Ο Μάρκος Βαμβακάρης γίνεται animation από Ιταλό που αγάπησε το ρεμπέτικο

Ο Μάρκος Βαμβακάρης γίνεται χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων ή αλλιώς… «το Μαρκάκι», που είναι φτιαγμένος από πηλό και περιμένει να του εμφυσήσουν την πνοή για να μας διηγηθεί την ομολογουμένως κινηματογραφική ζωή του μέσα από μία stop – motion animation μεγάλου μήκους ταινία με claymation (δηλαδή ταινία κινουμένων σχεδίων με τεχνική καρέ-καρέ και χαρακτήρες φτιαγμένους από πηλό) με τίτλο «ΜΑΡΚΟΣ».

 

 

Δημιουργός της ταινίας ένας Ιταλός που αγάπησε το ρεμπέτικο και συγκεκριμένα τον «Πατριάρχη» του, ο Thomas Kunstler. Ο νεαρός καλλιτέχνης σπούδασε Film Production με εξειδίκευση στο ντοκιμαντέρ στο Farnham University for the Creative Arts στο Κεντ της Αγγλίας. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έτυχε να συγκατοικήσει με Έλληνες και ήταν εκείνοι που του έδωσαν το βάπτισμα του πυρός στον μυστικιστικό κόσμο του ρεμπέτικου τραγουδιού.

Ουρανοξύστης οριγκάμι!

Μπορεί να… διπλωθεί και να μεταφερθεί σε ζώνες φυσικών καταστροφών

Origami-style ‘flatpack’ skyscraper concept that can be folded up and moved to disaster zones could help house hundreds of homeless

Πολωνοί αρχιτέκτονες εμπνεύστηκαν έναν ουρανοξύστη, ο οποίος αναδιπλώνεται σαν ένα ακορντεόν, για να χρησιμοποιηθεί στην παροχή προσωρινής στέγης για εκατοντάδες ανθρώπους, που μένουν άστεγοι σε μια καταστροφή.

Ο ουρανοξύστης «Skyshelter.zip», έργο των Ντάμιαν Γκρανόσικ (Damian Granosik), Γιακούμπ Κουλίσα (Jakub Kulisa) και Πιοτρ Πάιντζικ (Piotr Pańczyk), νίκησε στο ετήσιο διαγωνισμό του eVolo.

Chernobyl Year – Jehanne Dubrow

We dreamed of glowing children,

their throats alive and cancerous,

their eyes like lightning in the dark.

We were uneasy in our skins,

sixth grade, a year for blowing up,

for learning that nothing contains

that heat which comes from growing,

the way our parents seemed at once

both tall as cooling towers and crushed

beneath the pressure of small things—

family dinners, the evening news,

the dead voice of the dial tone.

Even the ground was ticking.

The parts that grew grew poison.

Whatever we ate became a stone.

Whatever we said was love became

plutonium, became a spark

of panic in the buried world.

 

32 χρόνια από το δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ήταν 26 Απριλίου του 1986 όταν εξερράγη ένας αντιδραστήρας στο πυρηνικό εργοστάσιο, προκαλώντας την μεγαλύτερη μέχρι τότε περιβαλλοντική καταστροφή.

Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν άμεσα, ωστόσο η διαρροή ραδιενέργειας θεωρείται υπεύθυνη για χιλιάδες άλλους θανάτους από καρκίνο στην ευρύτερη περιοχή, ακόμα και σε γειτονικές χώρες.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν.

Who would expect such glory from an onion?