Αυτοδίδακτη αντοχή …

κι αν χιονίζει και αν βρέχει τ’ αγριολούλουδο αντέχει….

 

ΚΙΚΗ ΚΥΡΙΜΗ-ΜΟΝΟΠΟΡΤΗ

“Φταις εσύ !” και σίγουρα όχι εγώ … (ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΪ)

Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη σχέση τους, τείνουν να κατηγορούν τον σύντροφό τους. Βλέπουν καθαρά ποια είναι η αλλαγή που χρειάζεται να κάνει ο άλλος ώστε να λειτουργήσει η σχέση, αλλά τους είναι πολύ δύσκολο να δουν τι είναι αυτό που κάνουν οι ίδιοι και δημιουργούν προβλήματα.

Είναι πολύ συνηθισμένο να ρωτήσεις κάποια γυναίκα σε μία συνεδρία ζεύγους:

«Τι σου συμβαίνει;»

Και να σου απαντήσει:

«Αυτό που μου συμβαίνει, είναι πως ο άντρας μου δεν καταλαβαίνει…»

Οι ‘Καταστερισμοί’ του Ερατοσθένους του Κυρηναίου

 

Πρόκειται για μέρος ενός έργου όχι ιδιαιτέρων αξιώσεων, τόσο εξαιτίας του αντικειμένου του όσο και λόγω των φθορών που έχει υποστεί. Έχει όμως μια σπουδαιότητα. Είναι έργο του Ερατοσθένους!

Αναφέρεται σε 44 αστερισμούς των δύο ημισφαιρίων της ουράνιας σφαίρας, περιγράφει δε συνοπτικά τους αντίστοιχους μύθους τους και τους κυριότερους αστέρες που τους αποτελούν.

Secretum: Cupboard 55, Βρετανικό Μουσείο

Τι δεν ήθελαν να δείτε στο Βρετανικό Μουσείο – Τίτος Χριστοδούλου

 

This slideshow requires JavaScript.

Είχα πρωτογράψει για το ερμητικόν ερμάριον 55 (cabinet 55) στο British Museum σε παροικιακή εν Λονδίνω εφημερίδα, το 1996, που αναδημοσίευσε η Απογευματινή των Αθηνών, κι έκτοτε, αναδημοσίευσαν ανωνύμως και κυπριακές εφημερίδες. Πρόκειται για πονηρά αντικείμενα που έκριναν οι επίτροποι του Μουσείου ακατάλληλα για κοινή θέα κι έκρυψαν το 1865 σε ερμητικά κλειστό ερμάριον, με τον αριθμό 55.

Ένα από τα πρώτα τέτοια πονηρά (μη) εκθέματα ήταν το Άγαλμα της Tara, που εκρύβη από την δημόσια θέα ήδη το 1830. Tο Secretum, που δημιουργήθηκε επίσημα το 1865, οφείλει την δημιουργία του στον Νόμο περί Ασεμνων Δημοσιεύσεων του 1857 (Obscene Publications Act).

Biagio Antonacci – Buon giorno bell’anima

Ο ΔΙΠΛΟΣ ΕΡΑΣΤΗΣ – L’ AMANT DOUBLE

 

Η Chloé (Marine Vacth), μια ευάλωτη νεαρή γυναίκα με καταθλιπτικές τάσεις, αρχίζει ψυχοθεραπεία και ερωτεύεται τον ψυχίατρο της Paul (Jérémie Renier).

Μερικούς μήνες αργότερα μετακομίζουν στο ίδιο σπίτι και σύντομα ανακαλύπτει ότι ο εραστής της κρύβει την πραγματική του ταυτότητα.

Σενάριο/Σκηνοθεσία: François Ozon Παίζουν: Marine Vacth, Jérémie Renier, Jacqueline Bisset, Myriam Boyer, Dominique Reymond

“Το Δεύτερο φύλο” – Simone de Beauvoir

 

Σαν σήμερα 9 Ιανουαρίου 1908 γεννήθηκε η Γαλλίδα συγγραφέας, διανοούμενη, φεμινίστρια, ακτιβίστρια και μούσα ζωής του υπαρξιστή φιλοσόφου Ζαν Πολ Σαρτρ, “Σιμόν ντε Μποβουάρ”

Συγκαταλέγεται στις μεγαλύτερες μορφές του 20ού αιώνα αλλά πάνω απ’ όλα ήταν αυτή που άλλαξε ριζικά τον τρόπο που οι κοινωνίες αντιλαμβάνονται τη γυναίκα.
Μετά το 1968 θεωρήθηκε η μητέρα του φεμινισμού.

Ως υπαρξίστρια η Μπoβουάρ αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας.

Επομένως “δεν γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται”.

«Το χιόνι» – Ανέστης Ευαγγέλου

efi’s crafts

(Στον Κρίτωνα Ζωάκο)

«Χιονίζει πάλι σήμερα.
Απ’ το παράθυρό μου
βλέπω τα δέντρα, τις στέγες των αντικρινών
σπιτιών, όλα μες στ’ άσπρα.
Θυμάμαι
ένα πρωί, σαν ήμασταν παιδιά -χαράματα ήταν
κι έτσι και τότε χιόνιζε- βγαίνω στον κήπο
και βρίσκω τ’ αδερφάκι μου.
Είχε ανοίξει
μια τρύπα μες στο χιόνι κι είχε μπει
μέσα κι έπαιζ’ εκεί με τ’ αρκουδάκι του.
Τι κάνεις
εδώ, του λέω, μονάχος, δεν κρυώνεις;

Δεν θα ξαναγυρίσω σπίτι σας, άκουσα τη φωνή του
οδυνηρά αινιγματική, γεμάτη πείσμα
και μια κακία που δε θα λησμονήσω
-κι έλαμπαν στο μισόφωτο τα ωραία του μάτια,
για ν’ απομείνει εκεί στους άθλιους πάγους
για ν’ απομείνει εκεί ανεξήγητα
παρ’ όλες έκτοτε τις συνεχείς εκκλήσεις μου.

Τη μέρα εκείνη μίσησα το χιόνι
κι ορθός, σε στάση προσοχής, μπρος στ’ αδερφάκι μου
ορκίστηκα να το πολεμώ μέχρι θανάτου.

Αυτά ήτανε τα πρώτα μου μαθήματα
πολύ προτού μάθω την αλφαβήτα.
Αργότερα,
όσο ο καιρός περνούσε κι ένιωθα
να μου έχει δωρηθεί από τους θεούς
της ομιλίας η χάρη, είναι γνωστό το χιόνι
πως όχι μόνο το κατάγγειλα με χίλιους τρόπους
παρά πως του αφιέρωσα για να το στιγματίσω
τις πιο παράφορες, πιο ρωμαλέες στροφές της ποίησής μου.

Σήμερα ωστόσο,
μισό σχεδόν αιώνα απ’ το πρωί εκείνο
των πρώτων παιδικών μου χρόνων,
χιονίζει πάλι.
Απ’ το παράθυρό μου
βλέπω τα δέντρα, τις στέγες των αντικρινών
σπιτιών, όλα μες στ’ άσπρα.

Πέφτει το χιόνι τώρα και σκεπάζει
με μια δική του απόρρητη δικαιοσύνη
τις πράξεις και τις παραλείψεις μας
τις χαρές και τις λύπες μας
τα μεγαλόπνοα σχέδια και τις μικρότητές μας
τους έρωτες
τις φιλίες
τα λάθη μας και τις εξάρσεις.

Κατευνάζει την αλαζονεία∙
διδάσκει την ισότητα∙
χορηγεί την ειρήνη.

Χιόνι της Ευσπλαχνίας -όχι της Ορφάνιας.
Χιόνι της Συγκατάβασης -όχι της Τιμωρίας.

Χιόνι της μυστικής αγάπης πια.»

(Από τη συλλογή Το χιόνι και η ερήμωση (χειρόγραφα – 1994) του Ανέστη Ευαγγέλου)

(Πηγή: http://greek-translation-wings.blogspot.gr/2008/07/blog-post_3685.html)