Μάθημα ομαδικής εργασίας – Teamwork From Little Clownfish

Όπως συμβαίνει σε κάθε καλή συμβίωση, τα ψάρια-κλόουν και οι ανεμώνες αλληλοβοηθούνται. Αυτή η σχέση είναι ζήτημα επιβίωσης για το ψάρι-κλόουν, όχι απλώς ζήτημα άνεσης.

Όπως το ψάρι-κλόουν, έτσι και εμείς ίσως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για να προσαρμοστούμε όταν συνεργαζόμαστε με άλλους, αλλά τα αποτελέσματα αξίζουν τον κόπο.

Οι υδροβιολόγοι έχουν διαπιστώσει ότι το ψάρι-κλόουν δεν μπορεί να ζήσει στο φυσικό του περιβάλλον χωρίς μια ανεμώνη-ξενιστή. Εφόσον δεν κολυμπάει γρήγορα, θα γινόταν εύκολη λεία των πεινασμένων θηρευτών χωρίς την προστασία της. Ωστόσο, έχοντας την ανεμώνη ως ορμητήριο και ως ασφαλές κρησφύγετο όταν απειλείται, μπορεί να φτάσει στην ηλικία ακόμη και των δέκα ετών.

Ιστορικά πρόσωπα για τους Ενυδρειόφιλους

άρθρο του Κλεόβουλου Φλαμουρόπουλου

Η ιστορία της ενυδρειοφιλίας είναι μεγάλη (δείτε κι εδώ http://www.aquatek.gr/vb/showthread.php?t=86174). Στην πορεία των χρόνων διάφοροι επιστήμονες, ιχθυολόγοι, εξερευνητές, εκδότες, επιχειρηματίες αλλά και απλοί άνθρωποι, έβαλαν το στίγμα τους και αρκετών το όνομα το συναντάμε στην επιστημονική ονομασία των ψαριών που φιλοξενούμε στα ενυδρεία μας αλλά συνήθως δεν γνωρίζουμε ποιοί ήταν.

Το άρθρο αυτό δεν φιλοδοξεί να τους αναφέρει όλους και οι περισσότεροι απ’ αυτούς που διαθέτω στοιχεία είχαν ή έχουν σχέση με την Αφρική και τις αφρικάνικες κιχλίδες, αφού αυτές είναι το δικό μου βασικό ενδιαφέρον.

Sea organ, Zadar, Croatia

 

Θαλάσσιο όργανο

Κατασκευασμένο στην ακτή της Αδριατικής, στην πόλη Zadar της Κροατίας, είναι το πρώτο όργανο που χρησιμοποιεί τη μαγεία της θάλασσας για τις μελωδίες του.

Τόσο ο άνεμος όσο και τα κύματα παίζουν το όργανο αέναα, επιτρέποντας στους επισκέπτες να καθίσουν και να απολαύσουν μια συναυλία καμωμένη από τα στοιχεία της Φύσης.

Η δημιουργία του αρχιτέκτονα Nikola Basic του 2005 είναι εντελώς αναπάντεχη…

Εδώ θα βρείτε κι άλλα παράξενα όργανα…   http://www.ogdoo.gr/erevna/thema/ta-pio-perierga-mousika-organa-ston-kosmo

Μία Γαϊδουροχώρα μέσα στην Αττική

Ο Πεπίτο, η Ευτυχία, η Μαριάννα και άλλα έξι γαϊδουράκια με έκαναν σήμερα να χαρώ σαν παιδί!!!

 

Σε μια εποχή όπου αυτό το ζώο τείνει να εκλείψει από την ελληνική επαρχία λόγω της αντικατάστασής του από μηχανοκίνητα μέσα, κάποιοι θέλησαν να δώσουν μια ευκαιρία σε όλους μας και ιδιαίτερα στα παιδιά, να έρθουν κοντά του και γνωρίζοντας τον απίθανα κοινωνικό, τρυφερό, προστατευτικό και παιχνιδιάρικο χαρακτήρα του, να του δώσουν έναν καινούριο ρόλο στη σύγχρονη καθημερινότητα.

Έτσι από υποζύγιο – ζώο εργασίας να γίνει σύντροφος σε άλλες δράσεις, όπως περίπατοι στη φύση (donkey-trekking) και χαλαρές αθλητικές δραστηριότητες αλλά και συνεργάτης σε θεραπευτικές διαδικασίες (asinotherapy).

Η Τόνια σήμερα έγινε η ξεναγός μας και ειλικρινά έμαθα πράγματα που ούτε καν γνώριζα!!

Αξίζει με παιδιά, εγγόνια ή και χωρίς μια βόλτα ως εκεί!! Θα σας μείνει αξέχαστη!!!

Διεύθυνση: 3,5 χλμ. από το Κορωπί προς τον Υμηττό.

Αναζήτηση για Γαϊδουροχώρα στο https://maps.google.gr

Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6944 616160

Υπεύθυνοι επικοινωνίας: Τατιάνα Παπαμόσχου & Δημήτρης Στουπάκης

http://www.gaidourohora.gr

e-mail: donkeysland@gmail.com

facebook: Γαϊδουροχώρα Donkey’s Land

Δικαίωμα στο όνειρο…

Τίποτα παραπάνω δε ζητώ…. παρά μονάχα το δικαίωμα στο όνειρο για τα παιδιά μου… για τα παιδιά όλου του κόσμου!!!

Ο παραμυθάς και η μαγισσούλα Αϊναφέτς

Περίεργη που είναι μερικές φορές η ζωή ! Εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει !!

 

Εδώ και κάμποσο καιρό βρήκα μια νέα διαδικτυακή φίλη την

Άιναφετς    (https://ainafetst.wordpress.com/)  .. μια μαγισσούλα με μεγάλη καλωσύνη και μεγάλη σοφία!!

Σε κάποιο σχόλιο αναφέρθηκε στον σύζυγό της που έκανε την μετάφραση σε ένα βιβλίο του Κρισναμούρτι … όπως πάντα μπήκα να δω σε τι βιβλίο αναφερόταν και βλέπω το όνομα του μεταφραστή  … ΝΙΚΟΣ ΠΙΛΑΒΙΟΣ….

Νίκος Πιλάβιος είναι ΕΝΑΣ … για μένα …

Ο ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ των πιο όμορφων χρόνων της γενιάς μου…… ο γλυκύτατος ασπρομάλλης κύριος, που με το μαγικό του γιλέκο πετούσε και μιλούσε στα ζώα και στα φυτά…..

Τρελάθηκα από τη χαρά μου …..

Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ μου ΠΑΡΑΜΥΘΑΣ ήταν ο σύζυγος της ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ μαγισσούλας μου ….

Να σας θυμίσω λίγα πράγματα για την εκπομπή εκείνη… για να θυμηθούν όσοι την έβλεπαν και να μάθουν όσοι ίσως δε τη γνωρίζουν ……

Σαν ευχή που πετά …..

Κλέφτης, ο αέρινος! – (Dandelion)

Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μικρό φυτό, ζούσαν πολλοί σπόροι.

Τους άρεσε να καμώνονται πως είναι σύννεφο και πως ζουν στον ουρανό.

Με τα πολλά στο τέλος το πίστεψαν και οι ίδιοι.

Είχε έρθει η ώρα να φύγουν, αλλά αυτοί γαντζώνονταν με μανία στο φυτό τους, κι όσο κι αν φυσούσε ο αέρας, ούτε ένας δεν ξεκολλούσε.

Έτσι ζούσαν αμέριμνοι στον κόσμο που μόνοι τους είχαν πλάσει και οι μέρες περνούσαν.

The bird a nest, the spider a web, man friendship

William Blake

Every morning you have a new opportunity to become a happier version of yourself

Καλό Σαββατοκύριακο – Ηappy weekend

Μανόλια, ωραία και αρχαία

Το 1703, ο βοτανολόγος Charles Plumer περιέγραψε ένα ανθόφυτο δέντρο στο νησί της Martinique.

 

 

Το φυτό ήταν γνωστό στους ιθαγενείς του νησιού ως “talauma”, παρόλα αυτά ο Plumer του έδωσε το όνομα Magnolia spp., αφιερωμένο στον Pierre Magnol, καθηγητή Βοτανικής και Ιατρικής και διευθυντή του ξακουστού Βοτανικού Κήπου του Monpellier της Γαλλίας.

Ένας άλλος ταξινομιστής, ο William Sherard, συνέχισε να χρησιμοποιεί αυτό το όνομα, το οποίο τελικά υιοθετήθηκε από τον πασίγνωστο Carolus Linnaeus, ο οποίος το κατέγραψε στο βιβλίο του Systema Naturae του 1735.

Εις μνήμην εύζωνα Κωνσταντίνου Κουκίδη

Όταν ο εύζωνας Κωνσταντίνος Κουκίδης έπεσε από την Ακρόπολη για να μην παραδοθεί

Ξημερώνει Κυριακή του Θωμά όμως η Αθήνα δεν δείχνει να ασχολείται με τις γιορτές. Η πόλη είναι έρημη και όλα τα σπίτια και τα μαγαζιά κλειστά. Γιατί; Οι Γερμανοί έχουν εισβάλλει στην Αττική και είναι καθ’οδόν για την πρωτεύουσα.

Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Graphic Design)

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Σχεδίου (Graphic Design) θα σας πάω στο σπήλαιο του Λασκό την Καπέλα Σιξτίνα της προϊστορικής τέχνης

Μια τυχαία ανακάλυψη από τέσσερις Γάλλους πιτσιρικάδες των περίφημων σπηλαίων του Λασκό , στα Πυρηναία, στις 12 Σεπτεμβρίου του 1940, μετακίνησε την ιστορία της Τέχνης μερικές χιλιάδες χρόνια προς τα πίσω!!!!

Οι εγχάρακτες πάνω στην πέτρα παραστάσεις των προϊστορικών προγόνων μας έδειξαν ότι το ανθρώπινο είδος δεν ήταν προορισμένο να ζει κυνηγώντας μόνο την τροφή του, αλλά ένιωθε και την ανάγκη να εκφράσει τον κόσμο του με τα μαγικά εργαλεία της Τέχνης.

“Star Wars” and Game of Thrones με… Αρχαίες Λύρες!

Η νέα απολαυστική ενορχήστρωση από Έλληνες ερασιτέχνες και επαγγελματίες μουσικούς που παίζουν τις ανακατασκευές των αρχαίων μας οργάνων! Αυτό δεν χάνεται!

“Η μελωδία του μυθικού Star Wars εξαιρετικά προσαρμοσμένη σε αρχαίες ελληνικές λύρες!” –news247.gr

Have you ever thought how the theme song of a modern tv series, like “Game of Thrones”, should sound if it was played during the antiquity? With that in mind, some amateur and professional music players gathered in the premises of Ancient Europos (Northern Greece) to check this theory in reality…

A big “thank you” to the luthier Anastasios and Luthieros Team for providing us all the amazing ancient instruments (lyres, barbiton lyres,s phorminx, ancient kithara and ancient Egyptian drum Bendir) that were used for this video!

Ο Μάρκος Βαμβακάρης γίνεται animation από Ιταλό που αγάπησε το ρεμπέτικο

Ο Μάρκος Βαμβακάρης γίνεται χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων ή αλλιώς… «το Μαρκάκι», που είναι φτιαγμένος από πηλό και περιμένει να του εμφυσήσουν την πνοή για να μας διηγηθεί την ομολογουμένως κινηματογραφική ζωή του μέσα από μία stop – motion animation μεγάλου μήκους ταινία με claymation (δηλαδή ταινία κινουμένων σχεδίων με τεχνική καρέ-καρέ και χαρακτήρες φτιαγμένους από πηλό) με τίτλο «ΜΑΡΚΟΣ».

 

 

Δημιουργός της ταινίας ένας Ιταλός που αγάπησε το ρεμπέτικο και συγκεκριμένα τον «Πατριάρχη» του, ο Thomas Kunstler. Ο νεαρός καλλιτέχνης σπούδασε Film Production με εξειδίκευση στο ντοκιμαντέρ στο Farnham University for the Creative Arts στο Κεντ της Αγγλίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έτυχε να συγκατοικήσει με Έλληνες και ήταν εκείνοι που του έδωσαν το βάπτισμα του πυρός στον μυστικιστικό κόσμο του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Ουρανοξύστης οριγκάμι!

Μπορεί να… διπλωθεί και να μεταφερθεί σε ζώνες φυσικών καταστροφών

Origami-style ‘flatpack’ skyscraper concept that can be folded up and moved to disaster zones could help house hundreds of homeless

Πολωνοί αρχιτέκτονες εμπνεύστηκαν έναν ουρανοξύστη, ο οποίος αναδιπλώνεται σαν ένα ακορντεόν, για να χρησιμοποιηθεί στην παροχή προσωρινής στέγης για εκατοντάδες ανθρώπους, που μένουν άστεγοι σε μια καταστροφή.

Ο ουρανοξύστης «Skyshelter.zip», έργο των Ντάμιαν Γκρανόσικ (Damian Granosik), Γιακούμπ Κουλίσα (Jakub Kulisa) και Πιοτρ Πάιντζικ (Piotr Pańczyk), νίκησε στο ετήσιο διαγωνισμό του eVolo.

Chernobyl Year – Jehanne Dubrow

We dreamed of glowing children,

their throats alive and cancerous,

their eyes like lightning in the dark.

We were uneasy in our skins,

sixth grade, a year for blowing up,

for learning that nothing contains

that heat which comes from growing,

the way our parents seemed at once

both tall as cooling towers and crushed

beneath the pressure of small things—

family dinners, the evening news,

the dead voice of the dial tone.

Even the ground was ticking.

The parts that grew grew poison.

Whatever we ate became a stone.

Whatever we said was love became

plutonium, became a spark

of panic in the buried world.

 

32 χρόνια από το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ήταν 26 Απριλίου του 1986 όταν εξερράγη ένας αντιδραστήρας στο πυρηνικό εργοστάσιο, προκαλώντας την μεγαλύτερη μέχρι τότε περιβαλλοντική καταστροφή.

Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν άμεσα, ωστόσο η διαρροή ραδιενέργειας θεωρείται υπεύθυνη για χιλιάδες άλλους θανάτους από καρκίνο στην ευρύτερη περιοχή, ακόμα και σε γειτονικές χώρες.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.

Who would expect such glory from an onion?

 

 

Αlphorn – Το Αλπικό Κέρας​

Το Αλπικό Κέρας​—Η Μελωδία ενός Δέντρου

ΕΠΙ αιώνες, κάποιοι κάτοικοι των Ελβετικών Άλπεων χρησιμοποιούσαν ένα ιδιαίτερο μέσο για να επικοινωνούν​—το αλπικό κέρας. Η αλήθεια είναι ότι ίσως δεν φαίνεται ιδιαίτερα εύχρηστο, εφόσον αυτό το όργανο έχει ενίοτε διπλάσιο ύψος από τον οργανοπαίκτη.

 

Ωστόσο, μπορεί να μεταφερθεί στο χέρι. Μάλιστα μερικές εκδοχές του αποσυναρμολογούνται και μπαίνουν σε μια βολική τσάντα. Ο ήχος του μπορεί να ταξιδέψει μέχρι και 10 χιλιόμετρα, διασχίζοντας τις ψηλές αλπικές κοιλάδες!

Πώς Φτιάχνεται;

Εφόσον το αλπικό κέρας φτιάχνεται κατά παράδοση από έλατο, οι όμορφες Ελβετικές Άλπεις είναι το σπίτι του. Εξαιτίας των φυσικών δυνάμεων, τα έλατα που φύονται στις απότομες λοφοπλαγιές σχηματίζουν μια καμπυλότητα στη βάση τους.

Οι κλόουν κατοχυρώνουν το μακιγιάζ τους σε αυγά

 

Κάθε κλόουν έχει το δικό του μοναδικό μακιγιάζ -ή τουλάχιστον έτσι πρέπει- καθώς υπάρχει ένας άγραφος νόμος μεταξύ τους που αναφέρει ότι δεν πρέπει ο ένας να αντιγράφει το μακιγιάζ του άλλου.

Προκειμένου να κατοχυρωθούν τα συγκεκριμένα σχέδια του προσώπου ενός κλόουν, το Clowns International -η παλαιότερη κοινωνία κλόουν στον κόσμο- διατηρεί ένα μητρώο προσώπων. Αλλά αντί να διατηρεί φωτογραφίες ή σκίτσα του μακιγιάζ, οι λεπτομέρειες ζωγραφίζονται σε κεραμικά αυγά που διακοσμούνται με κολάρα, παπιγιόν, περούκες και μικροσκοπικά καπέλα από το πραγματικό κοστουμιού του κλόουν.

Το ‘Ράφι της Αγάπης’ δημιουργεί Βιβλιοθήκες

Πέντε φίλοι που αγαπάνε το βιβλίο ,το διάβασμα και τη συγγραφή ένωσαν τις δυνάμεις τους και δημιούργησαν τη δράση ‘Το Ράφι της Αγάπης’.

Αποφάσισαν, στον ελάχιστο ελεύθερο χρόνο τους , να οργανώσουν βιβλιοθήκες σε διάφορους συλλόγους για ασθενείς με χρόνιες παθήσεις. 

«Εκτός από ποιήτρια είμαι και ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας και περνάω πολλές ώρες διαβάζοντας βιβλία. Είναι η συντροφιά μου. Σκέφτηκα ότι αφού με βοηθάει και βρίσκω λύση στο πρόβλημα μου, σίγουρα θα βοηθήσει και άλλους χρόνιους ασθενείς.

Μια “Παριζιάνα” στο Θιβέτ

---

 

Φεβρουάριος 1924

Για πρώτη φορά μια ξένη γυναίκα, μια Ευρωπαία, καταφέρνει να εισχωρήσει στη Λάσα, την απαγορευμένη πρωτεύουσα του Θιβέτ. Η Αλεξάνδρα Νταβίντ-Νελ χρειάστηκε πέντε περίπου μήνες για να κερδίσει το πιο παράτολμο στοίχημα. Πέντε μήνες μοναξιάς και περιπλάνησης στα απέραντα υψίπεδα της “Χώρας των Χιονιών”.

Πενήντα πέντε χρόνων εκείνη την εποχή η Νελ, μεταμφιεσμένη σε ζητιάνα, διασχίζει πεζή μια απόσταση χιλιάδων μιλίων σε τρομακτικές συνθήκες, αντιμετωπίζοντας όχι μόνον τα πιο ακραία καιρικά φαινόμενα αλλά και τις επιθέσεις αδίστακτων ληστών, στις αχανείς χιονισμένες στέπες της μυθικής χώρας.

Las Meninas – Why is this painting so captivating?

 

 

O Ντιέγο Βελάθκεθ (Diego Rodríguez de Silva y Velázquez, Ντιέγο Ροδρίγκεθ ντε Σίλβα ι Βελάθκεθ, 5 Ιουνίου 1599 – 6 Αυγούστου 1660) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ζωγράφους της περιόδου του μπαρόκ, γνωστός κυρίως για τις προσωπογραφίες που φιλοτέχνησε ως καλλιτέχνης της αυλής του βασιλιά της Ισπανίας Φίλιππου Δ´.

Αναγνωρίζεται σήμερα ως μία από τις κορυφαίες φυσιογνωμίες στην ιστορία της τέχνης, με σημαντική επίδραση στη ζωγραφική του 19ου αιώνα, ειδικότερα στο κίνημα του ιμπρεσιονισμού.

 

Περίπου το 1656 ολοκλήρωσε ένα από τα πιο δημοφιλή σήμερα και σημαντικότερα έργα του, τον πίνακα με τίτλο Οι δεσποινίδες των τιμών (Las Meninas).

Antoni van Leeuwenhoek – Ο “πατέρας της Μικροβιολογίας”

Στην πραγματικότητα, δεν είχε πραγματοποιήσει κάποιες σχετικές σπουδές, κι ας πρόκειται για τόσο εξειδικευμένο επιστημονικό τομέα.

Ο van Leeuwenhoek ήταν έμπορος υφασμάτων. Κατασκεύασε μόνος του το αυτοσχέδιο μικροσκόπιο που χρησιμοποιούσε, σχηματοποιώντας και τους κατάλληλους φακούς.

Μέσα από την εν λόγω εφεύρεση του, κατάφερε να ανακαλύψει και να αποτυπώσει την ύπαρξη βακτηρίων, πρωτοζώων, ζωικών κυττάρων του σπέρματος και ερυθρών αιμοσφαιρίων- μεταξύ άλλων.

https://www.huffingtonpost.gr/2015/06/16/autodidaktoi-pou-allaksan-ton-kosmo_n_7595600.html

Reality and dream….

 

Όμορφο είναι το όνειρο
Το φτιάχνεις όπως θέλεις
Αλλά σκέψου μια πραγματικότητα
Καλύτερη από το όνειρο…..

Αλέξανδρος

Κερνάω …. “μηδικό μήλο” …

 

Μοσχοβολάει το κλίμα σου,
ω φιλτάτη πατρίς μου,
και πλουτίζει το πέλαγος
από την μυρωδίαν
των χρυσών σου κίτρων.
(Α. Κάλβος: Λύρα: Ωδή πρώτη ,ιη’)

Και ο Ελύτης με δικούς του στίχους απάντησε:

Ανεμόεσσα κόρη ενήλικη θάλασσα
πάρε το κίτρο που μου ‘δωκε ο Κάλβος
δικιά σου η χρυσή μυρωδία
(O. Ελύτης: Ημερολόγιο ενός Aθέατου Απριλίου)
Ότι μια μέρα θα δαγκάσεις μες στο νέο λεμόνι
και θ’ αποδεσμεύσεις
τεράστιες ποσότητες ήλιου
από μέσα του.
(Ο. Ελύτης: Μαρία Νεφέλη-Το αιώνιο στοίχημα)

Οι στίχοι προσδιορίζουν την αναγέννηση και τη θέση του ήλιου καταλαμβάνει συμβολικά το χρυσό κίτρο, που αποδεσμεύει από μέσα του τεράστιες ποσότητες ήλιου ως νέο λεμόνι.

Κίτρο: Το προιόν που εγκατέλειψαν οι παραγωγοί μπορεί να έχει μέλλον

 

Παρά του ότι τα τελευταία χρόνια καταγράφεται στροφή στις παραδοσιακές καλλιέργειες και στην παραγωγή ποιοτικών τοπικών προϊόντων, η αρχαιότερη καλλιέργεια εσπεριδοειδών στην χώρα μας εγκαταλείπεται και αφανίζεται.

Από τα Δελφίνια Στρατιώτες της Ρωσίας στα σαλάχια της Τουρκίας

 

Τα δελφίνια στρατιώτες είναι κατάλοιπο του Ψυχρού Πολέμου. Άρχισαν να χρησιμοποιούνται τη δεκαετία του ΄60 από τη Σοβιετική Ένωση και τις ΗΠΑ, που κάποια στιγμή έκαναν διάλειμμα από την κούρσα της αποθήκευσης πυρηνικών για να αναμετρηθούν στο ποιος θα μπορούσε να εκπαιδεύσει καλύτερα τα δελφίνια του για να γίνουν κατάσκοποι. Αχ, αυτή η δεκαετία του ’60.

Και τι χρειάζεται για να είναι ένα δελφίνι μαχητής, ίσως να αναρωτιέστε -ιδιαιτέρως εάν είστε ένα δελφίνι που ψάχνει να κάνει κάτι καλύτερο στη ζωή του. Λοιπόν, τα δελφίνια στρατιώτες είναι ικανά για να φέρουν εις πέρας πολλές στρατιωτικές αποστολές: χρησιμοποιούν το φυσικό σόναρ τους για να βοηθήσουν στην ανίχνευση των εχθρικών πλοίων, μεταφέρουν εξοπλισμό σε δύτες ανοικτής θαλάσσης και μπορούν να ανιχνεύσουν υποθαλάσσια ναρκοπέδια….

Περισσότερα εδώ …  https://www.vice.com/gr/article/ezg35e/ta-delfinia-tis-rwsias

Γιατί το θέμα μας σήμερα είναι τα σαλάχια….. όχι όπως τα ξέραμε βέβαια….

Η αμυντική εταιρεία Abayraklar Savunma ανακοίνωσε πρόσφατα την ανάπτυξη ενός υπoβρύχιου drone που μπορεί να πυροδοτηθεί για να καταστρέψει τα εχθρικά πολεμικά πλοία της Τουρκίας. Πρόκειται για το νέο υπερόπλο που θα έχει στα “χέρια” του ο Ερντογάν και αυτό που όλοι αναρωτιούνται είναι το πότε θα το…ρίξει στο Αιγαίο.

‘Οπως γράφει η “Daily Sabah” το “wattozz”, μοιάζει με το σαλάχι στο σχεδιασμό και την κίνηση, είναι φτιαγμένο από τιτάνιο και αλουμίνιο και καλυμμένο με σιλικόνη. Δύο κάμερες τοποθετούνται ως “μάτια” στη συσκευή, τα οποία μπορούν να φτάσουν μέχρι 5,5 κόμβους για 12 ώρες και να τροφοδοτούνται από τρεις κινητήρες.

Sequoyah: Ο Ινδιάνος που (ξανά) ανακάλυψε τη γραφή

Ήταν σαν να προσπαθούσε να κατανοήσει τη φύση του ηλεκτρισμού κοιτώντας έναν λαμπτήρα….

 

Sequoyah developed a written version of the Cherokee language

Γνωρίζουμε τους μεγαλοφυείς ανθρώπους που έγιναν γνωστοί. Όμως πόσοι είναι εκείνοι που προσπάθησαν με όλες τους τις δυνάμεις, αλλά δεν κατάφεραν να επιπλεύσουν; Ίσως επειδή ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος γι’ αυτούς;

Και ακόμα: Πόσες χιλιάδες μεγαλοφυΐες πνίγηκαν, επειδή δεν γεννήθηκαν στο δυτικό κόσμο, επειδή δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν, επειδή δεν έμαθαν καν να διαβάζουν;

Η ανθρωπότητα, αν μπορούμε να την αντιληφθούμε ως ολότητα, θα κέρδιζε πολλά αν κάθε άνθρωπος που γεννιέται σ’ αυτό τον πλανήτη είχε πρόσβαση στα αγαθά -υλικά και πνευματικά.

Όλοι γνωρίζουν την περίπτωση του Ραμανούτζαν, του Ινδού μαθηματικού που χωρίς καθόλου εκπαίδευση στα καθαρά μαθηματικά κατάφερε να φτάσει το επίπεδο του Γκάους.

Όμως υπάρχει και μια λιγότερο γνωστή περίπτωση, του Sequoyah, ενός Ινδιάνου της φυλής των Τσερόκι, που έκανε μόνος του όσα ολόκληρη η Μινωική Κρήτη.

Ήταν μία απ’ τις μοναδικές φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας που ένας αναλφάβητος κατασκεύασε μια γραφή.

The Royal greenhouses of Laeken

Brussels, Belgium

The Royal greenhouses of Laeken, which were built in the 19th century and are open to the public only for three weeks a year

Photograph: Stephanie Lecocq/EPA

 

Τα βασιλικά Θερμοκήπια του Λάακεν (στα ολλανδικά Koninklijke Serres van Laken, ενώ στα γαλλικά Serres Royales de Laeken), είναι ένα τεράστιο συγκρότημα θερμοκηπίων στο πάρκο των Ανακτόρων του Λάακεν στο βόρειο τμήμα των Βρυξελλών.

Μπορεί να επισκεφτεί κανείς το συγκρότημα μόνο κατά τη διάρκεια μιας περιόδου δύο εβδομάδων μεταξύ Απριλίου και Μαΐου, όταν βρίσκονται σε πλήρη άνθιση τα περισσότερα λουλούδια.

Διεθνής Ημέρα Γλυπτικής

Κωνσταντίνος Καβάφης «Τυανεύς Γλύπτης»

 

Καθώς που θα το ακούσατε, δεν είμ’ αρχάριος.

Κάμποση πέτρα από τα χέρια μου περνά.

Και στην πατρίδα μου, τα Τύανα, καλά

με ξέρουνε· κ’ εδώ αγάλματα πολλά

με παραγγείλανε συγκλητικοί.

                                        Και να σας δείξω

αμέσως μερικά. Παρατηρείστ’ αυτήν την Pέα·

σεβάσμια, γεμάτη καρτερία, παναρχαία.

Παρατηρείστε τον Πομπήιον. Ο Μάριος,

ο Aιμίλιος Παύλος, ο Aφρικανός Σκιπίων.

Ομοιώματα, όσο που μπόρεσα, πιστά.

Ο Πάτροκλος (ολίγο θα τον ξαναγγίξω).

Πλησίον στου μαρμάρου του κιτρινωπού

εκείνα τα κομμάτια, είν’ ο Καισαρίων.

Και τώρα καταγίνομαι από καιρό αρκετό

να κάμω έναν Ποσειδώνα. Μελετώ

κυρίως για τ’ άλογά του, πώς να πλάσω αυτά.

Πρέπει ελαφρά έτσι να γίνουν που

τα σώματα, τα πόδια των να δείχνουν φανερά

που δεν πατούν την γη, μόν’ τρέχουν στα νερά.

Μα να το έργον μου το πιο αγαπητό

που δούλεψα συγκινημένα και το πιο προσεκτικά·

αυτόν, μια μέρα του καλοκαιριού θερμή

που ο νους μου ανέβαινε στα ιδανικά,

αυτόν εδώ ονειρεύομουν τον νέον Ερμή.

Ιστορικοφανής δραματικός μονόλογος ανώνυμου φανταστικού προσώπου, καταγόμενου από τα Τύανα της Καππαδοκίας. Τα Τύανα ήταν αρχαία πόλη που βρισκόταν σε περιοχή της σημερινής κεντρικής Τουρκίας.

If you love something…..

SET IT FREE..

Από το βιβλίο του Κρισναμούρτι, «Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ»

«…Επειδή έχετε χάσει το τραγούδι από την καρδιά σας, κυνηγάτε τον τραγουδιστή.
Επειδή δεν υπάρχει αγάπη θέλουμε να μας την δώσει κάποιος άλλος άνθρωπος ή ο Θεός. Αν αγαπούσαμε πραγματικά, ξέρετε τι διαφορετικός που θα ήταν αυτός ο κόσμος;  Θα είμαστε αληθινά ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Οπότε δεν θα επενδύαμε την ευτυχία μας σε αντικείμενα, στην οικογένεια, σε άλλους ανθρώπους, σε ιδανικά. Θα είμαστε ευτυχισμένοι κι επομένως τα αντικείμενα, οι άνθρωποι και τα ιδανικά δεν θα δυνάστευαν τις ζωές μας.

Όλα αυτά είναι δευτερεύοντα. Επειδή δεν αγαπάμε κι επειδή δεν είμαστε ευτυχισμένοι, επενδύουμε σε τούτο ή σ’ εκείνο, νομίζοντας ότι αυτά θα μας χαρίσουν την ευτυχία…»

http://www.paramithas.gr/lost-key-book/

Μέρα αποφοίτησης….

Aγαπημένη μου ανιψιά  σε κοιτώ με περηφάνια και συγκίνηση και ξέρω πάρα πολύ καλά ότι τούτα τα λόγια θα ήθελες να τα ακούσεις από … τη μητέρα σου και αδελφή μου, που δυστυχώς λείπει σαν παρουσία αλλά όχι από το μυαλό και τη ψυχή μας…..

Σίγουρα είναι περήφανη και δικαιωμένη και καμαρώνει από ψηλά…

 

 

Efi’s craft 2018

Δε μπορώ παρά να διακρίνω στα μάτια σου την ανυπομονησία σου να κάνεις το επόμενο βήμα στο δρόμο της ζωής που ανοίγεται μπροστά σου.

Εύχομαι να είναι όμορφος, γεμάτος προκλήσεις και εμπειρίες.

Ισχυρό όπλο στις προκλήσεις που ανοίγονται μπροστά σου το πείσμα σου και ο αγώνας που έδωσες όλα τούτα τα χρόνια.

Σου  εύχομαι ολόψυχα, να κατακτήσεις τους στόχους που έθεσες.

Να τους κυνηγήσεις με πάθος και όχι από ανάγκη.

Να δουλέψεις για τη γνώση και με τη γνώση.

Να μείνεις  πάντα ανοιχτή σε νέες ιδέες, σκέψεις και προβληματισμούς.

Να γίνεις η ίδια φορέας  του νέου, του διαφορετικού, της καινοτομίας.

Να δημιουργήσεις  και να ζήσεις με τόλμη.

Να αντισταθείς και να έρθεις σε ρήξη με ότι σε πιέζει, σε μειώνει και σε απαξιώνει!

Ονειρέψου τον εαυτό σου  και τον κόσμο γύρω σου, όπως τον θέλεις.

Ας είναι τα λόγια του Καζαντζάκη η ευχή μου σε σένα:

 «Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες  μέσα».

ΚΑΛΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΜΟΥ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ!!!!

Ευγένιος Ευγενίδης, ένας Θρακιώτης ευπατρίδης πολίτης του κόσμου

<<Η αρρώστια στον τόπον μας είναι ότι δεν έχουμε κατάλληλους ανθρώπους για εκεί που μας χρειάζονται. Όλοι λένε ότι η Ελλάδα έχει μεγάλο υπόγειο πλούτο. Σίδερο, μολύβι, χρώμιο, βωξίτη κ.ά.

Ωστόσο τα ελληνόπουλα σπουδάζουν γιατροί, δικηγόροι και φιλόλογοι που ύστερα δεν έχουμε τι να τους κάνουμε. Και μετά λέμε πως είμαστε λαός θαλασσινός.Όμως φτύνουμε αίμα για να βρούμε μηχανικούς πλοίων της προκοπής για νεώτερες μηχανές. Χωρίς τους ειδικούς και τους καταρτισμένους ανθρώπους, είναι αδύνατον να πάνε μπροστά οι κοινωνίες σήμερα…>>. 

Ευγένιος Ευγενίδης

‘Ενας ιδιοφυής εφοπλιστής, μεγαλέμπορος και επιχειρηματίας διεθνών προδιαγραφών ,ένας ευπατρίδης με μεγάλη καρδιά ήταν ο Ευγένιος Ευγενίδης. Οργάνωσε για πρώτη φορά , στη νεώτερη ιστορία της εμπορικής ναυτιλίας, τις θαλάσσιες μεσογειακές γραμμές των σκανδιναβικών χωρών Σουηδίας και Φιλανδίας καθώς και της Πολωνίας.

Annie Londonderry – Η πρώτη γυναίκα που ποδηλάτησε σε όλο τον κόσμο το 1894 …

 

Η Annie Londonderry ξεκίνησε την ποδηλατική της περιπέτεια, να κάνει τον γύρο του κόσμου, στην Μασαχουσέτη στις 25 Ιουνίου 1894, βάζοντας ένα στοίχημα που κέρδισε τελικά.

Ένα πλήθος από 500 άτομα συγκεντρώθηκαν για να την αποχαιρετήσουν. Η διαδρομή – η οποία ήταν σκανδαλώδης τότε για τη φιλοδοξία της – θα διέσχιζε τις Ηνωμένες Πολιτείες, μέσα από την Ασία και την Ευρώπη, και στη συνέχεια πίσω στην Βοστώνη.

1963 – Αγώνας Ηθοποιών Δημοσιογράφων

Σαν σήμερα το 1963 δημοσιογράφοι και ηθοποιοί αναμετρώνται σε φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου στη Λεωφόρο, παρουσία 30.000 κόσμου, και αναδεικνύονται ισόπαλοι 2-2.

Με την ομάδα των ηθοποιών αγωνίζονται: Λάμπρος Κωνσταντάρας, Νίκος Ξανθόπουλος, Γιώργος Πάντζας (ένα γκολ), Ανδρέας Ντούζος, Κώστας Βουτσάς, Νίκος Κούρκουλος και Μίμης Στεφανάκος (το άλλο γκολ).

Για τους δημοσιογράφους σκοράρουν οι Ρόρης και Αγάς, ενώ επόπτες είναι ο Βασίλης Αυλωνίτης, ο Νίκος Σταυρίδης και ο Νίκος Ρίζος.

 

“Χωρίζει η ήρα από το σιτάρι, κοσκινίζεται ο κόσμος”?

Σε αυτό το ομιχλώδες τοπίο και το αδιέξοδο που έχουμε φτάσει στις μέρες μας, ας κάνουμε ότι μπορούμε για  να διακρίνουμε την ήρα από το στάρι, ξεκινώντας πάντα από εμάς.

 

Η φωτογραφία με την υπέροχη αισθητική της εποχής στην οποία ανήκει, παρουσιάζει με μεγάλη παραστατικότητα η διαδικασία του λιχνίσματος.Τον αποχωρισμό δηλαδή του καρπού των σιτηρών από τα άχυρα μετά το αλώνισμα.

Οι λιχνιστές κρατώντας ειδικό ξύλινο εργαλείο, το θρινάκι, πετούσαν ψηλά το αλωνικό. Ο αέρας έπαιρνε το ελαφρύ άχυρο, ενώ ο καρπός – πιο βαρύς-σωριαζόταν στα πόδια τους.

The risk … Anais Nin

And the day came when the risk to remain tight in a bud was
more painful than the risk it took to blossom.

 

L L A P – «Live Long And Prosper»

 

(κάτι σαν «Μακροημέρευσε και ευδοκίμησε») δηλαδή, όπως χαιρετούσε ο κύριος Σποκ στη μικρή και μεγάλη οθόνη…

Ένα μουσείο αλόγων στη Σαγκάη

Όλοι οι στάβλοι αλόγων δεν μπορούν να είναι από μάρμαρο ή να καθαρίζονται εξονυχιστικά, αλλά στο Heilan Horse Culture Museum, στην κινεζική πόλη Τζιανγκίν, οι στάβλοι είναι ιδιαίτεροι.

Σε αυτό το μοναδικό μουσείο υπάρχουν 43 ράτσες αλόγων από 30 διαφορετικές χώρες, από τη Γερμανία και την Ισπανία μέχρι το Τουρκμενιστάν και το Καζακστάν, αλλά και κάποια που προέρχονται από την Κίνα. Συνολικά, υπάρχουν περισσότερα από 300 άλογα -πολλά από τα οποία είναι πολύ υψηλού επιπέδου- αλλά και μερικές ζέβρες.

Marianne North – Η ζωγράφος των φυτών του κόσμου

 

 

Αντί να προβάλλουμε την ασχήμια και τη διαφθορά δε θα ήταν καλύτερα να μαθαίνουμε για ανθρώπους που αγωνίστηκαν με όποιον τρόπο να αφήσουν κάτι στους επόμενους που να αξίζει????

 

Το 1860, η Marianne North ερασιτέχνης κηπουρός και ζωγράφος, διέσχισε τον ωκεανό για την Αμερική, κουβαλώντας πινέλα, μπογιές, ένα καβαλέτο, και την αγάπη της για τα λουλούδια.

Στη συνέχεια ταξίδεψε στη Τζαμάικα, στο Περού, στην Ιαπωνία, στην Ινδία και την Αυστραλία. Επισκέφτηκε όλες τις ηπείρους εκτός από την Ανταρκτική, ψάχνοντας νέα λουλούδια για να ζωγραφίσει. «Εντυπωσιάστηκα από την ποικιλία των θεμάτων που μπορούσα να ζωγραφίσω», έγραψε.

The House Is Black – Forough Farokhzad

Η Φορούχ Φαροχζάντ ήταν η μεγαλύτερη Ιρανή ποιήτρια του 20^ου αιώνα. Γεννήθηκε το 1935 στην Τεχεράνη και ήταν το τρίτο από τα εφτά παιδιά της οικογένειας του συνταγματάρχη Μοχάμαντ Φαροχζάντ και της Τουράν Βαζιρί.

Ολοκληρώνοντας την βασική εκπαίδευση συνέχισε τις σπουδές της στην ζωγραφική. Σε ηλικία 16 ετών παντρεύτηκε τον δημοφιλή γελοιογράφο Παρβίζ Σαχπούρ, με τον οποίο απέκτησε ένα γιό τον Καμιάρ. Ο γάμος τους διήρκεσε δύο χρόνια και την επιμέλεια του Καμιάρ ανέλαβε ο πατέρας του.

Keep sailing…

Το αιώνιο ελληνικό καλοκαίρι του Ζακ Λακαριέρ

«Διότι σ’ αυτήν τη χώρα η ομορφιά είναι αυθόρμητη, δεν είναι φτιαγμένη με υπολογισμούς, με μεγαλεία ή με επιτήδευση, αλλά με αέναη ευτυχία στις πιο καθημερινές λεπτομέρειες…

Στην Ελλάδα η ομορφιά δεν μαθαίνεται ποτέ, είναι αυθόρμητη, αυτόχθονη όπως τ’ άσπρα κεντίδια των κυμάτων πάνω στην άμμο, όπως η μελετημένη συμμετρία των κυπαρισσιών σε όλο το μήκος των δρόμων, σαν μία πανδαισία χρωμάτων σε πόρτες και παράθυρα, ή σαν το πολύχρωμο έμβλημα των ελληνικών ενδυμάτων και κοσμημάτων.

Διότι η ομορφιά είναι μία μάχη, είναι η νίκη του φωτός πάνω στη σκιά».

Κείμενο – Φωτογραφία  Ζακ Λακαριέρ

Miguel de Unamuno

Ο φασισμός θεραπεύεται διαβάζοντας και

ο ρατσισμός θεραπεύεται ταξιδεύοντας.

I Am Not Your Negro

 

Δεν είμαι ο νέγρος σου…

Ο Τζέιμς Μπόλντουιν δηλώνει ότι:

“Το πιο επικίνδυνο πλάσμα σε κάθε κοινωνία είναι ο άνθρωπος που δεν έχει τίποτε να χάσει”, διότι αυτή είναι η μεγαλύτερη συνέπεια των διακρίσεων…είναι ίσως σύμφυτο της ανθρώπινης ύπαρξης, ανεξαρτήτως φύλου, γεωγραφίας, χρώματος, θρησκείας και ιδεολογίας, να οχυρώνεται πίσω από το συναίσθημα της μοναδικότητας, που σίγουρα υφίσταται αφού ο καθένας μας είναι ένας συνδυασμός χαρακτηριστικών που ως σύνολο δεν επαναλαμβάνεται…

η διαφορετικότητα δημιουργεί ανασφάλεια και απειλεί την μοναδικότητα, διότι δημιουργεί μια νέα, που δεν ξέρει κανείς πόσο ισχυρή μπορεί να είναι…ρατσισμός μια πανάρχαιη πληγή με εμφανείς ουλές στο παγκόσμιο κοινωνικό σώμα…

και όπως σημειώνει ο Μπόλντουιν “Δεν υπάρχει ασφαλές μέρος για τα τραύματα της ιστορίας”…

Για όσους φεγγοβολούν και για εκείνους που το αντέχουν…

 

Ω υπερωκεάνειον τραγουδάς και πλέχεις
Στο σέλας της θαλάσσης με τους γλάρους
Κ’ είμαι σε μια καμπίνα σου όπως εσύ μέσ’ στην καρδιά μου…”

(Εμπειρίκος Aνδρέας, από την Ενδοχώρα, Ίκαρος 1997)

 

PHOTO: MELANIE THORNE / THE NATIONAL MARITIME MUSEUM / ROYAL OBSERVATORY GREENWICH’S ASTRONOMY PHOTOGRAPHER OF THE YEAR 2016

*σελαγίζοντας…σελᾰγέω (σέλας), φωτίζω, διαφωτίζω — Παθ., φεγγοβολώ, λαμπυρίζω… το σέλας, λαμπρή πύρινη φλόγα, λάμψη, φως, αλλά και κεραυνός, αστροπελέκι στον Όμηρο και σε ομηρικό ύμνο αστραποβόλημα από οργισμένη ματιά…

Mimika Giannopoulou

 

Ένα πολύ όμορφο μήνυμα

Μια δασκάλα δεν συμπαθούσε καθόλου ένα μαθητή της.

Ώσπου έμαθε το τραγικό μυστικό του……

Την πρώτη μέρα της καινούργιας σχολικής χρονιάς, στάθηκε μπροστά από τα παιδιά της πέμπτης τάξης, τους συστήθηκε και στη συνέχεια τους είπε ένα μεγάλο ψέμα.

Όπως και οι περισσότεροι άλλωστε δάσκαλοι, κοίταξε τους μαθητές της και τους είπε ότι τους θα τους αγαπάει και θα τους προσέχει όλους το ίδιο.

Αλλά αυτό ήταν αδύνατον, γιατί εκεί στην μπροστινή σειρά, κάθονταν ένα μικρό αγόρι, ο Τέντυ Στάλλαρντ.

Η κυρία Τόμπσον είχε παρατηρήσει τον Τέντυ από την προηγούμενη χρονιά και δεν τον συμπαθούσε ιδιαίτερα. Δεν έπαιζε με τα άλλα παιδιά, δεν συμμετείχε στην τάξη, τα ρούχα του ήταν συνέχεια βρώμικα και σίγουρα δεν έκανε όσο συχνά έπρεπε μπάνιο.

Ο Τέντυ ήταν ένα παιδί που την δυσαρεστούσε όποτε τον έβλεπε για αυτό και απολάμβανε τις στιγμές που σχημάτιζε με τον κόκκινο στυλό της τα τεράστια Χ στα τετράδια του, έσβηνε τα λάθη του ή βαθμολογούσε με 6 και με 5 τις εργασίες του.

Στο σχολείο, όπου δίδασκε η κυρία Τόμπσον, ήταν υποχρεωμένη να ελέγχει το παρελθόν όλων των παιδιών που υπήρχαν στη τάξη της. Ακόμη και του μικρού Τέντυ. Έτσι όταν άνοιξε τα αρχεία του, την περίμενε μια μεγάλη έκπληξη.

Ο δάσκαλος που είχε τον Τέντυ στην πρώτη τάξη του Δημοτικού έγραφε για αυτόν:

Το θρυλικό γράμμα του Αβραάμ Λίνκολν

Αν σήμερα λάμβανε κάποιος εκπαιδευτικός μια επιστολή σαν αυτή του Προέδρου Λίνκολν, ίσως να μιλούσαμε για ωμή παρέμβαση της πολιτικής στο διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών.

 

Και ως ένα βαθμό ίσως να υπήρχε ένα κάποιο δίκιο να το σκεφτούμε. Αναλογιζόμενοι όμως την εποχή, την Αμερική του διχασμού, του μίσους και του εμφυλίου, διακρίνοντας την άπαυστη ευγένεια με την οποία απευθύνεται στον δάσκαλο του πρωτάρη γιου του, μπορούμε να μιλήσουμε περισσότερο για ένα κείμενο αγάπης προς τον δάσκαλο, μια αγωνία για την εκπαίδευση του γιου του ώστε να γίνει ένας σωστός πολίτης, παρά για ένα κείμενο-παρέμβαση στα χωράφια κάποιου εργαζόμενου και δη δασκάλου.

Ο Λίνκολν στο γράμμα του μπορώ να πω πως αρθροίζει τις αναδυόμενες αξίες των Ηνωμένων Πολιτικών Αμερικής και τις αναθέτει ευγενικά σε κάθε δάσκαλο της εποχής. Κι αυτές οι αξίες, γραμμένες στα μέσα του 1850, δεν είναι καθόλου ξεπερασμένες σήμερα.

Το θρυλικό γράμμα του Αβραάμ Λίνκολν !

1906 San Francisco Earthquake

Η ισχυρή σεισμική δόνηση εκδηλώθηκε στις 5:12 το πρωί της 18ης Απριλίου 1906 και διήρκεσε 48 δευτερόλεπτα.

Το επίκεντρό της εντοπίστηκε στη θαλάσσια περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, τρία χιλιόμετρα δυτικά της πόλης. Ήταν μεγέθους 7,8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ άλλοι επιστήμονες ανεβάζουν το μέγεθός του στα 8,3 Ρίχτερ. Προκλήθηκε από το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα, που αποτελεί και σήμερα τον φόβο και τον τρόμο των κατοίκων της Καλιφόρνιας.

Το Μυστικό του Χριστόφορου Τριάντη

………Στο κελί που έχτισες

με θλίψη, ρυτίδες και εκμαγεία,

μην περιμένεις ο χρόνος

να σε λυπηθεί,

Μάταια θ’ ανοίγεις τις πύλες

να δεις

που πάνε τα πουλιά.

Μέσα σου είναι το λάθος.

Αυτό είναι το μυστικό»

* Premier secret confié à Vénus. François Jouffroy, 1839

Πού πηγαίνει η παιδική μας αθωότητα;

 

Παιδική ηλικία: αθωότητα, ανεμελιά, φαντασία, πίστη στο ανέφικτο, στο «μαγικό».
Που πηγαίνουν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά μας με τα χρόνια; Πόσο απομακρυνόμαστε από το παιδί που κάποτε ήμασταν;
Τι κρατάμε και τι χάνουμε; Πόσο συχνά αναπολούμε στιγμές όπου όλα έμοιαζαν αλλιώς, όλα έμοιαζαν με παιχνίδι, με περιπέτεια.Κι αναρωτιόμαστε τι έγινε στην πορεία. Πότε έφυγαν όλα αυτά και τη θέση τους πήρε η συνεχής πίεση του χρόνου, το άγχος, ο στεγνός ρεαλισμός και η αγωνία για το αύριο;

Σαν ενήλικες γινόμαστε πιο πραγματιστές, πιο «πεζοί», πιο υπεύθυνοι, πιο σοβαροί. Ξαφνικά δεν επιτρέπονται οι «τρέλες» γιατί δεν ταιριάζουν με τους κοινωνικούς μας ρόλους. Εγκλωβιζόμαστε στον καθωσπρεπισμό και χάνουμε σταδιακά την ταυτότητά μας. Όταν ρωτάμε τους ενήλικες ποια είναι τα «θέλω» τους, τα όνειρά τους δυσκολεύονται να τα κατονομάσουν κι όταν το κάνουν προβάλουν τις αμφιβολίες τους, αλλά και πολλά πιθανά εμπόδια ή δικαιολογίες που δεν τους αφήνουν να φτάσουν στο στόχο τους.

Sade – Flower of the Universe

….They hear you when you cry

This love is far and wide

When you smile the stars align

Flower of the universe

And child of mine…..