Woman in art

Ο ρόλος των γυναικών στην Επιστήμη

Είναι γενικά παραδεκτό ότι στην πορεία της ανθρωπότητας και κατά συνέπεια της επιστημονικής εξέλιξης, ο ρόλος των γυναικών ήταν καθοριστικός, σημαντικός και εντυπωσιακός.

Παρά τα καθιερωμένα ταμπού και τις διάφορες απαγορεύσεις και νοοτροπίες (τα οποία βέβαια έθεσε και καθόρισε το “ισχυρό” φύλλο) και δεν επέτρεπαν, να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό τα επιτεύγματα τους, η πορεία των επιστημόνων γυναικών, κάτω από άνισες συνθήκες ανταγωνισμού και συναγωνισμού, ήταν αυξιοθαύμαστη.

Ακόμη και σήμερα με πολύ μεγάλη δυσκολία γυναίκες επιστήμονες μπορούν να “ορθοποδήσουν” πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βέβαια. Οι φραγμοί, οι αποκλεισμοί και πολλές φορές η λεηλασία του έργου τους από άντρες “συνεργάτες” τους δεν λείπουν, αλλά αντιθέτως αποτελούν τον γενικό κανόνα μέσα στο οποίο προσπαθούν να σπουδάσουν, να εργαστούν και να σταδιοδρομήσουν οι γυναίκες γενικά και οι επιστήμονες γυναίκες ειδικότερα.

Από την Κλεοπάτρα και τη Μαρί Κιουρί στην Άννα Φρανκ και τη Μέριλιν Μονρόε: 30 γυναίκες σύμβολα, που έγραψαν Ιστορία

Ο Καρλ Μαρξ είχε πει: “Την ιστορία την φτιάχνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι, αλλά δεν την φτιάχνουν έτσι όπως θα ήθελαν. Δεν την φτιάχνουν κάτω από περιστάσεις που διαλέγουν οι ίδιοι, αλλά κάτω από τις περιστάσεις στις οποίες βρίσκονται”.

 

Αυτό συνέβη με τη 17χρονη Παρθένο της Ορλεάνης, Ιωάννα της Λωραίνης, που πολέμησε, κυνηγήθηκε και καταδικάστηκε ως αιρετική, να καεί ζωντανή. Αυτό συνέβη, με την Ινδιάνα πριγκίπισσα Ποκαχόντας, που έσωσε, σε ηλικία μόλις 12 ετών, από βέβαιο θάνατο τον ηγέτη της αγγλικής αποικίας του Τζέιμσταουν στη Βιρτζίνια, γυρίζοντας σελίδα στις σχέσεις των Ινδιάνων με τους Βρετανούς αποίκους.

«Τι σου ‘χω κάνει;» Αφιέρωμα στην ενδοοικογενειακή κακοποίηση των γυναικών

Ίσως αναρωτιέσαι γιατί να σου συμβαίνει αυτό, να αμφιβάλλεις για την αξία σου και να πιστεύεις ότι μάλλον κάτι εσύ κάνεις λάθος.

Μπορεί να νιώθεις πως αξίζεις το βάσανο και ίσως να σου είναι πια τόσο ανησυχητικά οικείο, ώστε μία ενδεχόμενη αλλαγή να σε τρομάζει περισσότερο. Νιώθεις αβεβαιότητα για το μέλλον και ο τρόμος σε παραλύει. Αρχίζεις να βλέπεις τον εαυτό σου όπως «εκείνος» σε περιγράφει, δηλαδή άχρηστη, άσχημη, ηλίθια και ανεπιθύμητη.

Η αδυναμία σου και η αναποφασιστικότητά σου για το τι μπορεί να σε «σώσει», σε καταβάλλουν. Η κατακερματισμένη σου αυτοπεποίθηση και το πανίσχυρο αίσθημα ντροπής που σε κυριεύει, όταν ο «καλός» σου τραυματίζει την ψυχή ή το σώμα σου ή και τα δύο μαζί, σε αποτρέπουν από το να ζητήσεις βοήθεια ή έστω να συζητήσεις την κατάστασή σου με φίλους, συγγενείς ή επαγγελματίες. Έτσι υποχωρείς με αποτέλεσμα την απόσυρση και απομόνωσή σου.

– Όχι, θα αλλάξει, μου το υποσχέθηκε. Το ξέρω ότι κατά βάθος με αγαπάει. Φταίω και εγώ, πολλές φορές προκαλώ το θυμό και τη βία του.

– Πράγματι, η βία δε σημαίνει απαραίτητα και έλλειψη αγάπης.

Εφημερίς των Κυριών

Γυναικεία εφημερίδα, το πρώτο φύλλο της οποίας κυκλοφόρησε στις 8 Μαρτίου 1887. Αρχικά ήταν εβδομαδιαία και από τις 25 Μαρτίου 1907 έγινε δεκαπενθήμερη. Ήταν η πρώτη εφημερίδα στον ελλαδικό χώρο, που γραφόταν αποκλειστικά από γυναίκες για γυναίκες.

This slideshow requires JavaScript.

 

Ψυχή της έκδοσης της εφημερίδας υπήρξε η ρεθυμνιώτισσα εκπαιδευτικός, δημοσιογράφος και πρωτοπόρος φεμινίστρια Καλλιρρόη Παρρέν, το γένος Σιγανού (1861-1940), που πλαισιωνόταν από γυναίκες του πνεύματος και της τέχνης. Στα πρώτα φύλλα υπέγραφε τα άρθρα της με ψευδώνυμο Εύα Πρενάρ. Η Εφημερίς των Κυριών στόχευε την πνευματική και