στην ουσία,
ένα φιλί από της μάνας μου το στόμα.
Γνώρισα πόλεις μονοπάτια και ανθρώπους.
Πρώτα αλλιώς μετά αλλιώς, μέχρι που είδα…
όλα τα λάφυρα βρωμίζουνε τους κόπους
και ο χρυσός, στα χέρια πέτρωσε του Μίδα…
Το χαμόγελο του Μπαμπά – ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΕΟΠΟΥΛΟΣ
Αν ήσουν εδώ σήμερα το σπίτι μας θα ήταν γεμάτο κόσμο
για τη γιορτή σου ….
ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ!
Κολώνα του σπιτιού!
Σε φώναζε η μαμά.
Και ‘συ,
πίνοντας τον καφέ σου
στο τραπεζάκι της κουζίνας,
την άκουγες με ικανοποίηση.
Τις κρύες νύχτες του χειμώνα,
μου ‘λεγες παραμύθια ..
Αλήθεια.. που τους έβρισκες
τόσους βασιλιάδες;
Aerosmith Armageddon -I don’t want to miss a thing
JIMAKO!!!
Feel your heart so close to mine
And just stay here in this moment
For all the rest of time…..
Σπασμένα ποδήλατα
September’s reminding July
It’s time to be saying goodbye…*
Για κάποιες αναχωρήσεις που δεν αντέχονται ……
ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΜΟΥ……..
Πάμε βόλτα στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο??
Το Αττικό Πάρκο ανοίγει στις 9 το πρωί και παραμένει ανοιχτό μέχρι τη δύση του ηλίου
Photo gefi63/16
Η καλύτερη ώρα να επισκεφτείς το Αττικό Πάρκο είναι, αν έχεις υπ’ όψη σου τα ωράρια των εκπαιδευτικών ξεναγήσεων. Γιατί σίγουρα θα είναι κρίμα να φτάσεις μέχρι τα Σπάτα, να κόψεις μια χαρά τα εισιτήρια και μετά να αντιληφθείς ότι δεν μπορείς να δεις τα δελφίνια, επειδή το πρόγραμμα της ξενάγησης έχει ήδη ξεκινήσει.
Ή να χρειάζεται να περιμένεις κάποιες ώρες για να μπεις στο επόμενο. Ανάλογα λοιπόν με το τι σας ενδιαφέρει να δείτε με την οικογένεια ή με την παρέα, κανονίζετε και το πότε θα φτάσετε στο Αττικό Πάρκο.
The Big Friendly Giant / Ο Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας
Σινέ Άλσος Φιλαδέλφειας …..το είδαμε και το προτείνουμε για όσους θέλουν τα κάνουν όνειρα θερινής νυκτός……..
Νέα ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ που αποφάσισε να μεταφέρει στο σινεμά την ομώνυμη ιστορία του Ρόαλντ Νταλ, του μεγάλου παραμυθά που έχει μαγέψει εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο. Μια ταινία για όλη την οικογένεια που θα αγαπήσουμε μικροί και μεγάλοι! Ο «Μεγάλος Φιλικός Γίγαντας» είναι μια ιστορία για δύο μοναχικές ψυχές που, βρίσκοντας η μία την άλλη, δημιουργούν το δικό τους σπίτι στον κόσμο, μια δική τους οικογένεια.
“Sempre Viva”
Στα Κύθηρα έχει κάτι μικρά κίτρινα λουλουδάκια που λένε πως ζούν για πάντα, τα λένε δε sempre viva. Αυτά ναι, είναι sempre viva, αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει τίποτα που ζει για πάντα. Άλλο από την επιθυμία ατόφια……
Στην απλωσιά εντός μου
Άπλωσα στον Ήλιο τα συναισθήματά μου
κι ήρθαν τα πουλιά και τα μοιραστήκαμε
κι έστειλαν φιλιά στα ηλιοαπλωμένα
οι γύρω σεμπρεβίβες και οι θυμαριές
κι οι ανεμοστρόβιλοι κόπασαν κοντά μου.
Κι η φουρτούνα σιώπησε, έσβησε ο αχός της
κι οι καρδιές των αστεριών τακα-τουκ στην πόρτα μου.
Κι απ’ την άμμο φύτρωσαν χίλιες δυο αγάπες
και στο στόμα κάθισαν κι έψελναν τραγούδια………
γ.π.κ-δρ.
Από την ΙΧΝΗ ΠΑΧΝΗΣ
Τα Κύθηρα τα βρίσκεις … αρκεί να τα ψάξεις!
Ο τόπος που σύμφωνα με τη μυθολογία γέννησε τη θεά Αφροδίτη, με τη νησιώτικη γοητεία, τις ξεχωριστές φυσικές ομορφιές και τις άγριες παραλίες είναι ένας προορισμός που είτε θα λατρέψεις είτε θα αποκλείσεις από τις καλοκαιρινές σου διακοπές.
Εγώ πάντως …………… Μ Α Γ Ε Υ Τ Η Κ Α !!!!!!
Φωτογραφίες : Έφη Γεωργοπούλου
Το Καψάλι του ποιητή των Κυθήρων – Γιώργης Δρυμωνιάτης
Κι ως με κρεμάς απ’ των ματιών σου τα τσιγκέλια
κι ως με κερνάς μ’ όλον του πόθου τον ανθό
κι ως μου χαρίζεις ένα κλάμα και δυο γέλια
τί άλλο θέλω πια , ο τρελός, να τρελαθώ;
Κράτα με πάνω στ’ ουρανού σου τα σαλόνια,
σύρε με κάτω στου κορμιού σου τον γκρεμό.
Είναι του κόσμου σου η άνοιξη αιώνια
κι εγώ μέσα στα πάθη σου εκκρεμώ!
γ.π.κ-δρ.
Φωτογραφίες : Έφη Γεωργοπούλου
Το πρώτο λιμάνι των Κυθήρων, μία από τις ωραιότερες παραλίες, οι δίδυμοι κόλποι, η δεσπόζουσα θέση του Κάστρου, ο φάρος πάνω στο βράχο, μια φαντασμαγορική αμφιθεατρική παράσταση με γείτονα το νησάκι της Χύτρας. Το Καψάλι είναι το επίνειο της Χώρας, της πρωτεύουσας των Κυθήρων.
Kαλοκαιρινές διεκδικήσεις…….
ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ
Όχι, δεν θέλω τίποτα κανείς να μου δώσει
θέλω μόνο να πάρω ό, τι είναι δικό μου
από αυτό το καλοκαίρι.
Giorgos Potamitis
Ο επιμένων “γοργονονικά”…..
‘Οποιος δεν έχει δουλειά ….. βρίσκει….χαχαχα!!!!
Προσπάθησα λοιπόν να φτιάξω μια γοργόνα από πηλό ……. αλλά ατύχησα……
Αυτή είναι η κατάληξη ….. ξύλινη τελικά ……μετά από πολλές μέρες αποχής λόγω απογοήτευσης….
Με υπομονή και πείσμα όλα γίνονται τελικά …
Να δες πως…. Continue reading
Όσοι τραβάνε συνεχώς φωτογραφίες είναι πιο χαρούμενοι!
Είστε με μια φωτογραφική μηχανή στο χέρι και τραβάτε συνεχώς φωτογραφίες; Μάθετε λοιπόν ότι αυτή είναι μια συνήθεια που μπορεί να σας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους.
Σύμφωνα με μια νέα αμερικανική έρευνα όσοι τραβάνε πολλές φωτογραφίες από τα αξιοθέατα και γενικά με ό,τι τους τραβάει την προσοχή γύρω τους, δεν (αυτο)καταστρέφουν τις ταξιδιωτικές και άλλες εμπειρίες τους, αντίθετα νιώθουν πιο ευτυχισμένοι σε σχέση με όσους δεν φωτογραφίζουν καθόλου.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Κρίστιν Ντιλ του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας «Personality and Social Psychology», μελέτησαν πάνω από 2.000 ανθρώπους.
Van Morrison – Reminds me of you
Everything I do, reminds me of you…..
Αδελφούλα μου ….. πόσο μου λείπεις……
Χους ει και εις χουν απελεύσει
Εγώ προς το παρόν πήρα …. ΑΝΑΒΟΛΗ …….
Δεν φεύγω. Δεν τελείωσα τίποτα. Έχω δουλειές.
** Έχω να γελάσω με την καρδιά μου.
** Έχω να μυρίσω μωρουδίστικα κεφάλια.
** Έχω να πηδήξω στη θάλασσα από έναν ψηλό βράχο και να φοβάμαι.
** Έχω να σβήσω κεράκια. Να χορέψω ένα τραγούδι που ακόμα δεν έχει γραφτεί.
** Έχω να δώσω αγάπη. Πολλή αγάπη. Από αυτή που σε κάνει να κλαις.
** Έχω να κλάψω. Αλλά όχι έτσι…..
http://harddog-sport.blogspot.gr/2012/09/blog-post_5072.html
Summer in our office
Ένας κορμός δέντρου πάνω στο γραφείο μας …. συνεργασία με την Ειρηνούλα μου και κάθε εποχή αλλάζουμε διάθεση….
Σήμερα φέραμε το καλοκαιράκι !!! Άντε και καλό μήνα!!!!!!
ARCHIVE – YOU MAKE ME FEEL
For you JIM
Οι κούνιες – Φάμπιο Μοράμπιτο
Ο καθένας μας ξέρει τις κούνιες,
είναι απλές όπως ένα κόκκαλο
ή όπως ένας ορίζοντας.
Λειτουργούν με έναν επιβάτη
και για τη συντήρησή τους αρκεί
να τις ξαναβάφει κανείς που και που.
Κάθε γενιά τις περνάει ένα χέρι
με ένα καινούργιο χρώμα
(για να εξυμνήσει τα δικά της παιδικά χρόνια),
αλλά κατά τα άλλα τις αφήνει ως έχουν.
Κανένας δεν προσπαθεί να βρει καινούργιο ντιζάιν
για τις κούνιες, ουδέποτε υπήρξαν
αγώνες ή μαθήματα κούνιας,
τις κούνιες δεν τις κλέβει κανείς,
ποτέ το ραδιόφωνο δεν μεταδίδει το τρίξιμο
που κάνουνε οι κούνιες.
Οι άνθρωποι κάθε γενιάς τις βάφουν
με άλλο χρώμα,
για να θυμούνται τις κούνιες εκείνες
που σαν ήταν παιδιά τους μύησαν
στο κούνια μπέλα,
στη μελαγχολία,
στη μάταιη προσπάθεια
να θέλουν να είναι διαφορετικοί από τους άλλους,
εξαντλώντας έτσι σαν παιδιά
και τις τελευταίες δυνάμεις τους
για κάτι το ακατόρθωτο,
με την ελπίδα να μεταμορφωθούν,
ως ότου κάποια μέρα, χωρίς να χύσουν
ούτε ένα δάκρυ, κατέβηκαν από την κούνια τους
και ξαναβρήκαν τον εαυτό τους
και το καθαρά προσωπικό τους όνομα,
ένα βήμα πια πιο κοντά στον μακρινό ακόμα θάνατο.
Κύθηρα από ψηλά
Ax καλημέρα στα Κύθηρα από ψηλά … προσεχώς κοντά σας!!!!!!
Ταξίδι στα Κύθηρα με drone. Δείτε τα εντυπωσιακά πλάνα που κατέγραψε το drone και παρουσιάζουν την ομορφιά του νησιού από ψηλά.
Bryan Ferry – Slave To Love
Your slave …….
Barry White – You’re the first, my last, my everything
FOR YOU !!!!!
Φύσα ἀγεράκι – Άγγελος Βλάχος
efi’s driftwood crafts
…..Πέτα, βαρκούλα μου, φύσα ἀγεράκι,
φτάσαμε, φάνηκ᾿ ἡ ἀκρογιαλιά.
Φάνηκε, νάτο, τὸ ἄσπρο νησάκι
καὶ ἡ γλυκειὰ θὰ φανεῖ ἀγκαλιά.
Απ΄ το αεροπλάνο – Σώτια Τσώτου
Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ’ ανέβω σ’ ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω
Κι όλοι αυτοί που σε πικράνανε
από ψηλά αν τους κοιτάξεις
θα σου φανούν τόσο ασήμαντοι
που στη στιγμή θα τούς ξεχάσεις
Καλημέρα λέμεεεε !!!!!!!!!!!!!!!!
Χριστός Ανέστη!!
Άντε και στα δικά μας!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
Επιτάφιοι – Πλάκα 2016
Ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία!!
Μόνο και μόνο για αυτό αξίζει να μείνει κανείς στην ΑΘήνα!!!!
Μάνος Λοϊζος ~ Πόσο σ΄ αγαπώ
Πόσο σ’ αγαπώ JIMAKO μου!!!!!
Πόρτες …..
Να μπορούσαμε λέει , πριν μιλήσουμε, να περνούσαν τα λόγια μας από τρεις πόρτες:
Στην πρώτη να ρωτούσαμε τον εαυτό μας , “είναι αλήθεια”;
Στην δεύτερη, “είναι απαραίτητο”; και
Στην τρίτη, είναι ευγενικό;
~~~~~~~~~~
Από ένα σούφι…
Aντί-δωρο γενεθλίων – Ελένη Γούναρη
Να γνώριζε άραγε όταν την πλησίαζε
μ’ εκείνα τα μπασταρδεμένα μάτια
πως για όλα τ’ άλλα
ήταν εκ γενετής τυφλή;
Και ουρανός και θάλασσα
Και ουρανός και θάλασσα, επαναλάμβανε
Σώπαινε, της έλεγα
Μην απαντάς στα όνειρα, σώπαινε
Μήτε ουρανός, μήτε θάλασσα
Επιπόλαιες νύχτες..
L.N.E
Όσο/α χρόνο/νια θες!
αντί-δωρο γενεθλίων για την.. Efi Georgopoulou
Ελένη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το δώρο σου!!!!
Leonard Cohen – A Thousand Kisses Deep
JIMAKO FOR YOU!!!!
Tα τσαρουχάκια που δεν πήρες ποτέ – ΝΙΚΟ ΚΟΕΜΤΖΗ
1973 σαν σήμερα μακελειό σε κέντρο διασκέδασης της Αθήνας από τους αδελφούς Κοεμτζή για μια παραγγελιά. Απολογισμός: Τρεις νεκροί αστυνομικοί και δύο τραυματίες. Λίγο αργότερα, ο Διονύσης Σαββόπουλος θα εμπνευστεί από το γεγονός στο τραγούδι του «Μακρύ Ζεϊμπέκικο για το Νίκο».
Φωτο : ΕΦΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ (Σεπτέμβριος 2011)
Αγαπημένε Νίκο….
Εδώ και αρκετούς μήνες είχα καθημερινά πέρασμα από το πόστο σου …
πριν λίγο καιρό στάθηκα κάτω από τη σκιά του δέντρου που έστηνες το τραπεζάκι σου και σε παρατηρούσα σιωπηλά….
Είχες τα πιο περίεργα μάτια που έχω δει στη ζωή μου….
Ζωντανά, γεμάτα σπίθα και πόνο συνάμα….
Μάζευες τα υπάρχοντά σου μονολογώντας για το ότι δεν είχες δώσει ούτε ένα βιβλίο….
Έτσι σηκώθηκα και σε πλησίασα….
Λοιπόν προλαβαίνω να αγοράσω ένα εγώ? σε ρώτησα….
Αυτό ήταν …
Μιλήσαμε πολύ από εκείνη τη μέρα …
Σε γνώρισα μέσα από το βιβλίο σου…
Σε γνώρισα μιλώντας σου….
Αναρωτήθηκα πάρα πολλές φορές αν …. αν ήταν δικό μου παιδί ένα από αυτά που άδικα έφυγαν εξαιτίας μιας κακιάς στιγμής….
Δεν ξέρω Νίκο … ειλικρινά δεν ξέρω πως θα σε έβλεπα τότε…
Τώρα όμως πραγματικά αναγνώριζα ένα πολύ ευαίσθητο, τυρρανισμένο άνθρωπο… μα σίγουρα ΑΝΘΡΩΠΟ….
Έγραφες κάπου στο βιβλίο σου… για κείνα τα τσαρουχάκια που πάντα περίμενες να σου φέρει ο πατέρας σου … και ήθελα να στα πάρω για να σου δώσω λίγη χαρά…
Δεν πρόλαβα…. εγώ…
δεν ήσουν τυχερός και εσύ ποτέ να τα λάβεις….
Σ’ ευχαριστώ για όσες ώρες μου μίλησες …
Σ’ ευχαριστώ για το κουράγιο που μου έδινες …
και για τις συμβουλές…
ΚΑΛΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΝΙΚΟ…. ΚΟΕΜΤΖΗ!!!
Το λεβεντοκόριτσο (όπως μ’ έλεγες)
ΕΦΗ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ
4η Συνάντηση Συγκροτημάτων 60s-70s
Πήγαμε, είδαμε, και θυμηθήκαμε τα νιάτα μας!!!!!!
*O Δάκης είχε ένα ατύχημα και στη θέση του εμφανίστηκε η Μπέσυ Αργυράκη και ο Πασχάλης παρόλο που ήταν κρυωμένος μας είπε τρια τραγούδια!!!
Ήταν πράγματι μια υπέροχη επιστροφή στις αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων!!!!!
Όλα ξεκίνησαν πριν από 5 πέντε χρόνια, σε μια συνάντηση του ΄Αλκη ΄Εξαρχου με τον Νίκο Παναγόπουλο πιανίστα των Sounds, που είχαν την ιδέα να ξαναβρεθούμε να τα πούμε από κοντά, για ένα reunion όλης της μεγάλης pop – rock παρέας των 60s και 70s, με τη συμμετοχή των μελών των τότε συγκροτημάτων.
Με την βοήθεια της κας Μαριέττας Μαρκέτου-Παναγοπούλου δημιουργήθηκε στο Facebook η δημοφιλής σελίδα της ομάδας μας μέσα από την οποία συντονίστηκε ή πρώτη συνάντηση των συγκροτημάτων 60’S-70’S.
Εκείνη η 1η συνάντηση ήταν τόσο επιτυχημένη που δημιουργήθηκε άμεσα η ανάγκη για ένα Continue reading
Keep walking
Ελάφια στην Πάρνηθα
Ποια είναι η καλύτερη φωτογραφική μηχανή;
Αυτή που έχεις μαζί σου!
Κατεβαίνοντας χθες λίγο πιο κάτω από την Αγία Τριάδα στην Πάρνηθα είδαμε τρία ελάφια!!!
Το ένα ήταν “τολμηρό” και κατέβηκε ως το δρόμο, όπου πιτσιρίκια το τάϊζαν καρότα!!!
Την επόμενη φορά θα πάμε πιο οργανωμένοι και εμείς χαχαχα!!!!
Το ιστορικό της παρουσίας ελαφιών στην Πάρνηθα
Από τις μαρτυρίες αρχαίων συγγραφέων, όπως ο Σοφοκλής, ο Πλάτων, ο Παυσανίας, αλλά και νεώτερων περιηγητών, τα ελάφια υπήρχαν στην Πάρνηθα από την αρχαιότητα έως και τον 19ο αιώνα. Τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και την πρώτη του 20ου είχαν απομείνει πολύ λίγα άτομα από τον φυσικό πληθυσμό, τα οποία αναζητούσαν καταφύγια στα πιο πυκνά και απόμερα δάση ελάτης.
Το Πάρκο των Ψυχών, η ζωντανή μνήμη του Σανατόριου Πάρνηθας
Μάιος 1912: Η Διοίκηση του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός αποφασίζει την ίδρυση Σανατορίου στην Πάρνηθα με σκοπό την νοσηλεία και θεραπεία των ανθρώπων οι οποίοι έπασχαν από τη μάστιγα της εποχής, τη φυματίωση.
Photo gefi63
Χιλιάδες άνθρωποι νοσηλεύτηκαν κατά την 30ετή και πλέον λειτουργία του Σανατορίου απομακρυσμένοι από τις οικογένειες τους για μήνες ή και χρόνια. Ένας εξ αυτών, ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος την περίοδο εκείνη έγραψε την «Εαρινή Συμφωνία». Continue reading
Πού ‘σαι Θανάση?
Ένα καράβι από τα χέρια μου με ευχές για τον Καπετάν ΘΑΝΑΣΗ !!!!!!
«Είχα έναν παλιόφιλο, τα ίχνη του έχω χάσει
σ’ ένα στέκι απόμερο, το στέκι του Θανάση
Πού ‘σαι Θανάση, Πού ‘σαι Θανάση
ήθελα να σ’ αντάμωνα, η γρουσουζιά να σπάσει»…
Φρούτσου φρούτσου το φουστάνι
Ήρθανε, ωραία κόρη,
ήρθαν οι Αμερικάνοι.
Ήρθαν οι Αμερικάνοι
μέρα νύχτα στο σεργιάνι.
Με γαρούφαλο στο πέτο,
για να παντρευτούνε φέτο.
Τα κορίτσια τα καημένα
βγαίνουν έξω στολισμένα.
Φρούτσου φρούτσου το φουστάνι,
πάρτε μας Αμερικάνοι.
Μη γυρεύετε παράδες,
του διαβόλου κερατάδες!
Σε καιρούς χαλεπούς ακόμα και οι μινιατούρες μπορούν να δώσουν χαρά !!!!
Καλή εβδομάδα λέμεεεεεεε!!!!!!!!!
Καλή χρονιά με Calexico ~ Roll Tango
Απίστευτο κομμάτι…. το tango και τα Σμυρναίικα γίναν ένα… με την μοναδική ερμηνεία και του Eric Burdon !!!
Πάμε λέμεεεεεε καλή χρονιά να έχουμε!!!!!!
2016 Σ’ ΑΓΑΠΩ
Κλείνω τα βλέφαρα τα μάτια ανοιχτά
παίρνω βαθιές αναπνοές απ’ τη ζωή σου
τρέχουν σαν άλογα τα χρόνια φτερωτά
κι εγώ κρατιέμαι από την αναπνοή σου……
2016 ΕΥΧΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ …. ΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΕΣ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΠΟΥ ΜΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕΣ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑ!!
Στίχοι:
Ηλίας Κατσούλης
Μην είσαι νούμερο – Ιφιγένεια Βήττα
Οι άνθρωποι αγαπούν πολύ τους αριθμούς, όλα τα μετράνε. Το ύψος και τα κιλά μου, πότε γεννήθηκα, πόσο τους αγαπώ. Όλα τα ζυγίζουν για να τα φέρουν στα μέτρα τους.
Έχω ζήσει πολύ, αλλά αυτό δεν το ξέρουν, γιατί η ηλικία μου δεν έχει καμιά σχέση. Είναι απλά, ένας αριθμός. Αγάπησα, πόνεσα, αποχαιρέτησα και κράτησα ανθρώπους με τα χέρια μου. Έκλαψα γοερά για να μάθω να γελάω, φοβήθηκα απύθμενα για να γίνω θαρραλέα, μίλησα πολύ για να μάθω να σιωπώ. Ίσως πια να κουράστηκα, να θέλω να ζήσω χωρίς αριθμούς.
Δεν είμαι το πορτοφόλι μου, δεν είμαι ούτε το νούμερο των παπουτσιών μου. Δεν είμαι τα ρούχα που φορώ, ούτε και το περιεχόμενο της τσέπης μου. Αν κάποιος, έστω και ένας, κοιτούσε την ψυχή μου, θα έβλεπε τα αμέτρητα, τα σημαντικά, όλα όσα δεν μπορείς ποτέ να δεις με γυμνό μάτι. Εκείνα που βλέπεις μόνο με την καρδιά σου.
Θα έβλεπε αγάπη, μπαλόνια, καλοσύνη, ανθρωπιά, σοκολάτες, φιλότιμο, ευγένεια. Μα οι άνθρωποι, αγαπούν πολύ τους αριθμούς και εγώ βαρέθηκα να είμαι το 1.
Το ένα, είναι ο πιο μοναχικός αριθμός, για αυτό σου λέω, μην είσαι νούμερο…
Τα Σικελικά Ποιήματα του Νικηφόρου Βρεττάκου
JIMAKO for YOU!!!!
Τα ματάκια του μου΄λεγαν:
«Θ ’ανατείλει ο ήλιος».
Κ’ εγώ του απαντούσα:
«Κράταγέ με καλά».
Φέτος αντί για δέντρο – Γ. Ποταμίτης
Φέτος αντί για δέντρο
θα στολίσω με το φως τους κάποιες μνήμες
θα τις τινάξω από τη λήθη
και θα σηκώσω τα πεσμένα τους κλαδιά
για να τους στέκουν πιο ψηλά τα πρωινά
και να κρατάνε πιο πολύ τα μεσημέρια
θα τα χαϊδεύουν τρέμοντας τα χέρια
κι όπως θα πέφτουνε τα ψεύτικα τα χιόνια
και κάτι αστέρια χρυσαφιά από χαρτόνια
θα φτιάξουν στην κορφή μιαν αγκαλιά.
Αφιερωμένο στην αδελφούλα μου που φέτος έκλεισε τρία χρόνια μακριά μας!!!
Δωράκια…. από ψυχής
Πέτρες, πηλός, ξύλα, μπουκάλια και η αγάπη μου για τους φίλους μου επιστρατεύτηκε ….. για τις φετινές γιορτές!
KAΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ με ΥΓΕΙΑ!!!!
Αν δεν υπάρχουν χρήματα για δώρα, μπορούμε να προσφέρουμε αυτό που έχουμε: αγάπη, ελπίδα, ενθάρρυνση, ευθυμία, χαρά και χρόνο.
Άλλωστε, τα Χριστούγεννα είναι εποχή χαράς, καλής πίστης και αγάπης.
Κι όπως θα παίρνω τις στροφές
Φιγούρες από πηλό ζωντανεύουν τις νύχτες και χορεύουν ……
Λίγος πηλός …. ένα κερί και οι σκιές μερακλώνουν και στήνουν χορό χαχαχα!!!!
΄Ενα φανάρι”παίζει τζαζ”
Αφού έκανε και με το παραπάνω το χρέος του έξω στη βεράντα….. ντύθηκε “τζαζ” και μπήκε μέσα χαχαχα!!
Ντεκουπάζ σε ένα παλιό φανάρι …. hand “mad”efi decoupage
Όπου φυσάει ο άνεμος πάω
Απίστευτη η θάλασσα χθες στην Βάρκιζα και στο Καβούρι, αλλού έκαναν μπάνιο, αλλού γέμισε η θάλασσα επίδοξους surfers, σανίδες, πολύχρωμους αετούς από ένα νέο άθλημα το kite skiing !
«Οι πρώτες εικόνες σανιδοκωπηλασίας έρχονται στο τέλος του 19ου αιώνα από τους ιθαγενείς στη Χαβάη, στη Νότια Αφρική και
Continue reading
