The Sword of Damocles

.

According to the story, Damocles was pandering to Dionysius, his king, and exclaimed to him that Dionysius was truly fortunate as a great man of power and authority, surrounded by magnificence.

In response, Dionysius offered to switch places with Damocles for one day so that Damocles could taste that very fortune firsthand. Damocles quickly and eagerly accepted the king’s proposal. Damocles sat down in the king’s throne surrounded by every luxury, but Dionysius, who had made many enemies during his reign, arranged that a huge sword should hang above the throne, held at the pommel only by a single hair of a horse’s tail to evoke the sense of what it is like to be king: though having much fortune, always having to watch in fear and anxiety against dangers that might try to overtake him.

Damocles finally begged the king that he be allowed to depart because he no longer wanted to be so fortunate, realizing that with great fortune and power comes also great danger.

King Dionysius effectively conveyed the sense of constant fear in which a person with great power may live.

Cicero used this story as the last in a series of contrasting examples for reaching the conclusion towards which he had been moving in this fifth Disputation, in which the theme is that having virtue is sufficient for living a happy life.

Cicero asks, “Does not Dionysius seem to have made it sufficiently clear that there can be nothing happy for the person over whom some fear always looms?”

 

Σύμφωνα με τον Κικέρωνα («Ερωτήσεις Τυσκυλανές», 5, 61-62) τις Συρακούσες της Σικελίας κυβερνούσε ο τύραννος Διονύσιος ο Πρεσβύτερος. Ανάμεσα στους αυλικούς του συγκαταλεγόταν ο αυλοκόλακας Δαμοκλής, ο οποίος φθονούσε τα πλούτη και ευημερία που απολάμβανε ο τύραννος Διονύσιος και συχνά τον μακάριζε.

Μία ημέρα ο Διονύσιος προσεγγίζοντας τον Δαμοκλή τον ρώτησε αν ήθελε ο ίδιος να πάρει τη θέση του απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια του άρχοντα αλλά μόνο για μία ημέρα.

Ο Δαμοκλής δέχθηκε με χαρά αυτήν την απρόσμενη πρόσκληση, απολαμβάνοντας όλα τα προνόμια. Με διαταγή του ίδιου του Διονυσίου του φόρεσαν τη βασιλική ενδυμασία και τον συνόδευσαν στη μεγάλη τραπεζαρία όπου μπορούσε να απολαύσει όποιο είδος φαγητού επιθυμούσε.

Ο Δαμοκλής απολάμβανε τη βασιλική μεταχείριση περιεργαζόμενος το χώρο γύρω του, όταν παρατήρησε πάνω από το κεφάλι του να κρέμεται ένα μεγάλο σπαθί το οποίο συγκρατούσαν τρίχες αλόγου, οι οποίες θα μπορούσαν ανά πάσα στιγμή να κοπούν με αποτέλεσμα το σπαθί να πέσει στο κεφάλι του.

Όταν ο Δαμοκλής εξέφρασε την απορία του σχετικά με το σπαθί στον Διονύσιο εκείνος του απάντησε:

«Το σπαθί το τοποθέτησα εγώ ο ίδιος εκεί για να μου θυμίζει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις για το λαό μου και σε πόσο μεγάλο κίνδυνο είναι η ζωή μου καθημερινά».

Ο Δαμοκλής όταν άκουσε την εξήγηση του Διονυσίου πανικοβλήθηκε συνειδητοποιώντας ταυτόχρονα πόσο διαφορετική είναι η ζωή ενός άρχοντα συγκριτικά με αυτό που πίστευε.

Για αυτό το λόγο άφησε αμέσως τη ζωή του άρχοντα αδιαφορώντας για τα μεγαλεία τις αξιώσεις και τις τιμές και ζήτησε να μεταφερθεί στη παλαιά ταπεινή του θέση.

Από αυτό το γεγονός προήλθε η φράση Δαμόκλειος Σπάθη, που χρησιμοποιείται συμβολικά είτε για να δηλώσει μία επικείμενη μεγάλη καταστροφή ή την απειλή τιμωρίας μεγάλου μεγέθους.

Η φράση χαρακτηρίζει τον συνεχή φοβερό και θανάσιμο κίνδυνο που μας απειλεί κάθε στιγμή όταν βάζουμε ως προσωπικές προτεραιότητες της ζωής μας τον εγωισμό την ματαιοδοξία και τον υλισμό.

Όπως ο τύραννος Διονύσιος υπό τον φόβο της τιμώριας άλλαξε και έγινε ταπεινός έτσι και αυτή η φράση είναι και μια προειδοποίηση για αλλαγή σε όσους ακολουθούν στη ζωής τους τον δρόμο της αλαζονείας, του υπερκαταναλωτισμού και αυτού της προσωπικής τους εφήμερης απόλαυσης έναντι του κοινού καλού.

 

https://en.wikipedia.org/wiki/Damocles

https://plus.google.com/101440786559611985881/posts

Advertisement